เป็นคนเล่าเรื่องไม่เก่งอาจจะงงๆหน่อยนะคะ พอดีเรามีปัญหากับเเฟน นับวันอารมณ์เราเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์เราเเย่ลงทุกวันๆ เราสับสน
เราคบกับเเฟนมา1ปี เริ่มความสัมพันธ์มาจากคำว่าเพื่อน ชีวิตคู่ของเราไม่เคยมีความหวานเลยสักนิด เหมือนเพื่อนที่คุยกันทุกวันบอกรักกันก่อนนอน เเต่ก่อนเราพักอยู่หอ จะมีเวลาไปหา ไปเที่ยวกันบ่อย เเต่ช่วงนี้เรามีเหตุต้องได้กลับมาอยู่บ้าน ส่วนนึงคือเรียนเหลือ1วิชา ทำให้เวลาเจอน้อยลง เพราะเกรงใจพ่อเเม่ เเบบออกไปเที่ยวกับผช.🤣 (เวลาอยู่บ้าน เราจะไม่มีชีวิตอิสระเลย ต้องอยู่ในสายตาพ่อเเม่ตลอด) เเต่เราก็ได้ไปเที่ยวกันนะคะ เเต่เเบบน๊านนานที เขาทำงานจันทร์ถึงเสาร์ เลิก6โมงเย็นทุกวัน ระหว่างวันเราไม่ได้คุยกันค่ะ จะคุยก็ตอนก่อนนอน เราไม่เคยห้ามอะไรเขาเลย เขาจะไปนั่งสังสรรค์กับเพื่อนเราให้ไปตลอด กลับเที่ยงคืน ตี1 เเรกๆเขาไม่ค่อยไปหรอกหมือนทำนองมัดใจมั่งไม่รุ้ พราะเขาชอบล่ะตามจีบเราตั้งเเต่ประถม จนเราเเยกย้ายกัน เราเรียนมหาลัยจะจบป.ตรี มีโอกาสคุยกัน เเล้วก็คบกัน เเต่หลังๆเริ่มไปถี่ เเล้วพอถึงบ้าน เขาก็นอน บอกฝันดีรักนะ นอนน เเต่เราที่เป็นฝ่ายรอคุยก็เริ่มนอยๆ มันมีหลายครั้งหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เราเริ่มไม่พอใจ อย่างล่าสุดเมื่อวานเขาไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน กลับเที่ยงคืน ปกติกลับถึงบ้านเราจะคอลคุยกันนิดหน่อย เเต่เพื่อนเขามาขอนอนด้วย (ปกติเวลาเพื่อนเขามาเราจะไม่คอลคุยกันเพราะมันไม่ส่วนตัว) คืนนั้นก็เเค่บอกนอนฝันดีรักนะเเค่นี้ อันนี้คือเราเริ่มไม่พอใจเเล้ว พออีกวัน เขาเลิกงานมา โทรหาคุยได้เเปปๆไม่ทันไร 3ทุ่มครึ่งเขาก็จะนอน เราทะเลาะกัน เขาก็จะบอกว่าเขาทำงานมาเหนื่อยๆ เขาขอพักผ่อนเเค่นี้ผิดมากหรอ ทำไมเริ่มหนักขึ้นทุกวัน ทำไมเหมือนจะหาเรื่องทะเลาะกันนักหนา มันท้อนะ
- เราต้องการให้เขาใส่ใจเราอะ เราไม่รู้เราจะตั้งคำถามประเด็นไหน คือเราสับสนไปหมด บางทีเราก็มองว่าตัวเองผิด เพราะเขาก็เหนีอยจากงาน เเล้วเราอยุ่บ้านเฉยๆ เเต่บางทีเรารุ้สึกว่า เขาคิดกับเราว่าเรายังใงก็ได้ เรามีหน้าที่คอยซัพพอร์ตกำลังใจเขาฝ่ายเดียวหรอ บางทีเราอยากเลิก อยากอยุ่คนเดียว มันไม่ต่างอะไรกันเลย ตอนเช้าเขาไปทำงาน เราต้องตื่นมารับสายวีดีโอคอล จนเขาถึงที่ทำงาน พักเที่ยงเราต้องจับโทรศัพท์ตอบเขา เเต่บทสนทนาก็เเค่ พักเเล้ว กินข้าวก่อนนะ อิ่ม ทำงานละนะ ตอน6โมงเย็น เลิกงานก็ต้องรับสายเขาจนเขาถึงบ้าน พอถึงบ้านเขาก็ต้องอยู่กับครอบครัวกินข้าว เล่นกับหมา ก่อนนอนถึงคอลคุย บางวันเลิกงานไม่กลับบ้านก็จะทักมาว่า ไปบ้านเพื่อนนะ กลับก่อนเที่ยงคืน ถ้าเป็นเเบบนี้ คือถึงบ้านก็เเค่บอกฝันดีนอน (เวลานั่งกินกับเพื่อน เขาจะไม่จับโทรศัพท์เลยค่ะ จะจับก็ตอนบอกกำลังกลับบ้านนะ)
