บางครั้งหนูก็อิจฉาเพื่อนนะคะมีพ่อแม่ที่ซัพพอร์ตทุกเรื่องไม่ว่าจะเรื่องอะไรทั้งเรื่องความรัก การเรียน ชีวิตประจำวันหนูไม่ได้หวังให้ครอบครัวรวยหรือมีชื่อเสียงอะไรแค่อยากให้พ่อแม่เข้าใจหนูบ้างแม่หนูท้องตอนอายุ15แม่เลยอาจจะไม่อยากให้เราซ้ำรอยเค้าแต่แม่รู้มั้ยหนูไม่เคยรู้อะไรจากโลกภายนอกเลยนอกจากเพื่อนจะเอามาบอกเอามาเล่าให้ฟังมันวะนนี้คืออีกวันที่พ่อแม่บอกแต่สมัยนี้ไม่เหมือนสมัยแต่ก่อนแล้วถึงผู้ชายจะปากหวานก็จริงแต่จะไม่ให้เรามีประสบการณ์ความรักเลยแล้วจะให้เราเจออีกทีคือคู่ชีวิตเลยหรอคะมันก็ไม่ใช่เราก็เรัยนรู้ว่าความรักเป็นยังไงเวลามีคนมาหลอกหรือมาอะไรจะได้ไม่เชื่อง่ายๆแต่ในความคิดของเค้าคือเราอยากกลับมาทำไร่อยู่บ้านหรอไม่เคยซัพพอร์ตอะไรเลยนอกจากเรัยนแล้วก็เรียนๆแล้วก็เรียนหนูเบื่อที่กลับมาบ้านทีไรแทนที่จะมาพักผ่อนต้องมาฟังคำบ่นว่าอย่าพึ่งมีแฟนนะอย่างนู้นอย่างนี้หนูเบื่อที่พ่อกับแม่เอาแต่ยุ่งกับหนูจนไม่มีเวลาส่วนตัวเบื่อทุกอย่างเลยแค่อยากได้พ่อแม่ที่ปรึกษาได้ทุกเรื่องเหมือนเพื่อนไม่ใช้พ่อแม่หัวโบราณที่เอาแต่ห้ามโน่นห้ามนี่ไม่ให้นุ่นไม่ให้นี่นี่แหละเหตุผลที่ไม่อยากกลับบ้านอยากอยู่แต่หอ😌เหนื่อยจังงงอยากระบายให้เค้าฟังแต่พ่อเป็นคนอารมณ์ร้อนพอพูดแค่นิดหน่อยก็ใช้อารมณ์ว่าละเบื่อๆๆๆๆๆๆๆ