สวัสดีค่ะ ฉันอายุ 30 ปี ฉันเป็นฟรีแลนซ์ มีงานก้ทำ ไม่มีงานก็นอน ฉันคบกับผู้ชายทั้งหมด 4 คน ใช่ค่ะ 4 คน
คนที่ 1 เป็นชีวิต เค้าส่งเสียเลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่สมัยเรียน จนปัจจุบัน คอยซัพพอร์ตทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ให้ทุกอย่าง แต่มันก้มีข้อเสียคือเค้าไม่ใช่คนที่ฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุข ไม่เคยมีความสุขเลย แต่ต้องอยู่ อยู่แบบตายทั้งเป็น แต่ก็เลิกไม่ได้ เพราะถ้าเลิกก้อดตายเวลาไม่มีงาน แต่ฉันก็อยู่ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะตายจากกันไปข้างนึงมั้ง
คนที่ 2 ก็เราเจอกันในแอพนึง เราคุยกันมาตลอด เหงาก้เจอกัน ไม่มีสตอรี่อะไรมาก เพราะเจอกันก้จบที่.... ถามว่ารู้สึกอะไรมั้ย...ไม่เลยซักนิด คือคุยกันตั้งแต่แรกแล้วว่า ไม่มีสถานะ ไม่ต้องรู้สึกอะไรเลย ซึ่งถามว่าทำได้มั้ย ได้สิ เฉยมาก เจอกันในสังคมก็ไม่รู้จักกัน ไม่มีพันธะที่ต้องผูกพัน ส
คนที่ 3 เป็นแฟนเก่า เก่าแบบมากๆ เลย จนเค้าไปมีครอบครัวแล้ว แล้ววนมาเจอกันอีกครั้ง การเจอของเราสองคนก็ ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้คุ้มที่สุด แต่เราสองคนก้ตกลงกันว่าห้ามรักกัน คบได้ แต่ห้ามรัก มันไม่เหมือนคนที่ 2 เลย คือฉันก็รักเค้าจริงแหละ แต่บอกใครไม่ได้ บอกว่ารู้จักกัน คุยกันก็ไม่ได้ ฉันพูดไม่ได้เต็มปากหรอกว่าเรามีความรู้สึกอะไรต่อกันมั้ยไม่เคยถาม ไม่กล้าถาม แต่เวลาที่อยู่ด้วยกันก้มีแค่เราสองคนจริงๆ มองตาก็รู้ใจ ไปไหนมาไหนก็บอกกัน มันคืออะไรอ่ะ???
คนที่ 4 เหรอ เป็นคนที่เริ่มคุยกัน เริ่มศึกษากัน เหมือนว่าค่อยเป็นค่อยไป คุยกันทุกวัน แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกินเลย ให้เกียรติซึ่งกันและกัน แต่คุยไปมันก็เหมือนเส้นขนาน เพราะไม่รู้ว่าจะมีวันมาเจอกันมั้ย คนนี้เหมือนมาฮีลใจฉันเลยอ่ะ แบบว่าโดนอะไรมา คนนี้ก็คอยรับฟัง ให้ทัศนคติที่ดี แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ให้ใจใครง่ายๆ ไม่อ่อนไหวต่อความรู้สึก ทำแต่งาน มีเวลาก้โทรคุยกัน
มันคือความเละเทะในชีวิตของฉันมาก แต่ฉันก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง เพราะมันทุเรศอ่ะ ซึ่งก็ไม่คิดจะบอกใคร ทุกคนก้คิดว่าฉันไม่มีใคร ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึก มันก้มีนะ ที่จะรู้สึกผิดต่อสิ่งที่ทำ แต่บางครั้งก็เฉยๆ ยิ่งเวลาอยู่กับคนที่ 1 อ่ะ อยากบอกเลิกทุกวัน เบื่อ แต่ก็บอกเลิกไม่ได้ มาระบายให้ฟังเฉยๆ ไว้จะมาระบายให้ฟังอีก
ฉันกำลังทำอะไรอยู่????
