ทุกวันนี้มองไปทางไหนก็เห็นแต่คนเล่นสมาร์ทโฟน/แท็บเลทในที่สาธารณะ(หรือแม้แต่อยู่บ้านก็เถอะ) จนทำให้นึกถึงสมัยก่อนที่ยังไม่มีของพวกนี้น่ะครับ อย่างระหว่างอยู่บนรถสาธารณะผมชอบนั่งฟังวิทยุFM ไม่ก็อ่านการ

บอกไม่ถูก ญาติที่มากินข้าวที่บ้าน มาขอของที่บ้าน มาหยิบยืม รวมๆ มาพึ่งพาแหละ  แต่ไปพึ่งพาญาติ อย่าคาดหวัง แทบไม่เคย รึน้อยที่สุด น้อยกว่าอีกฝั่งมากๆ แล้วตอนนั้น ญาตินั่งอยู่เฉยๆ นั่งรอนั่งเล่นนั่

พอดีเรานั่งรถเมล์กลับบ้านน่ะค่ะ แล้วเห็นเด็กนักเรียนหลายๆ คน นั่งก้มหน้าดูมือถือตลอดทาง เลยอยากรู้ว่าส่วนมากเด็กวันรุ่นสมัยนี้ เค้าสนใจดูอะไรในมือถือบ้างน่ะ (อันนี้ถามเพื่อเป็นความรู้เฉยๆ น่ะ ฮาฮ่า)

เดี๋ยวนี้ SPX เค้าบล็อคเบอร์ลูกค้าเป็นวัฒนธรรมองค์กรแล้วเหรอครับ โทรไปเป็น 10 สาย แรกๆก็สายไม่ว่าง อีกทีไม่รับสาย สุดท้าย บล็อคเบอร์กันเฉย แค่จะตามของเฉยๆ ว่าจะมาถึงส่งกี่โมง ถามในแชท Live A

รู้สึกหงุดหงิดขึ้นทุกวันกับการเดินเท้าไม่ว่าจะในห้างหรือทางเท้า, สวนสาธารณะ, และที่อื่นๆ เพราะคนที่เดินรอบข้าง สวนมา ตามหลัง เราต่างไม่ดูทางข้างหน้าหรือรอบตัวเองที่จะเดินไป  ทำเป็นได้แค่ก้าวขาเดิ

บางคนเวลาเดินบนถนน หรือเดินข้ามถนน ตาก็ดูแต่มือถือ เวลาขับรถ (รถยนตร์,มอเตอร์ไซค์) ขับไปด้วย ดูมือถือไปด้วยก็มี เวลากินข้าว ก็กินไปด้วยดูไปด้วย อย่างล่าสุดไปวิ่งในสวนสาธารณะ ก็เจอคนวิ่ง+ดูมือถือไปพร้อ

จขกท ใช้เวลาเดินทางกลับบ้านโดยรถไฟฟ้าและรถโดยสารสาธารณะเป็นเวลาหลายชั่วโมงทุกวัน จะเห็นคนก้มเล่นมือกันแทบทุกคน ปกติเราแค่เช็ค line FB IG เล่นเกม แค่ไม่กี่นาที แล้วก็หยุดเล่นไม่รู้จะเล่นอะไรต่อไป จะหลั

คบกับสามีมา 8 ปีแต่งงานมา 4 ปี มีลูก 2 คนค่ะ แต่ว่ามีความต่างในเรื่องของอายุ เราเด็กกว่าสามี 11 ปี คบกันตั้งแต่สมัยเราเรียน สามีเราทำงาน ตอนนั้นพี่เขาดูเก่งทุกอย่าง ดูเป็นผู้นำ มีหลักการ สอนเราได้ ก็เ