สวัสดีค่ะ วันนี้มีนิทานมาแนะนำ ค่ะ เป็นนิทานที่คนรู้จักเยอะมาก นิทานเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง

มีเด็กหญิงหน้าตาน่ารักนั่งเล่นดูคุณแม่ทำอาหารอยู่ในครัว เพื่อนบ้านทุกคนต่างพากันเรียกเธอว่า "หนูน้อยหมวกแดง" ตามสีของหมวกที่เธอใส่เป็นประจำ และวันนี้เธอก็ได้รับคำสั่งจากคุณแม่ ให้นำอาหารและขนมไปเยี่ยมคุณยายซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่บ้านข้าง ๆ ขณะที่เธอเดินผ่านป่า เธอได้พบกับหมาป่าเจ้าเล่ห์ที่สังเกตเห็นเธอและวางแผนที่จะหลอกลวงเธอ หมาป่าถามว่าเธอกำลังจะไปไหน และโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หนูน้อยหมวกแดงก็เปิดเผยจุดหมายปลายทางของเธอ หมาป่ารู้ว่าสามารถไปถึงบ้านของคุณยายได้ก่อนเธอ จึงรีบรุดหน้าไป เมื่อมาถึงกระท่อมของคุณยาย หมาป่าปลอมตัวเป็นคุณยายและนอนอยู่บนเตียงเพื่อรอหนูน้อยหมวกแดง เมื่อเธอเข้าไปในกระท่อม เธอรู้สึกประหลาดใจกับรูปลักษณ์ของหมาป่า แต่คิดว่าเป็นคุณยายของเธอ หมาป่าซึ่งแสร้งทำเป็นคุณยายพยายามหลอกล่อให้หนูน้อยหมวกแดงเข้ามาใกล้ อย่างไรก็ตาม สัญชาตญาณของหนูน้อยหมวกแดงบอกเธอว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เธอสังเกตเห็นฟันแหลมคมและหูใหญ่ของหมาป่าและเริ่มสงสัย ทันใด คนตัดฟืนผ่านมาได้ยินเสียงเธอร้องขอความช่วยเหลือจึงรีบเข้าไปในกระท่อม เขาช่วยหนูน้อยหมวกแดงและยายของเธอและไล่หมาป่าออกไป 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :
          เด็ก ๆ ควรมีวินัยในตนเอง และเชื่อฟังคำสั่งสอน รวมถึงคำแนะนำของคุณพ่อคุณแม่ ถ้าได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอกแล้ว ก็ไม่ควรเถลไถลไปไหนไกลจนมืดค่ำ และควรกลับบ้านให้ตรงเวลาที่กำหนด ที่สำคัญต้องพยายามหลีกเลี่ยง ไม่พูดคุย หรือรับของจากคนแปลกหน้าโดยเด็ดขาด เพราะพวกเขาอาจเป็นคนไม่ดีที่หวังขโมยทรัพย์สินเงินทอง หรือทำร้ายร่างกายแล้วเป็นอันตรายต่อชีวิต เหมือนกับหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ ที่คิดวางแผนกินหนูน้อยหมวกแดงเป็นอาหาร แต่ถ้าเผลอทำตัวผิดไป ก็ต้องรู้จักขอโทษขอโพย เอาความผิดพลาดมาเป็นบทเรียน แล้วอย่ากลับไปทำผิดซ้ำสองอีกนะคะ