เรื่องมีอยู่ว่าคบกับแฟนมา5ปี ตั้งแต่เรียนมหาลัยจนทำงาน
พักหลังคือเริ่มเกิดคำถามในใจว่า เราคาดหวังมากไป หรือ เราควรต้องเข้าใจความเป็นตัวตนของเขา
เพราะสมัยเรียน เขาติดเพื่อน เราเคยทะเลาะเรื่องนี้สองครั้ง ซึ่งเขารับปากว่าจะปรับปรุงตัว

ในพาร์ทวัยทำงาน เราทำสายงานเดียวกัน แค่คนละเวลา ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาด้วยกัน
ในช่วงสองปีที่ผ่านมานี้ พอจขกทเลิกงาน พอมีเวลา ก็เป็นช่วงที่เขาทำงาน หรือสังสรรค์กับเพื่อนๆ
บางครั้งเราอยากมีที่รับฟังปัญหาที่เราเจอ แต่สิ่งที่ได้เหมือนคุยกับกำแพง
จขกท จึงเลือกปรับอารมณ์ตัวเอง พยายามไม่เอาเรื่องในที่ทำงานมาคิดนอกเวลางาน แต่หากเขาอยากพูดคุยหรือระบาย จขกท.ยินดีที่จะรับฟัง
เราสองคนพยายามหาเวลาด้วยกัน แต่จขกท.รู้สึกว่า ทุกครั้งที่เจอกัน แฟนไม่ได้สนใจที่จะคุยกับเราไม่พอ แฟนปล่อยตัว ไม่ดูแลตัวเอง
จขกท. เลยซื้อของใช้ เสื้อผ้าให้เขาปรับบุคคลิก แต่เขาไม่ใช้
จึงรู้สึกสับสน เพราะเขาเคยบอกว่า เขาอยากดูดีขึ้นแต่ไม่รู้จะทำยังไง
ซึ่งจขกท เลยตั้งคำถามถึงเรื่องนี้กับแฟน และได้คำตอบว่า
ก็พยายามอยู่ อย่ากดดัน เทอพูดเหมือนดูถูกกันอยู่เลย
ทำให้รู้สึกสงสัยในการกระทำของตัวเองว่าผิดหรือเปล่า ที่ไปยุ่งกับเขา เพราะอยากให้ภายนอกแฟนดูดีขึ้นในสายตาของเรา 

จนได้มีโอกาสที่จขกท และแฟน เจอทั้งเพื่อนเก่าและเพื่อนร่วมงาน
เพื่อนร่วมงานไม่เชื่อว่าคนนี้คือแฟน จขกท บางคนพูดไม่ให้เกียรติแฟนเรา 
แต่ที่แย่คือเพื่อนของแฟนถามเราว่า ได้ดูแลหรือบอกแฟนบ้างไหมว่าสภาพดูไม่จืดเลย 
ทำให้จขกท นำเรื่องนี้กลับมาพูดกับแฟน เพราะอยากแก้ปัญหา เนื่องจากเราพักคนละที่ จขกท ไม่รู้ว่าเขามีปัญหาอย่างอื่นด้วยหรือไม่ กลายเป็นว่าทะเลาะกันเป็นเรื่องใหญ่ โดยประโยคที่ย้ำจขกทคือ ไม่ว่าเทอจแต่งตัวยังไง ทำผมทรงไหน เค้าก็ไม่เห็นยุ่งกับเทอเลย 
จขกท ตัดสินใจว่าจะไม่พูดเรื่องนี้อีกสักพัก เพราะไม่อยากทะเลาะกัน
มีหลายอย่างที่รู้สึกว่าถูกละเลย แต่ไม่อยากให้ตัวเองคิดมาก จึงปล่อยผ่านบ้าง จนเห็นเพื่อนร่วงานที่สนิทกัน ทรีตแฟนได้จนเรารู้สึกอิจฉา 
วันที่หยุดล่าสุด มีโอกาสกินข้าวด้วยกันกับแฟน จขกท ก็เล่าชีวิตให้ฟัง และถามเขาว่า ทำไมถึงยังรักจขกท.
เขาตอบว่า เพราะจขกทดูแลตัวเองได้ ไม่งี่เง่า เขาพึ่งพาได้
คำตอบของเขาแทนที่ได้ยินแล้วจะรู้สึกดี จขกท รู้สึกซึมมาก จุกมาก55555
ไม่ใช่ว่าเราดูแลตัวเองดี แต่เพราะไม่มีใครดูแลเราดีเราถึงได้ดูแลตัวเอง
ทุกครั้งที่งอน เราต้องจัดการอารมณ์ตัวเอง ไม่ได้รับการปลอบ
เลยถามกลับไปตามที่พิมพ์ข้างบน กลายเป็นว่าทะเลาะกัน
พอกลับห้อง เลยมานั่งเรียบเรียงว่านี้จขกท คิดมากไป หรือควรพอได้แล้ว
เรื่องมันเกิดขึ้นประมาณนี้ค่ะ 😅 
เกริ่นเรื่องยาวมาก คำถามสั้นนิดเดียว  ฮ่าๆ
ขอบคุณคนที่อ่านจนจบนะคะ