คือเราเป็นแฟนกับเพื่อน ตั้งแต่มหาลัยตอนปี4 แล้วปัจจุบันนี้คบกันมาจะ5ปีแล้ว  ก็ยังทำงานที่เดียวกันอยู่ด้วยกันแบบ 24 ชม  เราอยู่กันเหมือนเพื่อน  กันมาตลอด เพื่อนจนไม่มีอะไรที่เรียกว่าแฟนเลย จะเหมือนแฟนก็แค่มีอะไรด้วยกัน  ตอนแรกที่คบกันมาเราก็รู้สึกว่ามันดีนะ ที่มันสบายใจ และไม่มีเรื่องชู้สาวเลย
แต่เค้าเหมือนไม่มีความรู้สึกอะไรเลย ไม่มีความเอาใจใส่ ไม่มีอะไรพิเศษที่สามารถเรียกว่าแฟนได้  เราเคยขอเลิกกับเขามาช่วงปีแรกๆ เพราะมีเรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เพราะเราค่อนข้างที่จะให้โดยส่วนมาก จนรู้สึกอึดอัดใจ  ก็เหมือนจะเลิกไปสักพักนึง เขาก็ง้อนะ  เราก็ใจอ่อนกลับมา จนมาช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเราเคยจับเข่าคุยกันนะ ว่าเราละเลยกัน จะทำให้ดีขึ้น  จากไม่เคยหอมตอนนอนก็ตกลงกันว่าจะหอมกัน กอดกันทุกก่อนนอน เขาก็ทำนะ แต่ทำในช่วงแรกๆ จนปัจจุบันนี้ก็ยังหอมนะ แต่เรารู้สึกว่าเราเย็นชาไปกับเขา เพราะเราเหมือนว่าเขาถูกเราบังคับให้ทำแบบนั้น วันวาเลนไทป์ ปีใหม่ วันเกิด ก็เหมือนวันปกติเลย ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่ซึ่งต่างจากเรามากๆ  เราซื้อของรอเขาทุกวันสำคัญ พยามทำให้หวานแต่กลับข้ม เราพูดเลยว่าเราก็หวังเล็กๆน้อยว่าเขาจะให้อะไรเราบ้าง ไม่จำเป็นต้องแพง ต้องใหญ่โตเลย ขอแค่เล็กๆน้อยๆ ก็รู้สึกดีใจแล้ว จนเรารู้สึกน้อย เขาเลยมีอาการพาไปกินข้าว แต่มันเลย

มาอ่ะ ถ้าเราไม่นอย เขาคงไม่ให้อะไรเรา ตอนนี้เราอยู่เหมือนเพื่อนจริงๆ บางทีเพื่อนเราจริงๆยังคุยกับเรายังรู้สึกดีกว่าเลย ตอนนี้แค่อยากออกมาจากความสัมพัน อยากกลับไปเป็นเพื่อนกัน แต่มันอยู่ด้วยกัน24 ชมอ่ะ มันรู้สึกว่าออกอยากมากๆ แต่ก็อยากออกมา ไม่รู้จะทำไงดี อยากปรึกษาเพื่อนๆค่ะ เราอยากบอกว่าเราเคยพูดกับเขาแล้วนะคะ  ว่าอยากเปลี่ยน แต่เขาก็ไม่เอา แต่เขาก็ไม่เปลี่ยนตัวเองเพื่อเราเลย เราเคยเชื่อว่าคนเรามันไม่มีใครเพอเฟค ดีอย่างต้องเสียอย่าง เพราะเราเองก็เป็น แต่การละเลยกันมันทำให้ความรู้สึกมันเริ่มชา จนอยากเปลี่ยนสถานะค่ะ ยังไงมาแลกเปลี่ยนความคิดกันนะคะ อาจจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นก็ได้