คนที่ 1 เป็นชีวิต เค้าส่งเสียเลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่สมัยเรียน จนปัจจุบัน คอยซัพพอร์ตทุกอย่าง อยากได้อะไรก็ให้ทุกอย่าง แต่มันก้มีข้อเสียคือเค้าไม่ใช่คนที่ฉันอยู่ด้วยแล้วมีความสุข ไม่เคยมีความสุขเลย แต่ต้องอยู่ อยู่แบบตายทั้งเป็น แต่ก็เลิกไม่ได้ เพราะถ้าเลิกก้อดตายเวลาไม่มีงาน แต่ฉันก็อยู่ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะตายจากกันไปข้างนึงมั้ง
คนที่ 2 ก็เราเจอกันในแอพนึง เราคุยกันมาตลอด เหงาก้เจอกัน ไม่มีสตอรี่อะไรมาก เพราะเจอกันก้จบที่.... ถามว่ารู้สึกอะไรมั้ย...ไม่เลยซักนิด คือคุยกันตั้งแต่แรกแล้วว่า ไม่มีสถานะ ไม่ต้องรู้สึกอะไรเลย ซึ่งถามว่าทำได้มั้ย ได้สิ เฉยมาก เจอกันในสังคมก็ไม่รู้จักกัน ไม่มีพันธะที่ต้องผูกพัน ส
คนที่ 3 เป็นแฟนเก่า เก่าแบบมากๆ เลย จนเค้าไปมีครอบครัวแล้ว แล้ววนมาเจอกันอีกครั้ง การเจอของเราสองคนก็ ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน ใช้เวลาอยู่ด้วยกันให้คุ้มที่สุด แต่เราสองคนก้ตกลงกันว่าห้ามรักกัน คบได้ แต่ห้ามรัก มันไม่เหมือนคนที่ 2 เลย คือฉันก็รักเค้าจริงแหละ แต่บอกใครไม่ได้ บอกว่ารู้จักกัน คุยกันก็ไม่ได้ ฉันพูดไม่ได้เต็มปากหรอกว่าเรามีความรู้สึกอะไรต่อกันมั้ยไม่เคยถาม ไม่กล้าถาม แต่เวลาที่อยู่ด้วยกันก้มีแค่เราสองคนจริงๆ มองตาก็รู้ใจ ไปไหนมาไหนก็บอกกัน มันคืออะไรอ่ะ???
คนที่ 4 เหรอ เป็นคนที่เริ่มคุยกัน เริ่มศึกษากัน เหมือนว่าค่อยเป็นค่อยไป คุยกันทุกวัน แต่ก็ยังไม่มีอะไรเกินเลย ให้เกียรติซึ่งกันและกัน แต่คุยไปมันก็เหมือนเส้นขนาน เพราะไม่รู้ว่าจะมีวันมาเจอกันมั้ย คนนี้เหมือนมาฮีลใจฉันเลยอ่ะ แบบว่าโดนอะไรมา คนนี้ก็คอยรับฟัง ให้ทัศนคติที่ดี แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ให้ใจใครง่ายๆ ไม่อ่อนไหวต่อความรู้สึก ทำแต่งาน มีเวลาก้โทรคุยกัน
มันคือความเละเทะในชีวิตของฉันมาก แต่ฉันก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง เพราะมันทุเรศอ่ะ ซึ่งก็ไม่คิดจะบอกใคร ทุกคนก้คิดว่าฉันไม่มีใคร ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึก มันก้มีนะ ที่จะรู้สึกผิดต่อสิ่งที่ทำ แต่บางครั้งก็เฉยๆ ยิ่งเวลาอยู่กับคนที่ 1 อ่ะ อยากบอกเลิกทุกวัน เบื่อ แต่ก็บอกเลิกไม่ได้ มาระบายให้ฟังเฉยๆ ไว้จะมาระบายให้ฟังอีก