สวัสดีผมมีปัญหากับพ่อแท้ๆของตัวเอง ตอนนี้ผมอยู่ชั้นม.2(2567 กำลังขึ้นม.3) อย่างแรกผมต้องบอกก่อนว่า ผมได้ย้ายออกมาอยู่กับแม่สักพักแล้ว เนื่องจากมีปัญหาพร้อมกันเข้าม พ่อกับแม่ผมมีปัญหาตั้งแต่ผมเด็กๆ จะเลิกกันหลายครั้ง แต่ครั้งนี้คือครั้งสุดท้าย ทั้งคู่มักทะเลาะกันเรื่องต่างๆตลอด ถึงขั้นลงไม้ลงมือ มันเรื่มต้นมาจากช่วงกลางปี 2566 (ปิดเทอมม.1 ขึ้นม.2) ผมไปหายายที่ต่างจังหวัด ซึ่งพอกลับมาพ่อกับแม่ก็มีปัญหากันเรื่องพ่อมีผู้หญิงคนอื่นโดนเงินที่พ่อเอาไปให้ผู้หญิงคนอื่นก็คือเงินของแม่ผม (พ่อผมไม่มีรายได้อะไร) และแม่ผมสังสรรค์กันบ่อยกับเพื่อนแม่ที่เป็นขาประจำ (แม่ผมเป็นคนติดเหล้าและชอบสังสรรค์กับเพื่อนแล้วพ่อไม่ชอบ อันนี้ผมเข้าใจ แต่แม่ผมเมาแล้วไม่เคยบ่นหรือว่าอะไรผมเลย ก็ยังพูดแบบปกติกับผม) หลังจากมีปัญหากันแม่ผมถึงไปกลับไปหายายที่ต่างจังหวัด พ่อผมอารมณ์เสียมากจึงพยายามติดต่อแม่ทุกวิธีทาง แต่ก็โดนแม่บล็อกตลอดจึงมาพึ่งผมโดนให้ผมโทรหาแม่ให้ ปัญหาก็ไม่ลงตัว ตลอดเวลาที่ผมอยู่กับพ่อ พ่อเอาแต่พูดเรื่องแม่ ไม่เคยถามว่ากินข้าวหรือยัง มีเคยใช่ไหมตลอดในการกินของผมคือการเอาเงินของป้าๆของผมไปซื้อมากิน (ผมลืมบอกไปว่าพ่อผมเป็นคนติดเหล้าติดยาเสพติดจากเพื่อนพ่อและมีปัญหากับปู่ผมขั้นรุนแรง) แล้วมีเหตุการณ์ที่ทำให้ผมทนต่อไปไม่ได้คือ พ่อผมมาปลุกผมตอนตี2-3 ตอนที่ยังเมาอยู่เพื่อโทรหาแม่ แต่โทรไปยังไงก็ไม่รับเพราะมันดึกแล้ว แล้วก็เรียกผมไปนั่งฟังจนถึงเช้า แม่ผมจึงให้ผมเดินทางไปหาแม่ที่ต่างจังหวัด ส่วนพ่อก็โทรมาตลอด พอใกล้เปิดเรียนผมจึงกลับมาจากต่างจังหวัดแต่ผมยังไม่ไปอยู่บ้านเพราะแม่ยังทะเลาะกับพ่ออยู่  พอผ่านมาหลายคืน ปู่ผมก็โทรมาบอกแม่ว่าพ่อผมมาสร้างปัญหาตอนนี้แจ้งตำรวจมากันแล้วให้แม่ผมรีบไป พอไปถึงปู่ผมเล่าว่าพ่อผมเมาแล้วมีปากเสียงกันเลยไปทำลายข้าวของบ้านปู่ ปู่ผมจึงแจ้งตำรวจมา พ่อผมจึงหนีเข้าบ้านตัวเองแล้วปิดทุกทาง พร้อมกับอาวุธ พอผ่านไปเรื่อยก็คุยกันไม่ลงตัว จึงตัดสินใจจะพาพ่อไปบำบัดเหล้ากับยา พอผ่านไปพรุ่งนี้แม่ผมจึงไปให้คนมาจับพ่อไปบำบัดให้เลิกแล้วแม่กับผมก็ได้ย้ายมาที่บ้านตัวเอง ในช่วงที่ผมอยู่บ้านผมก็ไปเยี่ยมพ่อเรื่อยๆ เป็นเวลา3เดือนพอกลับมาก็ทะเลาะกันอีกเรื่องเดิมๆครับแม่ผมก็ย้ายออกผมก็ตามด้วยอยู่ด้วยกันสักพักพ่อให้คนรู้จักตามหาบ้านแม่ให้เจอแล้วไปหา