สวัดดีค่ะหนูชื่อพลอย อายุตอนนี้จะ16แล้วค่ะ คือเรื่องมันเป็นแบบนี้หนูมีแม่ที่เวลาหนูทำอะไรหรือไปไหนก็จะคิดว่าหนูคุยกับผู้ชายไปเที่ยวกับผู้ชายค่ะเรื่องมันเริ่มตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะเวลาแกเห็นหนูเล่นกับเพื่อนผู้ชายก็จะห้ามแล้วบอกหนูว่าอยากมีผัวมากหรอหรือไม่ก็อยากใจแตกหรอแต่ก็ว่านะเด็กมันก็ยิ่งห้ามก็นิ่งอยากลองตอนหนู ป.6 หนูได้ลองมีแฟนเป็นคนแรก มันทำให้หนุมีคงามสุขมากแต่เราไม่เคยจับมือหรือทำอะไรไปมากกว่านั่น แต่สุดทายแม่ก็จับได้คะแม่บอกให้เลิกแล้วถ้าไม่เลิกก็ไปอยู่กับมันให้มันเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำไปเลยไม่ต้องกลับมาแต่ตอนนั่นหนูก็อายุ11เอง หนูยอมเลิกพอต่อมาหนูขึ้น ม.1 แม่บอกให้หนูไปโรงเรียนเดียวกับพี่แต่หนูกลัวสอบไม่ผ่านเลยว่าจะลองไปสอบหลายๆที่ดูก็หาว่าหนูคงไม่อยากเข้าโรงเรียนเดียวกับพี่เพราะกลัวว่าพี่จับได้ว่ามีผัวหล่ะสิแกก็ประชดหนูแบบนี้หนูเลยต้องยอมเสี่ยงสอบให้ติดพอหนูสอบเสร็จแล้วแกก็ได้โทรคุยกับเพื่อนแกว่าถ้าหนูเข้าโรงเรียนนี้ไม่ได้คงต้องได้ไปอยู่โรงเรียนอื่นแน่ๆถ้าหนูจะท้องก็คงต้องปล่อยให้มันท้องแล้วหล่ะมั้งหนูได้ยินที่แกพูดทั้งหมดพอต่อมาทุกครั้งที่เราทะเลาะกันแกก็จะคิดว่าเป็นเรื่องผู้ชายตลอดแล้วทุกครั้งที่ทะเลาะกันแกก็จะเอาไปบอกพ่อตลอดแกจะใส่สีเต็มแต่งเรื่องที่ทะเลาะกันตลอดแล้วพ่อก็ไม่เคยจะฟังหนูเลยพ่อจะฟังแต่ความข้างเดียวตลอดมีครั้งหนึ่งหนูเป็นประจำเดือนแล้วไม่อยากออกจากห้องเพราะปวดท้องแต่แกก็คิดว่าหนูคุยกับผู่ชายในห้องหนูบอกเหตุผลไปแล้วว่าทำไมไม่ยอมออกห้องแกก็ไม่ฟังเลยหนูเลยประชดแกโดยไม่ยอมออกห้องเลย2วันไม่ยอมออกไปกินข้าว(หนูแอบออกไปกินตอนทุกคนหลับแล้ว)พอวันเข้าวันที่3เพื่อนแกมาหาแกก็เล่าว่าหนูคงอกหักจากผู้ชายไม่ยอมออกห้องมากินข้าวคงจะเสียใจที่อกหักเลยจะฆ่าตัวตายมั้งหนูได้ยินทุกอย่างแต่หนูก็ยังไม่ยอมออกไปจนแกเริ่มทนที่หนูไม่ยอมออกจากห้องแกเลยไปลากเพื่อนข้างบ้านที่สนิทด้วยของหนูมาคุยกับหนูให้ออกห้องเพื่อนคนนั่นพยายามคุยกับหนูให้ออกจากห้องแต่หนูไม่ยอมออกไปเพราะถ้าออกไปยังไงก็โดนด่าโดนตีอยู่ดีหนูเลยเปิดประตูให้เพื่อนหนูเข้ามาแท่นหนูระบายทึกอย่างให้เพื่อนฟังหนูร้องไหพอแกได้ยินเสียงหนูร้องให้แกก็ด่าหนูประว่าอยากตายมากหรอแค่อกหักแค่นี้คันฮีมากหรออยากมีผัวขนาดนั้นเลยหรอถ้าอยากตายมากก็ตายไปเลยกูจะได้ไปหาโลงให้อยู่ตอนนั่นคือจุกมาความรู้สึกคือแบบว่าอนากตายจริงๆถ้าไม่มีเพื่อนคนนั่นอยู่คงได้ฆ่าตัวตายจริงๆแล้วล่าสุดนี้นะคะหนูข้ขอไปทำงานบ้านเพื่อนเพราะมันต้องส่งวันจันทร์นี้แต่เขาก็ถามหนูประมาณว่าทำไมเพื่อนไม่มาทำที่บ้านหนูก็อธิบายให้เเกฟังแล้วแกก็ยังถามอีกว่าบ้านเพื่อนอยู่ไหนหนูก็เลยเอาโลให้เขาดูเขาก็ถามอีกว่าเคยไปหรือยังหนูก็บอกว่ายังเขาก็ถามอีกว่าไปกันหมดห้องเลยหรอทำไมต้องไปไปแล้วได้อะไรหนูรำคาณที่จะอธิบายแล้วเลยบอกว่าไม่ไปแล้วก็ได้แล้วก็เดินเข้าห้องเสร็จแล้วพอพ่อกลับบ้านมาก็เหมือนเดิมเลยค่ะเล่าเรื่องเกินจริงให้พ่อฟังแล้วก็บอกว่าคงไม่ได้ไปทำงานบ้านเพื่อนหรอกคงจะไปบ้านผัวมันมั้งคงอยากท้องตอนเรียนคันฮีไม่ไหว่แล้วมั้ั้งคงอยากมีผัวจนตัวสั่นเลยหล่ะสิ หนูไม่ถูกแม่ของตัวเองด้อยค่าหนูจนเริ่มกลัวผู้ชายแปลกกน้าแบบนี้อีกต่อไปแล้วคือเข้าใาจนะว่าเป็นห่วงแต่มันจำเป็นที่ต้องทะเลาะกันแล้วโยงไปเป็นเรื่องผู้ชายทุกครั้งด้วยมั้ยหนูไม่เข้าใจ ช่วยบอกกนูที่นะคะว่าแม่หนูทำไมคิดแบบนี้และทำไมต้องด้อยค่าลูกสาวแท้ๆตัวเองแบบนี้