ต้องการเวลาจากเเฟน เราสับสนนนนน
เราคบกับเเฟนมา1ปี เริ่มความสัมพันธ์มาจากคำว่าเพื่อน ชีวิตคู่ของเราไม่เคยมีความหวานเลยสักนิด เหมือนเพื่อนที่คุยกันทุกวันบอกรักกันก่อนนอน เเต่ก่อนเราพักอยู่หอ จะมีเวลาไปหา ไปเที่ยวกันบ่อย เเต่ช่วงนี้เรามีเหตุต้องได้กลับมาอยู่บ้าน ส่วนนึงคือเรียนเหลือ1วิชา ทำให้เวลาเจอน้อยลง เพราะเกรงใจพ่อเเม่ เเบบออกไปเที่ยวกับผช.🤣 (เวลาอยู่บ้าน เราจะไม่มีชีวิตอิสระเลย ต้องอยู่ในสายตาพ่อเเม่ตลอด) เเต่เราก็ได้ไปเที่ยวกันนะคะ เเต่เเบบน๊านนานที เขาทำงานจันทร์ถึงเสาร์ เลิก6โมงเย็นทุกวัน ระหว่างวันเราไม่ได้คุยกันค่ะ จะคุยก็ตอนก่อนนอน เราไม่เคยห้ามอะไรเขาเลย เขาจะไปนั่งสังสรรค์กับเพื่อนเราให้ไปตลอด กลับเที่ยงคืน ตี1 เเรกๆเขาไม่ค่อยไปหรอกหมือนทำนองมัดใจมั่งไม่รุ้ พราะเขาชอบล่ะตามจีบเราตั้งเเต่ประถม จนเราเเยกย้ายกัน เราเรียนมหาลัยจะจบป.ตรี มีโอกาสคุยกัน เเล้วก็คบกัน เเต่หลังๆเริ่มไปถี่ เเล้วพอถึงบ้าน เขาก็นอน บอกฝันดีรักนะ นอนน เเต่เราที่เป็นฝ่ายรอคุยก็เริ่มนอยๆ มันมีหลายครั้งหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เราเริ่มไม่พอใจ อย่างล่าสุดเมื่อวานเขาไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน กลับเที่ยงคืน ปกติกลับถึงบ้านเราจะคอลคุยกันนิดหน่อย เเต่เพื่อนเขามาขอนอนด้วย (ปกติเวลาเพื่อนเขามาเราจะไม่คอลคุยกันเพราะมันไม่ส่วนตัว) คืนนั้นก็เเค่บอกนอนฝันดีรักนะเเค่นี้ อันนี้คือเราเริ่มไม่พอใจเเล้ว พออีกวัน เขาเลิกงานมา โทรหาคุยได้เเปปๆไม่ทันไร 3ทุ่มครึ่งเขาก็จะนอน เราทะเลาะกัน เขาก็จะบอกว่าเขาทำงานมาเหนื่อยๆ เขาขอพักผ่อนเเค่นี้ผิดมากหรอ ทำไมเริ่มหนักขึ้นทุกวัน ทำไมเหมือนจะหาเรื่องทะเลาะกันนักหนา มันท้อนะ
- เราต้องการให้เขาใส่ใจเราอะ เราไม่รู้เราจะตั้งคำถามประเด็นไหน คือเราสับสนไปหมด บางทีเราก็มองว่าตัวเองผิด เพราะเขาก็เหนีอยจากงาน เเล้วเราอยุ่บ้านเฉยๆ เเต่บางทีเรารุ้สึกว่า เขาคิดกับเราว่าเรายังใงก็ได้ เรามีหน้าที่คอยซัพพอร์ตกำลังใจเขาฝ่ายเดียวหรอ บางทีเราอยากเลิก อยากอยุ่คนเดียว มันไม่ต่างอะไรกันเลย ตอนเช้าเขาไปทำงาน เราต้องตื่นมารับสายวีดีโอคอล จนเขาถึงที่ทำงาน พักเที่ยงเราต้องจับโทรศัพท์ตอบเขา เเต่บทสนทนาก็เเค่ พักเเล้ว กินข้าวก่อนนะ อิ่ม ทำงานละนะ ตอน6โมงเย็น เลิกงานก็ต้องรับสายเขาจนเขาถึงบ้าน พอถึงบ้านเขาก็ต้องอยู่กับครอบครัวกินข้าว เล่นกับหมา ก่อนนอนถึงคอลคุย บางวันเลิกงานไม่กลับบ้านก็จะทักมาว่า ไปบ้านเพื่อนนะ กลับก่อนเที่ยงคืน ถ้าเป็นเเบบนี้ คือถึงบ้านก็เเค่บอกฝันดีนอน (เวลานั่งกินกับเพื่อน เขาจะไม่จับโทรศัพท์เลยค่ะ จะจับก็ตอนบอกกำลังกลับบ้านนะ)