คือ ขอเริ่มตั้งเเต่เเรกก่อน ที่บ้านเราค่อนข้างจะเคร่งเเละเราก็เป็นคนนิสัยอยากเอาชนะ ไม่มากก็น้อยอะไรไม่ดีเราก็เเต่ก็คิดว่า เออถ้าเเม่รู้เราต้องรับให้ได้เเละคนอื่นจะไม่ผิดเพราะเรายอมรับที่ทำเเล้วก็ทำไป ทั้งพวกบุหรี่ก็มี ไม่ตั้งใจเรียนโดดเรียน/นอนในคาบเรียนบ่อยจนโดนเรียกผู้ปกครอง เเต่เรื่องที่เราคิดมานานเเล้วคือ เรื่องความสัมพันธ์ต่างๆ
1.)เกิดจากมีอยู่ช่วงหนึ่งประมาณ 4-6 เดือนเราคุยกับผช./ผญ. ราวๆ20คนได้ เเต่เหมือนเราก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะเพราะเราก็ไม่ได้ทักหาใครก่อน ไม่ได้ขายฝันกับคนที่ไม่ชอบ เเต่เราก็ไม่ได้อยากตัดสินใครก่อนจะรู้จัก เราเลยตอบทุกคน เราก็เอาไปถามพี่ที่เชื่อใจเเต่เขาก็รู้จักกับเเม่ เเล้วเเม่ก็รู้ว่าเออเราคุยเยอะนะ เเม่ก็บอกว่ามันดูไม่ดีทั้งที่เราก็ไม่ได้เริ่มก่อนสักคน คุยซ้อนก็ไม่ได้คุย เเต่ก็เข้าใจเเม่ว่าเออ คนคิดว่าผ่านคนมาเยอะมันไม่ดี ดูเจ้าชู้มันไม่ดี ปล.เราโดนเข้าใจผิดว่าเป็นคนคบซ้อนเยอะมากเป็นเด็กเก็บคนนั้นคนนี้ทั้งที่เราก็ห่างกับทุกคนที่มีเเฟนเเล้วเเต่เขาก็ไม่คิดถึงชื่อเสียงเราบ้างเลย
2.)เรามีบ้านเช่าเเถวรร.เเล้วนั้นเป็นวันสอบพอดีเราสอบเเค่ครึ่งวันเเล้วก็มีพี่ที่รู้จักมาหาเป็นผช.มาหาที่บ้าน มันก็มีเรื่องเกินเลยขึ้น(ยังไม่เสียบ)เพราะผญ.ผช.2คนเราก็ไม่อะไรในเมื่อเราก็เล่นด้วยเเถวทั้งคู่ไม่ได้ทีความสัมพันธ์ที่จริงจังกับใครเราไม่มีเเฟนไม่มีคนคุยพี่เขาก็ด้วย เเล้วเรื่องก็เกิดขึ้นอีกรอบ 1 ในเดือนถัดมา เราถือว่ารับได้เเต่ก็มานึกว่าเออเรรดูเป็นคนไม่ดีหรือง่ายมั้ย เพราะเรากับพี่คนนั้นเราคิดว่ามากสุดเราให้ได้เเค่น้องพี่น้อง ไม่ได้อยากชัดเจนกับเขาเเละพี่เขาน่าจะคิดงั้นเหมือนกัน