พอมาถึงพ่องัดบ้านเข้าไปเอาของทุกอย่างในบ้านกลับแม่ผมจึงไม่มีอะไรเลยตอนนี้ แม่ผมตัดสินใจอีกรอบกลับไปหายายที่ต่างจังหวัด ผมก็ไปอยู่กับพ่อสักพัก พ่อผมก็ทำนิสัยแบบเดิมปลุกดึกๆ พูดเรื่องเดิมๆ ตอนนั้นผมก็ยังเข้าใจแล้วสงสารพ่ออยู่พอผ่านมาวันนึง พ่อผมมีปัญหากับปู่แล้วพยายามฆ่าผมจึงไปต่อยไปพ่อให้หยุดผมกับพ่อก็ต่อยกันสักพักจนลูกพี่ลูกน้องมาห้าม แล้วปู่ผมขู่ว่าจะแจ้งตำรวจพ่อเลยหนีไป ผมแค้นหนักถึงขั้นอยากจะจะฆ่าพ่อผมตอนนั้นถึงไปเตรียมพวกดาบที่ผมเคยลับคมเอาไว้มารอ แต่พ่อผมก็ไม่กลับมา จนมาอีกวันพ่อผมกลับมาแต่ผมหายโกรธแล้ว จึงไม่เกิดเรื่องขึ้น หลังจากที่แม่ผมรู้ว่าพ่อต่อยกับผมแม่เลยกลับจากต่างจังหวัดมารับผมไปหาบ้านเช่าอยู่ ผมจึงตัดขาดการติดต่อกับพ่อ แล้วกลับมาช่วงนึกที่ผมกลับมาติดต่อกับพ่อเพราะปู่ผมขอไว้ (ปู่ผมก็ยังพ่อผมอยู่ถึงพ่อผมยังเป็นแบบนี้)ในระหว่างที่ผมออกมาอยู่กับแม่พ่อผมไปหาชาวบ้านไปทั่วจนไม่มีใครชอบขี้หน้าสักแล้วยังมาทะเลาะกับพี่สาวตัวเองกรือป้าผมแล้วลงไม้ลงมือกันจนผัวป้าผมหรือลุงจะแจ้งตำรวจพ่อผมจึงหนีอีกรอบ หลังจากนี่ก็ไม่มีใครคุยกับพ่อผมได้แล้วครับ มีแต่คนเกลียด พอมาเหตุการณ์ล่าสุดพ่อผมแอบตามผมมาถึงสวนสาธารณะที่ผมเล่นบาส(แต่พ่อผมยังไม่รู้ที่พักผมนะ) พอมาถึงก็มีปากเสียงกันว่าให้ผมพาไปหาแม่ ทั้งที่ผมก็รู้ว่าถ้าเจอกันต้องทำร้ายร่างกายกันแน่นอน ผมจึงไปพาไป พ่อผมเรื่มขึ้นเสียงแล้วต่อยผมผมเลยสวน แล้วต่อยอยู่ที่สวนสาธารณะนั้นแหละเพื่อนที่เล่นบาสกับผมก็ช่วยกันห้ามและมีคนแจ้งตำรวจมาจึงพาผมไปโรงพักก่อนเพื่อความปลอดภัย (ผมต่อยพ่อจมูกหัก ใช่เล็บผมซีกปากกับนิ้วพ่อแหวง และดึงเสื้อจนขาด ผมจึงตั้งใจตัดขาดกับพ่อจริงๆ พอผ่านมา เมื่อ2วันก่อนพ่อผมมาที่โรงเรียนผมจะมาหาผมแต่ตอนนั้นผรีบออกจากโรงเรียนเพราะนัดกับเพื่อนไว้จึงไม่ได้เจอ (ผมส่วนตัวก็ไม่อยากเจออยู่ดีเพราะรู้ว่าต้องมีปัญหากัน ผมก็ยังมีอนาคตที่ผมต้องการ ไม่ยากจบอยู่กับพ่อที่ไม่มีรายได้วันๆนั่งเสพยา อนาคตผมคิดว่าอาจจะต่อม.4ที่กรุงเทพซึ่งญาติๆฝั่งแม่อยู่กัน ถึงผมจะอยู่ม.2ผมก็ไม่อยากอนาคตมันจบอยู่แค่นี้ผมเครียดแทบจะบ้าพอนึงถึงเรื่องนี้ *เรื่องที่ผมจะมาถามวันนี้ผมควรทำยังไงต่อเพราะผมอยู่โรงเรียนพ่อตามไม่เลิกแน่ (ปล.ใครอยากรู้อะไรเพื่มเติมถามมาครับเดี่ยวผมไปตอบ)