คือที่ตั้งกระทู้นี้ไม่ได้ตั้งใจจะกระทบใครนะคะแต่สิ่งนี้เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจของเราจริงค่ะ 
เราแค่สงสัยค่ะว่าเด็กเนี่ยสามารถเหนื่อยได้จริงหรอคะ? คือแบบว่าเคยมีครั้งหนึ่งเราคุยกับคุณยายจำไม่ได้ว่าคุยว่าอะไรแต่จำได้ว่าเราบอกว่าเราเหนื่อยแต่คุณยายตอบกลับมาว่า"ไม่ได้ทำอะไรก็เหนื่อยแล้ว"แล้วก็น่าจะมีอะไรสักอย่างต่อนี่แหละค่ะจำไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยฉุดคิดคำถามขึ้นมาตอนกำลังเศร้าๆซึมๆว่าแล้วเด็กเนี่ยสามารถเหนื่อยได้ไหม ยอมรับค่ะว่านอกจากการเรียนและทำการบ้าน รายงาน หรืออื่นเราไม่ได้ทำอะไรจริงๆ อาจจะมีทำงานบ้านบ้างแต่โอเคเข้าใจว่ามันเป็นข้ออ้างไม่ได้ แต่เราแค่ฉุกคิดขึ้นมานั้นว่าเด็กเหนื่อยได้ไหม เพราะตอนนั้นเราเหนื่อยจริงแล้วก็อธิบายความรู้สึกไม่ออกเลยค่ะ โอเคเข้าใจว่าเราอาจจะยังเด็กมากไม่ได้ผ่านอะไรมามากมายเหมือนพี่ผู้ใหญ่แต่เราอยากถามจริงค่ะว่าเด็กสามารถเหนื่อยได้ไหมคะ ตอนนี้เราสับสนมากว่าสรุปเราเหนื่อยเราผิดไหม แล้วเหนื่อยได้จริงใช่ไหม คือเพราะบางครั้งมันเหนื่อยจริงๆนะคะแบบเหนื่อยจนอยากร้องไห้ออกมาแบบไม่มีสาเหตุแต่แบบร้องไม่ออกทั้งๆที่ไม่ไ้ทำอะไรและไม่กล้าร้อง เอาจริงๆนะคะหลังจากคำพูดนั้นของคุณยายเราก็ไม่กล้าบ่นว่าเหนื่อยเลยค่ะไม่กล้าบอกกับใครด้วยว่าเหนื่อยคืออธิบายไม่ออกเลยค่ะว่ามันรู้สึกยังไงแบบมันครุมเครือ อึดอัดไหมก็ไม่รู้สิคะ อาจจะมั้ง แต่ก็โอเคพยายามปล่อยมันไปแต่ก็สงสัยเหมือนเดิมว่า เราเหนื่อยได้จริงหรอคะ? รู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ค่ะทุกครั้งที่เหนื่อยแล้วเราไม่ได้ทำอะไรเลย5555

ปล.อาจจะงงๆตอนอ่านหน่อยนะคะต้องขอโทษด้วย เอาเป็นว่าพวกพี่ๆทั้งหลายอ่านเอาสนุกแล้วกันค่ะถือว่าเป็นคำถามตลกๆไม่จริงจังที่เอาไว้ถกเล่นก็ได้ค่ะ ขอบคุณที่ตอบล่วงหน้าด้วยนะคะ