สวัสดีค่ะเราไม่กล้ามีความรักไม่กล้าชอบใครไม่กล้าคบกับใครเพราะคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับใครเลยแต่คนคุยก็พยายามพูดกับเราว่าเราเพอร์เฟครักเราในแบบที่เราเป็นพูดให้กำลังใจเราตลอด แต่เรากลับดูถูกตัวเองไม่มั่นใจในตัวเอง เราพยายามเปิดใจคุยกับคนที่เข้ามา แต่ก็ดูเหมือนเราเข้ากับเขาไม่ได้ค่ะหรือบางทีคุยแแป๊บเดียวเราก็ปลีกตัวออกห่าง รู้สึกว่าไม่ใช่ เราเป็นแบบนี้ตลอด ชีวิตนี้ไม่เคยคบกับใครแบบจริงจังสักที เรารู้สึกว่ายังไม่เจอคนที่ใช่ แต่เราก็มาถามตัวเองว่า คนที่ใช่สำหรับเราคือแบบไหน ถามว่าชอบคนรวยไหมก็มีคนรวยเข้ามาจีบเราก็ไม่ได้ชอบ หรือว่าชอบคนดูแลเอาใจใส่ไหมก็ไม่ใช่อีก คนที่หล่อไหมก็ยังไม่ใช่ และมีหลายแบบเข้ามาแต่มันไม่ใช่สักที ต่างชาติก็คุย แต่มันก็ยังไม่ใช่ เราอยู่คนเดียวเรามีความสุขสบายใจก็จริง เพราะอยู่คนเดียวได้เก่ง ดูแลตัวเองได้ แต่บางทีเราก็อยากมีมุมอ่อนเเอใส่ใครสักคนบ้าง อยากคอยอ้อนงอแง อยู่ด้วยแล้วสบายใจ แต่พอมีคนเข้ากลับกลัวว่าจะรักตัวเองน้อยลง กลัวเขาเข้ามาทำให้เราผิดหวัง กลัวเสียใจ อยากถามว่าแบบนี้เราเห็นแก่ตัวไหมคะ รักแต่ตัวเองแบบนี้ค่ะ เราไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เพื่อนบอกเราเห็นแก่ตัวค่ะ รักแต่ตัวเอง ไม่เปิดใจ เราเลยอยากถามว่าเราเห็นแก่ตัวจริงหรอคะ