ณ คฤหาสน์กุสุมา

มันเป็นเวลาเช้าอันแสนสุข หลังจากอาบน้ำแล้ว
หล่อนก็ให้ช่างมาช่วยแต่งหน้าทำผม
แน่นอนว่า ดร.กุสุมา มีช่างทำผมประจำตัว
และช่างก็ค้างที่บ้านด้วย

จริงๆแล้ว เราไม่อาจเรียกที่ๆหล่อนพักว่าบ้านได้
ต้องเรียกว่าคฤหาสน์ถึงจะถูก เพราะมันใหญ่โตโอฬารยิ่งนัก

นอกจากมีช่างแต่งหน้าทำผมประจำตัวแล้ว
หล่อนยังมีคนที่คอยดูแลเรื่องเสื้อผ้าให้
หล่อนเป็นผู้หญิงที่สวย ผมยาว ตาคมและมากไปด้วยเสน่ห์
นี่ขนาดแต่งงานแล้ว หล่อนยังต้องดูแลตัวเองมากถึงขนาดนี้

ดร.กุสุมา มีชีวิตที่หรูหราและสง่างาม
หล่อนชอบความสมบูรณ์แบบ
ขนาดสามีของหล่อนก็ยังต้องเป็นถึงนายแพทย์ ดร.
และยังต้องหล่อ รวย แถมยังกล้ามแน่นอีกด้วย

ดร.กุสุมาทำธุรกิจประมาณ 4 อย่างคือ
คลินิกเสริมความงาม ร้านเสื้อผ้า โรงแรมและภัตตาคาร
ทั้ง 4 ธุรกิจนี้ หล่อนบริหารเองทุกวัน แต่หล่อนโชคดี
ที่ในแต่ละธุรกิจ หล่อนได้บุคลากรมืออาชีพมาช่วยงาน
หล่อนจึงไม่ค่อยเหนื่อยมาก

พอทุกอย่างพร้อม หล่อนจึงลงมาด้านล่าง
เพื่อมารัปประทานอาหารเช้าด้วยกัน
คฤหาสน์หลังนี้มีคนอาศัยอยู่แค่ 4 คน
แต่มีคนคอยช่วยงานทั้งสิ้น 27 คน

4 คนนั้นได้แก่ ดร.กุสุมา 
นายแพทย์ ดร.ครรชิต สามีของหล่อน
มาสสุภา น้องสาวของสามีหล่อน และ
วรการ น้องชายของหล่อนเอง

ตอนแรกหล่อนอยากอยู่ที่นี่กับสามีแค่สองคน
แต่มาสสุภาอ้อนวอนสามีหล่อน ขอมาอยู่ด้วย
หล่อนก็แล้วแต่สามี สามีหล่อนจึงยอมให้น้องสาวมาอยู่ด้วย
เพื่อให้ชีวิตเกิดความสมดุลย์ตามที่หล่อนคิด
หล่อนจึงลากน้องชายมาอยู่ที่นี่

น่าแปลกที่น้องชายหล่อนไม่อยากอยู่บ้านที่ใหญ่โตเช่นนี้
เขาชอบอยู่แต่ในที่แคบๆ และไม่ต้องหรูหราก็ได้
หล่อนจึงต้องจ้างเขามาอยู่ด้วย
หล่อนแค่รู้สึกว่าเมื่อสามีพาน้องสาวมาอยู่ได้
ฉันก็พาน้องชายมาอยู่ได้เหมือนกัน

มันผิดกันตรงที่มาสสุภาติดหรูเหมือนหล่อน
แต่วรการเซอร์มาก เซอร์แบบเชี่ยๆเลย

มาสสุภาพยายามจะเลียนแบบหล่อน
แต่เนื่องจากไม่มีช่างและคนดูแลเสื้อผ้าเป็นการส่วนตัว
จึงเทียบชั้นกับหล่อนไม่ได้

ขณะที่ฝ่ายหญิงดูไม่ค่อยกินเส้นกัน
แต่ฝ่ายชายกลับญาติดีกันมากกว่า
เช้านี้ก็เหมือนทุกเช้า ครรชิตกับวรการ น้องเขย
มานั่งที่โต๊ะอาหารก่อนสาวๆ

ครรชิตติดหรูมาก แต่ก็เอ็นดูน้องเขยที่ไม่ติดหรูเลย
ส่วนตัวน้องเขยก็กลับเอ็นดูพี่เขยที่ติดหรูแต่ดูดี
วรการชอบทำงานศิลปะและรักอิสระมากๆ
ที่มาอยู่ที่นี่ก็เพราะเงิน แต่เรื่องนี้ไม่มีใครรู้

เช้านี้วรการทักขึ้น "นาฬิกาพี่ครรชิตเรือนนี้สวยมากเลยนะครับ
โทนสีและตัวเรือน คนทำเขามีหัวทางนี้มากๆ"

ครรชิตเอ็นดูน้องเขยที่กล่าวชมแต่เรื่องความงามทางศิลปะ
โดยไม่ได้พูดถึงราคาเลย
"พี่มีแบบนี้สองเรือน ถ้านายชอบ พี่แบ่งให้เรือนนึงนะ"
"อย่าเลยพี่ อยู่บนข้อมือพี่ มันดูดีมีสกุล ถ้ามาอยู่ที่ข้อมือผม
คงดูไม่จืด"

ครรชิตเคยสงสัยว่าวรการเองก็มีพี่สาวที่ร่ำรวยขนาดนี้
แต่ทำไมถึงชอบทำตัวเป็นคนจน
ชอบไปเร่ขายงานศิลปะแถวถนนพระอาทิตย์
กุสุมาอยากให้มาช่วยงานธุรกิจก็ไม่เอา
ให้มันได้อย่างนี้สิ ไอ้น้องเขยคนนี้

และก็ถึงเวลาที่องค์ราชินีลงมาทานข้าว
ทั้งคู่ลงมาคนละฝั่ง
แต่ก็พอจะมองเห็นกันและกัน
ดร.กุสุมา งดงามตั้งหัวจรดเท้า
ทุกอย่างดูเรียบหรูและราคาโคตรแพง
มาสสุภาก็พอรู้ว่าเช้านี้ เธอสู้พี่สะใภ้ไม่ได้แม้เพียงปลายก้อย

ทั้งคู่ยิ้มให้กันพอเป็นพิธี และค่อยๆเดินไปยังห้องรับประทานอาหาร
ที่มีสองหนุ่มนั่งอยู่ก่อนแล้ว

ดร.กุสุมา จะนั่งฝั่งเดียวกัน นายแพทย์ ดร.ครรชิต
วรการจะนั่งตรงข้ามกับพี่สาว
ส่วนมาสสุภาจะนั่งตรงข้ามกับพี่ชาย
พอมาอยู่กันพร้อมหน้า คนที่ชอบพูดระหว่างกินมากที่สุด
ก็คือมาสสุภา