สวัสดีค่ะ เล่มที่ 40 วันนี้เป็นหนังสือเล่มหนา ระดับภาษาอังกฤษ ยากปานกลางค่ะ เป็นหนังสือที่น่าจะเหมาะกับคนที่ชอบการบรรยาย เดินเรื่องเรื่อยๆ ค่อยๆซึมซับความรู้สึกไปกับผู้เขียนซึ่งเป็นนักเขียนรางวัลโนเบล ชาวตุรกี
The Museum of Innocence เขียนโดย
Orhan Pamuk
จำนวนหน้า 531 หน้า
แปลไทยชื่อ พิพิธภัณฑ์แห่งความไร้เดียงสา
นวนิยายเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่ Kemal มหาเศรษฐีหนุ่มเตรียมแต่งงานกับสาวสวยชื่อ Sibel ที่มีฐานะเท่าเทียมกัน สองเดือนถัดจากนั้น
ขณะเลือกซื้อของขวัญให้ Sibel เพื่อเตรียมสำหรับงานแต่งงานของพวกเขา เขาพบกับ Fusun (ลูกพี่ลูกน้องซึ่งห่างกันซึ่งมากๆ) ทํางานเป็นพนักงานที่ร้านขายกระเป๋าถือ ทั้งคู่รู้สึกตกหลุมรักกันทันที พวกเขาแอบพบกันอย่างลับๆ อีกหลายครั้งในเวลาต่อมา
วันหนึ่ง Fusun บอก Kemal ว่าเธอรักเขาและพวกเขามีเซ็กส์กัน
เขาจําวันนั้นได้เป็นอย่างดี เป็นวันที่เขามีความสุขที่สุดในชีวิต แต่ทว่า เขาไม่ได้บอก Fusun ว่าเขารู้สึกกับเธอแบบนั้นเหมือนกัน
เขาบอกตัวเองว่าเขาตั้งใจจะหมั้นและแต่งงานกับ Sibel
Fusun ติดตามเขาไประยะหนึ่ง โดยหวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจ ในที่สุดเธอปรากฏตัวในงานหมั้นของเขา แล้วจากไปโดยไม่เอ่ยคําอําลา
Kemal รู้สึกว่าตนเองอกหัก
หนึ่งปีหลังการหมั้น เขาพยายามยึดมั่นในความสัมพันธ์ของเขากับ Sibel ให้ดียิ่งขึ้น
แต่ก็ยังมีความรู้สึกว่าเขาสูญเสียความรักไป
เขาไปหา Fusun แต่เธอปฏิเสธที่จะพบเขา
แต่เขายังคงยึดติดกับสิ่งของและสถานที่ที่กระตุ้นความทรงจําเกี่ยวกับเธอตลอดมา
ความสัมพันธ์ของเขากับ Sibel แย่ลงเรื่อยๆมันไม่ใช่ความรักที่แท้จริง
ในที่สุด Fusun ก็ตอบจดหมายของ Kemal เธอบอกว่าตอนนี้เธอแต่งงานแล้ว และอาศัยอยู่กับสามีและพ่อแม่ของเธอ เธอตกลงจะพบเขา โดยให้เขาแสร้งทําเป็นญาติที่ห่างๆ
เมื่อเขามาถึงบ้านของเธอ เธอปฏิบัติต่อเขาด้วยความสุภาพปนความขุ่นเคือง แสดงถึงความเจ็บปวดของเธอที่เกิดจากการเลิกรากัน
Kemal พยายามจะให้เธอกลับมาหาเขา แต่เธอปฏิเสธซ้ําแล้วซ้ําเล่า โดยเลือกความมั่นคงของชีวิตมากกว่าความหลงใหลในอดีตของเธอ
Kemal หยิบสิ่งของเล็กๆน้อยๆจากบ้านของเธอในขณะที่ไปเยี่ยมแต่ละครั้งซึ่งเขาคิดว่ามันเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักของเขา
หลังจากที่พ่อของ Fusun เสียชีวิต เธอหย่ากับสามีของเธอ
ในที่สุด Fusun ก็กลับไปหา Kemal อีกครั้ง เขาพาเธอไปท่องเที่ยวทั่วยุโรป
เป็นเรื่องน่าเศร้าที่คืนสุดท้ายที่แสนจะมีความสุข Fusun ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิต
Kemal หันกลับไปหาสิ่งของทั้งหมดของ Fusun ที่เขารวบรวมไว้ในความทรงจําตลอดเวลาที่ผ่านมา แสดงถึงช่วงเวลาแห่งความสุขที่แตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลา
ในตอนท้ายของเรื่อง Kemal เปลี่ยนบ้านที่ว่างอยู่ของ Fusun ให้เป็น "พิพิธภัณฑ์แห่งความไร้เดียงสา" ที่ตกแต่งด้วยสิ่งของจากช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แสดงถึงความรักและความผูกพันของเขาและเธอ
