นิทานเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กหญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่กับแม่ของเธอในกระท่อมหลังเล็กในป่า ทุกคนในหมู่บ้านเรียกเธอว่า "หนูน้อยหมวกแดง" เพราะเธอชอบใส่หมวกสีแดงที่คุณยายให้เธอ
วันหนึ่ง แม่ของหนูน้อยหมวกแดงขอให้เธอเอาตะกร้าอาหารไปเยี่ยมคุณยายที่ป่วยอยู่ คุณยายอาศัยอยู่ในกระท่อมอีกหลังหนึ่ง อยู่ไกลออกไปในป่า
แม่เตือนหนูน้อยหมวกแดงว่า "อย่าออกนอกเส้นทาง ระวังอย่าคุยกับคนแปลกหน้า"
หนูน้อยหมวกแดงรับปาก เธอออกเดินทางไปเยี่ยมคุณยาย
ระหว่างทาง หนูน้อยหมวกแดงพบกับหมาป่า หมาป่าถามเธอว่า "เธอจะไปไหน?"
หนูน้อยหมวกแดงตอบว่า "ฉันจะไปเยี่ยมคุณยายที่ป่วยอยู่ เธออาศัยอยู่ในกระท่อมหลังนั้น อยู่ไกลออกไปในป่า"
หมาป่าคิดแผนชั่วร้าย มันบอกหนูน้อยหมวกแดงว่า "มีดอกไม้สวย ๆ บานอยู่ในป่า ไปเก็บดอกไม้ไปให้คุณยายสิ"
หนูน้อยหมวกแดงหลงกล เธอไปเก็บดอกไม้ในป่า
หมาป่ารีบไปที่กระท่อมของคุณยาย มันแกล้งทำเป็นหนูน้อยหมวกแดง หลอกคุณยายให้เปิดประตู
เมื่อคุณยายเปิดประตู หมาป่าก็กระโจนเข้าใส่ กินคุณยายจนหมดสิ้น
จากนั้น หมาป่าสวมเสื้อผ้าของคุณยาย นอนลงบนเตียง
หนูน้อยหมวกแดงมาถึงกระท่อม เธอเคาะประตู
หมาป่าเลียนเสียงคุณยาย บอกให้เธอเข้ามา
หนูน้อยหมวกแดงรู้สึกแปลกใจ เธอถามว่า "คุณยาย ทำไมตาของคุณถึงโตจัง?"
หมาป่าตอบว่า "ยายแก่แล้ว สายตาจึงไม่ดี"
หนูน้อยหมวกแดงถามต่อว่า "คุณยาย ทำไมหูของคุณถึงโตจัง?"
หมาป่าตอบว่า "เพื่อจะได้ยินเสียงเธอดีขึ้น"
หนูน้อยหมวกแดงถามอีกว่า "คุณยาย ทำไมปากของคุณถึงโตจัง?"
หมาป่าตอบว่า "เพื่อจะได้กินเธอ!"
