มาเที่ยว ญี่ปุ่น 14 วัน แรกๆ รู้สึกโอเคร สนุก แต่ เดินเที่ยวไปมา รูสึก การเดินไปมา ที่ญี่ปุ่นมันก็แย่เหมือนกัน ถ้าหาก เราต่างไม่ได้ชอบอะไรที่เหมือนกัน กินไม่เหมือนกัน คนนึงอยากไปอีกทาง แต่อีกคนไม่อยากไป ต่างคนต่างต้องมาหักล้างกันว่า ความตั้งใจ ที่มีมาอยากไป ตรงนั่น ตรงนี้โดยเฉพาะ กลับเป๋ ไปเรื่อย โดยที่ไม่ได้ตั้งจุดหมายปลายทางที่ชัดเจน ความรู้สึกมันเหนื่อย มันท้อ เวลาเดินไปด้วยกัน บ่นไปในใจตลอดเวลา ไอ้สัส เมื่อไหร่ จะหยุดพัก กินขนมพักระหว่างไปบ้าง ทำไมไม่รอกันบ้าง ขนาดรอ ยังบ่นว่า มารออะไรตรงนี้ ตอนนี้ งง กับความคิด ความรู้สึก สีหน้าออกชัดเจนว่า ไม่พอใจ แต่เราก้อยังเดินเที่ยวกันต่อ จนคิดว่า น่าจะหมดวันแล้วกลับที่พัก … ยังมีต่ออีก เถียงจะเที่ยวกลางคืนต่อให้ได้ เห้ย! นี่ก็เต็มที่ทั้งวันแล้ว มันต้องกลับไปพักบ้าง แต่สุดท้ายก็โชคดีที่นำทางให้ คอยสั่งอาหาร คุยกับคนญี่ปุ่นให้ เป็นธุระให้ทุกเรื่อง แต่ความรู้สึกเรา มันไม่สนุกอีกแล้ว พยายามคิดว่า ไม่เห็นแก่ตัว พยายามช่วยอีกฝ่ายเท่าที่ทำได้ พยายามจัดการความรู้สึกที่มันร่อแร่ ห่อเหี่ยว ไปวันๆ กับการเดินทาง

ปล ความรู้สึกทั้งนั้นที่เกิดอยากรู้ว่า มีวิธีแก้ยังไงบ้าง

—————————————————————————

Problem solved:

ขอบพระคุณทุกท่านที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น ทุกความคิดเห็นสะท้อนความชอบของการเที่ยวตนเองได้มากขึ้น จริงๆ แล้ว ไม่ได้เป็นคนต้องตามคนอื่น ไปไหนมาไหนก็เที่ยวคนเดียวตลอด รอบนี้เป็นการทดลองที่คุ้มค่ามาก พลาดจริงๆ ที่ใช้เวลาเที่ยว หารครึ่งกัน จนคิดว่า น่าจะประหยัดได้มาก แต่สุดท้าย ก็มาตายตรงที่ต้องซื้อของกลับ 55555 อยากบอกว่า การร่วมทริปได้ผ่านมา 90 % แล้ว อีกนิดเดียวก็จบ สุดท้ายปล่อยวาง เพื่อให้ความสนุกมันได้ทำหน้าที่ต่อไป ระหว่างนี้ ก็แค่ เดินเที่ยวคนเดียวกันไปก่อน ใครอยากเที่ยว อยากพัก ตามสบาย เรื่องกิน ค่อยมาหารกัน ท่านใดอยากแบ่งปันหรือให้บทเรียนอะไรเพิ่มเติม สามารถเขียนลงโพสต์นี้ได้เลย เผื่อให้ท่านอื่นที่เจอปัญหาเดียวกัน ได้มาอ่านแล้วปรับ Healed ใจตัวเองยังไงให้ได้ อยากให้ความคิดเห็นทั้งหมดนี้เป็นประโยชน์มากๆ