😻จบแล้วค่ะ ซึ้งๆนิดๆ เครียดๆหน่อยๆลองไปอ่าน แล้วมาคุยกันนะคะ มีความสุขในการอ่านค่ะ😻
เรื่องย่อหนังสือ The Museum of Innocence 😻แมวอ้วนชวนอ่าน😻
The Museum of Innocence เขียนโดย
Orhan Pamuk
จำนวนหน้า 531 หน้า
แปลไทยชื่อ พิพิธภัณฑ์แห่งความไร้เดียงสา
นวนิยายเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่ Kemal มหาเศรษฐีหนุ่มเตรียมแต่งงานกับสาวสวยชื่อ Sibel ที่มีฐานะเท่าเทียมกัน สองเดือนถัดจากนั้น
ขณะเลือกซื้อของขวัญให้ Sibel เพื่อเตรียมสำหรับงานแต่งงานของพวกเขา เขาพบกับ Fusun (ลูกพี่ลูกน้องซึ่งห่างกันซึ่งมากๆ) ทํางานเป็นพนักงานที่ร้านขายกระเป๋าถือ ทั้งคู่รู้สึกตกหลุมรักกันทันที พวกเขาแอบพบกันอย่างลับๆ อีกหลายครั้งในเวลาต่อมา
วันหนึ่ง Fusun บอก Kemal ว่าเธอรักเขาและพวกเขามีเซ็กส์กัน
เขาจําวันนั้นได้เป็นอย่างดี เป็นวันที่เขามีความสุขที่สุดในชีวิต แต่ทว่า เขาไม่ได้บอก Fusun ว่าเขารู้สึกกับเธอแบบนั้นเหมือนกัน
เขาบอกตัวเองว่าเขาตั้งใจจะหมั้นและแต่งงานกับ Sibel
Fusun ติดตามเขาไประยะหนึ่ง โดยหวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจ ในที่สุดเธอปรากฏตัวในงานหมั้นของเขา แล้วจากไปโดยไม่เอ่ยคําอําลา
Kemal รู้สึกว่าตนเองอกหัก
หนึ่งปีหลังการหมั้น เขาพยายามยึดมั่นในความสัมพันธ์ของเขากับ Sibel ให้ดียิ่งขึ้น
แต่ก็ยังมีความรู้สึกว่าเขาสูญเสียความรักไป
เขาไปหา Fusun แต่เธอปฏิเสธที่จะพบเขา
แต่เขายังคงยึดติดกับสิ่งของและสถานที่ที่กระตุ้นความทรงจําเกี่ยวกับเธอตลอดมา
ความสัมพันธ์ของเขากับ Sibel แย่ลงเรื่อยๆมันไม่ใช่ความรักที่แท้จริง
ในที่สุด Fusun ก็ตอบจดหมายของ Kemal เธอบอกว่าตอนนี้เธอแต่งงานแล้ว และอาศัยอยู่กับสามีและพ่อแม่ของเธอ เธอตกลงจะพบเขา โดยให้เขาแสร้งทําเป็นญาติที่ห่างๆ
เมื่อเขามาถึงบ้านของเธอ เธอปฏิบัติต่อเขาด้วยความสุภาพปนความขุ่นเคือง แสดงถึงความเจ็บปวดของเธอที่เกิดจากการเลิกรากัน
Kemal พยายามจะให้เธอกลับมาหาเขา แต่เธอปฏิเสธซ้ําแล้วซ้ําเล่า โดยเลือกความมั่นคงของชีวิตมากกว่าความหลงใหลในอดีตของเธอ
Kemal หยิบสิ่งของเล็กๆน้อยๆจากบ้านของเธอในขณะที่ไปเยี่ยมแต่ละครั้งซึ่งเขาคิดว่ามันเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักของเขา
หลังจากที่พ่อของ Fusun เสียชีวิต เธอหย่ากับสามีของเธอ
ในที่สุด Fusun ก็กลับไปหา Kemal อีกครั้ง เขาพาเธอไปท่องเที่ยวทั่วยุโรป
เป็นเรื่องน่าเศร้าที่คืนสุดท้ายที่แสนจะมีความสุข Fusun ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิต
Kemal หันกลับไปหาสิ่งของทั้งหมดของ Fusun ที่เขารวบรวมไว้ในความทรงจําตลอดเวลาที่ผ่านมา แสดงถึงช่วงเวลาแห่งความสุขที่แตกต่างกันในแต่ละช่วงเวลา
ในตอนท้ายของเรื่อง Kemal เปลี่ยนบ้านที่ว่างอยู่ของ Fusun ให้เป็น "พิพิธภัณฑ์แห่งความไร้เดียงสา" ที่ตกแต่งด้วยสิ่งของจากช่วงเวลาที่พวกเขาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข แสดงถึงความรักและความผูกพันของเขาและเธอ
😻จบแล้วค่ะ ซึ้งๆนิดๆ เครียดๆหน่อยๆลองไปอ่าน แล้วมาคุยกันนะคะ มีความสุขในการอ่านค่ะ😻