หมาป่ากระโจนลงจากเตียง ไล่หนูน้อยหมวกแดง
หนูน้อยหมวกแดงวิ่งหนี ตะโกนขอความช่วยเหลือ
คนตัดไม้ได้ยินเสียงร้อง รีบมาช่วย เขาฆ่าหมาป่า ช่วยคุณยายออกมาจากท้องหมาป่าได้อย่างปลอดภัย
คุณยายและหนูน้อยหมวกแดงดีใจมาก พวกเขากอดกัน
จากเหตุการณ์นี้ หนูน้อยหมวกแดงเรียนรู้บทเรียนสำคัญ เธอสัญญาว่าจะเชื่อฟังแม่ ไม่คุยกับคนแปลกหน้าอีกต่อไป
คติสอนใจ,
เด็ก ๆ ควรเชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่
ไม่ควรคุยกับคนแปลกหน้า
ไม่ควรรับของจากคนแปลกหน้า
ไม่ควรไปไหนมาไหนคนเดียว
ควรระวังอันตราย
นิทานเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กหญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่กับแม่ของเธอในกระท่อมหลังเล็กในป่า ทุกคนในหมู่บ้านเรียกเธอว่า "หนูน้อยหมวกแดง" เพราะเธอชอบใส่หมวกสีแดงที่คุณยายให้เธอ
วันหนึ่ง แม่ของหนูน้อยหมวกแดงขอให้เธอเอาตะกร้าอาหารไปเยี่ยมคุณยายที่ป่วยอยู่ คุณยายอาศัยอยู่ในกระท่อมอีกหลังหนึ่ง อยู่ไกลออกไปในป่า
แม่เตือนหนูน้อยหมวกแดงว่า "อย่าออกนอกเส้นทาง ระวังอย่าคุยกับคนแปลกหน้า"
หนูน้อยหมวกแดงรับปาก เธอออกเดินทางไปเยี่ยมคุณยาย
ระหว่างทาง หนูน้อยหมวกแดงพบกับหมาป่า หมาป่าถามเธอว่า "เธอจะไปไหน?"
หนูน้อยหมวกแดงตอบว่า "ฉันจะไปเยี่ยมคุณยายที่ป่วยอยู่ เธออาศัยอยู่ในกระท่อมหลังนั้น อยู่ไกลออกไปในป่า"
หมาป่าคิดแผนชั่วร้าย มันบอกหนูน้อยหมวกแดงว่า "มีดอกไม้สวย ๆ บานอยู่ในป่า ไปเก็บดอกไม้ไปให้คุณยายสิ"
หนูน้อยหมวกแดงหลงกล เธอไปเก็บดอกไม้ในป่า
หมาป่ารีบไปที่กระท่อมของคุณยาย มันแกล้งทำเป็นหนูน้อยหมวกแดง หลอกคุณยายให้เปิดประตู
เมื่อคุณยายเปิดประตู หมาป่าก็กระโจนเข้าใส่ กินคุณยายจนหมดสิ้น
จากนั้น หมาป่าสวมเสื้อผ้าของคุณยาย นอนลงบนเตียง
หนูน้อยหมวกแดงมาถึงกระท่อม เธอเคาะประตู
หมาป่าเลียนเสียงคุณยาย บอกให้เธอเข้ามา
หนูน้อยหมวกแดงรู้สึกแปลกใจ เธอถามว่า "คุณยาย ทำไมตาของคุณถึงโตจัง?"
หมาป่าตอบว่า "ยายแก่แล้ว สายตาจึงไม่ดี"
หนูน้อยหมวกแดงถามต่อว่า "คุณยาย ทำไมหูของคุณถึงโตจัง?"
หมาป่าตอบว่า "เพื่อจะได้ยินเสียงเธอดีขึ้น"
หนูน้อยหมวกแดงถามอีกว่า "คุณยาย ทำไมปากของคุณถึงโตจัง?"
หมาป่าตอบว่า "เพื่อจะได้กินเธอ!"
หมาป่ากระโจนลงจากเตียง ไล่หนูน้อยหมวกแดง
หนูน้อยหมวกแดงวิ่งหนี ตะโกนขอความช่วยเหลือ
คนตัดไม้ได้ยินเสียงร้อง รีบมาช่วย เขาฆ่าหมาป่า ช่วยคุณยายออกมาจากท้องหมาป่าได้อย่างปลอดภัย
คุณยายและหนูน้อยหมวกแดงดีใจมาก พวกเขากอดกัน
จากเหตุการณ์นี้ หนูน้อยหมวกแดงเรียนรู้บทเรียนสำคัญ เธอสัญญาว่าจะเชื่อฟังแม่ ไม่คุยกับคนแปลกหน้าอีกต่อไป
คติสอนใจ,
เด็ก ๆ ควรเชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่
ไม่ควรคุยกับคนแปลกหน้า
ไม่ควรรับของจากคนแปลกหน้า
ไม่ควรไปไหนมาไหนคนเดียว
ควรระวังอันตราย