สวัสดีครับ ผมน้องอายุ13นะคับ เนื้อหานี้ผมเเค่อยากมาระบายนะครับ ทุกวันนี้เเม่กับพ่อผมอยู่คนละบ้าน เเละตอนนี้ผมอยู่กับพ่อโดยที่เเม่อยู่บ้านเช่า ที่ไม่ห่างจากบ้านที่ผมอยู่เท่าไหร ทุกวันนี้ที่บ้านพ่อไม่ได้ทำอะไรเลยคับ เรื่องทำความสอาดบ้านผมต้องเป็นคนทำทุกอย่าง
ด้วยความที่กลับมาจากโรงเรียนเหนื่อยๆ ต้องมานั้งทำข้าวเองแกงเอง ผมเลยเลือกว่า
เวลากินข้าวจะไปกินกับเเม่ ตอนอยู่โรงเรียนก็ซื้อข้าวกินเอา แต่ด้วยเรื่องเงินของที่บ้านทำให้บางวันถึงกับต้องยืมเงินเพื่อนมากินข้าว เรื่องค่าบ้านทุกอย่างจะอยู่ที่พ่อครับ
ตั้งเเต่วันที่เเม่ผมไปอยู่บ้านเช่า ก็เหมือนว่าผมต้องแบกรับเรื่องทุกอย่างไว้ที่ตัวเอง  ความสุขตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่บ้านเลยคับ ตอนนี้อยู่กับเพื่อนทั้งหมดถ้าไม่มีพวกมันสภาพผมตอนนี้จะเป็นไรไม่รู้ทุกวันนี้ร้องไห้เป็นเด็กขี้แง ไปเลยคับ
เรื่องมันอาจจะใหญ่ไปเกินที่ผมจะรับไหว
หรือ ผมเองอาจจะอ่อนแอเกินที่จะรับเรื่องนี้ไว้ได้