นามสมมุติA=ผญ. B=ผช. นะคะ
3ปีที่แล้วเราเรียนห้องเดียวกับนายBและเริ่มสนิทกันจากเพื่อน ปรึกษาเรื่องความรักเรื่องงานทั่วไปจนช่วงนึงBเริ่มทำตัวแปลกๆกับเราเริ่มทำให้ดูเหมือนชอบเรา แต่ไม่เคยบอกชอบกัน เราเองก็แอบมีใจแต่ในการสนทนาไม่ได้คุยกันในเชิงคนคุยหรือชู้สาว ส่วนมากจะเป็นการอัพเดทชีวิตในช่วงนั้นมากกว่า Bจะชอบทิ้งท้ายก่อนจบบทสนทนาว่า‘จะขออยู่ข้างๆแบบนี้หันมาเมื่อไหร่ก็เจอ’ จนเราชัดเจนว่าชอบB เริ่มมีการจับมือถือเเขนกันนั่งข้างกันในห้องเรียนตามประสา เเละเราได้ถามไปตรงๆว่าเราชอบกันหรอ Bตอบว่าใช่ แต่ลงท้ายด้วย‘อยู่กันแบบนี้แหละไม่อยากครอบครอง ไม่คบต้องคบกันจะได้ไม่เลิกกัน’เราก็โอเค คุยกันต่อสักพัก
เรียนจบปีนั้น เราแยกห้องกันเพราะเรียนคนละสายแต่ยังอัพเดทกันอยู่เรื่อยๆตลอด2ปี จนบทสนทนามันค่อยๆน้อยลง แต่เราก็ยังชอบBอยู่
ต่อให้เรามีแฟนหรือเจอคนอื่นเราก็ยังแคร์Bอยู่ ซึ่งเขาเองก็มีคนคุยมีแฟนเหมือนกัน
ล่าสุด ก่อนจบม.6 เพื่อนเราก็คือA ซึ่งเรียนห้องเดียวกันกับนายB ได้มาปรึกษาเราว่าจะจีบนายBดีไหมเพราะเขาไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนๆในห้อง Aบอกว่านายBได้หอมแก้มเขาต่อหน้าเพื่อน แต่เราก็ไม่ได้บอกAว่า เรากับนายBเป็นอะไรกัน เราเลยกลั้นใจบอกไปว่าจีบเลยถ้าชอบกัน เราเลยทักไปถามนายBเรื่องที่Aเล่าให้ฟัง
Bบอกว่า‘ใช่ แต่เพราะวันนั้นเมา ไม่ได้คิดไรงานจบก็ไม่ได้คุยต่อ ’และBกับเราก็กลับมาคุยกันอีกครั้งแต่ดูจริงจังมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน
ไม่กี่วันAก็ได้มาปรึกษาเราอีกครั้งว่าBยังพยายามเข้าไปคุยกับA ในห้องเรียนยังมีการหยอกล้อกัน ขอโทรหาเหมือนชอบกันจริง
แต่เราก็ไม่ได้บอกAเพราะกลัวเพื่อนเสียใจเพราะAชอบBมากๆ เราเลยตัดสินใจห่างออกมาจากBเพราะเรารู้ว่าเรากับBมันไปต่อไม่ได้เกือบ4ปีไม่เคยพัฒนาจากคนคุย
จากนั้นเรื่องเงียบไปไม่กี่เดือนAก็มาปรึกษาเราว่าคบกับBดีไหม เขาขอคบ แต่เขายังดูเหมือนลังเลหรือกลัวอะไรอยู่ เราเลยบอกAไปว่าถ้าอยากคบก็คบเลยถ้าเขาขอขนาดนั้นแล้วเขาน่าจะจริงจังอยู่ เราก็เชียร์ให้เพื่อนตกลง(เจ็บแปล๊บๆ🤣)และเขาก็ได้คบกันจริงทั้งที่Bเคยบอกกับเราว่าไม่ได้ชอบA
สุดท้ายเป็นเราที่เจ็บเพราะทำอะไรไม่ได้เราซึมทุกครั้งที่เห็นรูปคู่ของเขาหรือเรื่องราวเกี่ยวกับเขา
แต่เราไม่เคยไปเรียกร้องหรือยุแยงให้เขาเลิกกันไม่ว่าAจะมาปรึกษาเรื่องBกี่รอบเราก็ให้คำปรึกษาที่ดีมาตลอด
เราเคยโทษตัวเองว่าทำไมเราไม่บอกAแต่แรกนะปล่อยให้เขารักกันให้ตัวเองเจ็บทำไมแต่อีกใจนึงก็คิดว่ามันอาจจะเป็นการตัดโอกาสที่เขา2คนจะได้เจอรักดีๆ เพราะเรากับBเองก็พัฒนาไม่ได้แล้ว และเรากับBเราต่างคนต่างอยู่ในที่ที่ของตัวเองแล้วค่ะ.
:ถ้าเป็นผู้อ่านตอนนั้นจะตัดสินใจบอกAไหมคะ
:ขอบคุณที่อ่านกันนะคะ🙏🏻
รัก3เศร้า เศร้ากี่คน?
