สวัสดีค่ะเราอายุ15นะคะมีน้องสาวอายุ9เรากับน้องโตกันมาคนละสังคมสมัยเด็กเราอยู่เเบบช่วยทำงานตั้งเเต่เด็กเป็นเด็กบ้านนอกไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตอนเด็กส่วนน้องเราโตมาตอนที่ฐานะทางบ้านพร้อมเเล้วเเต่น้องเราได้รับการเลี้ยงดูที่ดีน้องเรากินข้าวเเบบต้องป้อนทำงานบ้านสักอย่างไม่เป็นต้องมีคนช่วยเเต่งตัว(น้องเราเป็นเด็กปกตินะคะ)ที่บ้านเราไม่มีใครว่าอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เพราะเขาให้เราทำงานบ้านทุกอย่างหมด เราชอบโดนพ่อเราว่าเราตลอดเช่นคำว่า โตเเต่ตัวทำอะไรไม่เป็นภาระ (เราเป็นคนที่อ่อนไหวง่ายมากๆ)เราเลยชอบหนีเข้าห้องไปร้องไห้บ่อยเขาก็จะติเรื่องเราหนีเข้าห้องตลอด เราเคยทำร้ายตัวเองเพราะเครียดเรื่องที่บ้านพ่อก็เคยพูดกับเราว่าเป็นเป็นบ้า มันเลยยิ่งทำให้เราน้อยใจที่บ้านหลายครั้งที่เราเเอบอิจฉาเวลาทุกคนแสดงความรักให้น้อง เวลาเราทะเลาะกับพ่อเราไม่เคยได้ปรับความเข้าใจกันเลยมีเเต่เเม่ที่มาพูดเเทนทุกครั้ง เเม่พูดตลอดว่าพ่อรักเรากับน้องเท่ากันเเต่ที่บอกไม่บอกรักเราหรือไม่แสดงความรักเท่าไรกับเพราะเราโตเเล้ว...มันจริงหรอคะ