ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะคือเรามีคนคุยอยู่ในวงค่ะ(วงดนตรีโรงเรียนนะคะ)เเล้วเรามีปัญหากับคนในวงอีกคนค่ะเพราะชอบคนเดียวกันเเต่ปัญหาที่ทะเลาะไม่ใช่เพราะคนคุยเรานะคะเเต่เพราะการกระทำของนางเเล้วนางชอบร้องไห้ให้คนเห็นอะค่ะจนครูที่รับผิดชอบวงเขาเรียกไปคุยเราไม่รู้นะคะว่าเขาคุยอะไรกันเเต่หลังจากนั้นครูก็ตั้งกฎว่าห้ามมีเเฟนในวงเลยค่ะเเล้วคือเราก็อยู่ในวงคนคุยก็อยู่ในวงถ้าจะคบกันเราก็คงต้องออกจากวงค่ะถ้าถามว่าทำไมคนคุยเราถึงไม่ออกเพราะว่าเขาเป็นหัวหน้าวงค่ะเราเลยคิดว่าเราออกน่าจะดีกว่าเเต่ก็มาคิดนะคะว่าเราจะยอมออกจากสิ่งที่ตัวเองชอบจริงๆหรอเเล้วกฎเเบบนี้มันไม่ไร้สาระไปหรอ
คิดยังไงกับกฎห้ามมีเเฟนคะ?