3ปีที่แล้วเราเรียนห้องเดียวกับนายBและเริ่มสนิทกันจากเพื่อน ปรึกษาเรื่องความรักเรื่องงานทั่วไปจนช่วงนึงBเริ่มทำตัวแปลกๆกับเราเริ่มทำให้ดูเหมือนชอบเรา แต่ไม่เคยบอกชอบกัน เราเองก็แอบมีใจแต่ในการสนทนาไม่ได้คุยกันในเชิงคนคุยหรือชู้สาว ส่วนมากจะเป็นการอัพเดทชีวิตในช่วงนั้นมากกว่า Bจะชอบทิ้งท้ายก่อนจบบทสนทนาว่า‘จะขออยู่ข้างๆแบบนี้หันมาเมื่อไหร่ก็เจอ’ จนเราชัดเจนว่าชอบB เริ่มมีการจับมือถือเเขนกันนั่งข้างกันในห้องเรียนตามประสา เเละเราได้ถามไปตรงๆว่าเราชอบกันหรอ Bตอบว่าใช่ แต่ลงท้ายด้วย‘อยู่กันแบบนี้แหละไม่อยากครอบครอง ไม่คบต้องคบกันจะได้ไม่เลิกกัน’เราก็โอเค คุยกันต่อสักพัก
เรียนจบปีนั้น เราแยกห้องกันเพราะเรียนคนละสายแต่ยังอัพเดทกันอยู่เรื่อยๆตลอด2ปี จนบทสนทนามันค่อยๆน้อยลง แต่เราก็ยังชอบBอยู่
ต่อให้เรามีแฟนหรือเจอคนอื่นเราก็ยังแคร์Bอยู่ ซึ่งเขาเองก็มีคนคุยมีแฟนเหมือนกัน
ล่าสุด ก่อนจบม.6 เพื่อนเราก็คือA ซึ่งเรียนห้องเดียวกันกับนายB ได้มาปรึกษาเราว่าจะจีบนายBดีไหมเพราะเขาไปเที่ยวด้วยกันกับเพื่อนๆในห้อง Aบอกว่านายBได้หอมแก้มเขาต่อหน้าเพื่อน แต่เราก็ไม่ได้บอกAว่า เรากับนายBเป็นอะไรกัน เราเลยกลั้นใจบอกไปว่าจีบเลยถ้าชอบกัน เราเลยทักไปถามนายBเรื่องที่Aเล่าให้ฟัง
Bบอกว่า‘ใช่ แต่เพราะวันนั้นเมา ไม่ได้คิดไรงานจบก็ไม่ได้คุยต่อ ’และBกับเราก็กลับมาคุยกันอีกครั้งแต่ดูจริงจังมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน
ไม่กี่วันAก็ได้มาปรึกษาเราอีกครั้งว่าBยังพยายามเข้าไปคุยกับA ในห้องเรียนยังมีการหยอกล้อกัน ขอโทรหาเหมือนชอบกันจริง
แต่เราก็ไม่ได้บอกAเพราะกลัวเพื่อนเสียใจเพราะAชอบBมากๆ เราเลยตัดสินใจห่างออกมาจากBเพราะเรารู้ว่าเรากับBมันไปต่อไม่ได้เกือบ4ปีไม่เคยพัฒนาจากคนคุย
จากนั้นเรื่องเงียบไปไม่กี่เดือนAก็มาปรึกษาเราว่าคบกับBดีไหม เขาขอคบ แต่เขายังดูเหมือนลังเลหรือกลัวอะไรอยู่ เราเลยบอกAไปว่าถ้าอยากคบก็คบเลยถ้าเขาขอขนาดนั้นแล้วเขาน่าจะจริงจังอยู่ เราก็เชียร์ให้เพื่อนตกลง(เจ็บแปล๊บๆ🤣)และเขาก็ได้คบกันจริงทั้งที่Bเคยบอกกับเราว่าไม่ได้ชอบA
สุดท้ายเป็นเราที่เจ็บเพราะทำอะไรไม่ได้เราซึมทุกครั้งที่เห็นรูปคู่ของเขาหรือเรื่องราวเกี่ยวกับเขา
แต่เราไม่เคยไปเรียกร้องหรือยุแยงให้เขาเลิกกันไม่ว่าAจะมาปรึกษาเรื่องBกี่รอบเราก็ให้คำปรึกษาที่ดีมาตลอด
เราเคยโทษตัวเองว่าทำไมเราไม่บอกAแต่แรกนะปล่อยให้เขารักกันให้ตัวเองเจ็บทำไมแต่อีกใจนึงก็คิดว่ามันอาจจะเป็นการตัดโอกาสที่เขา2คนจะได้เจอรักดีๆ เพราะเรากับBเองก็พัฒนาไม่ได้แล้ว และเรากับBเราต่างคนต่างอยู่ในที่ที่ของตัวเองแล้วค่ะ.
:ถ้าเป็นผู้อ่านตอนนั้นจะตัดสินใจบอกAไหมคะ
:ขอบคุณที่อ่านกันนะคะ🙏🏻