ขอสอบถามเรื่องจิต สองข้อ ขอแบบทั้งทางโลก และทางธรรมครับ
1. ตอนอยู่มอสี่ ระหว่างที่ผมนั่งรถเมล์ร้อนกลับบ้าน นั่งริมหน้าต่างมองวิวไป คิดเรื่องโน้นนี่นั้นไปเรื่อยๆ
อยู่ดีดี ผมก็หยุดหายใจไปสัก 0.01 วินาที แล้วก็เริ่มหายใจใหม่ แบบช้าๆ หายใจเข้าเต็มปอด หายใจออกจนสุดลม
จิตมันหยุดคิดทุกอย่าง ไปกำหนดที่ลมหายใจเข้าออก แบบช้าๆเป็นจังหวะ (แน่นอนผมไม่รู้ว่าอะไรและไม่เคยทำมาก่อน)
ทำแบบนี้อยู่ สี่ห้ารอบ ก็ถามตัวเองในใจว่า อะไรว่ะ เมิงจะไปจับลมหายใจทำไม กุรำคาญ
แล้วก็เลิกทำ จะเป็นแบบนี้อยู่ช่วงหนึ่งประมาณเดือนหนึ่ง แต่ไม่ทุกวัน วันละ 1-2 ครั้ง
แล้วอยู่ดีๆมันก็หายไปเลย ไม่เป็นอีกเลย (ตอนนั้นไม่สนใจธรรมะ ท่องศีลห้ายังไม่ได้เลย)
2. แน่นอนคนเรา นอนแล้วฝันทุกคืน ฝันแล้วรู้เรื่องบ้างไม่รู้บ้าง จำได้บ้างจำไม่ได้บ้าง
แต่มีอยู่สองครั้งที่ผมจำได้แม่นยำ ครั้งแรกนอนหลับแล้วฝัน ว่าอยู่ไหนไม่รู้ แต่ในกรุงเทพนี่แหละ
แล้วมีทหาร ไม่รู้ชาติไหน กำลังบุกเข้ามา มองเห็นควันไฟ ได้ยินเสียงปืนกล เห็นคนวิ่งหนีหน้าตื่น
ผมก็วิ่งหนีบ้าง วิ่งไม่รู้ทิศทาง ตอนนั้นก็กลัว คิดว่าถ้าทหารมาเจอ กุตายแน่ เลยวิ่งไปมั่วๆหลงทิศทาง
ระหว่างวิ่งหนี ตามผู้คนมากมาย อยู่ดีดีผมก็นึกขึ้นมาว่า "นี่เราฝันอยู่ใช่ไหม?" "เออ ใช่ๆกำลังฝันอยู่" ถามเองตอบเอง
ผมเลยหยุดวิ่ง แล้วนึกว่าฝันนี่หว่า งั้นมา ฉันจะสู้กับพวกแก ผมก็เดินสวนทางกับพวกที่วิ่งหนี พอเจอทหารผมวิ่งเข้าใส่เลย
เพราะรู้ว่าฝันอยู่ อย่างไงก็ไม่ตาย แต่ๆๆ ทหารมันวิ่งสวนผมไปหมด เหมือนว่าไม่เห็นผม ผมก็งง แล้วหน้าแตกเลยเรา
ถึงตรงนี่ ผมก็จำอะไรไม่ได้แล้ว ยังไม่ตื่นนะ เหมือนๆมันดับวูบหายไป หมดสนุกเลยเรา
2.1 ผมเคยฝันว่า ได้เจอสาวคนหนึ่ง ผมชอบมาก ถูกใจที่สูด แล้วเราก็วันเวย์ชิเก้นกัน
ผมเห็นใต้ร่มผ้าของเธอ ตรงใต้เนินอก มีดวงๆสีแดงบางๆขนาดประมาณครึ่งกำมือ เห็นไม่ชัด ยังงงว่าอะไรฟ่ะ?
ฝันนี้มีแค่นี้ แต่สามปีกว่าผ่านไป ผมเจอแฟนครบหากันแล้วก็นั้นแหละท่านผู้อ่าน
ผมแทบตกเตียง เมื่อใต้ร่มผ้าของแฟนตรงนั้นๆ ข้างเดียวกัน เค้ามีรอยปานแดงบางๆขนาดเท่ากัน แต่รอยแดงชัดเจนกว่า
ผมเห็นครั้งแรกก็ต๊กใจ เพราะจำได้ ฉันเคยฝันแบบนี้ แต่ผมไม่เล่าให้แฟนฟังนะ กลัวโดนฝ่ามือพิฆาต
อ่านมาเนิ่นนาน อยากรู้แค่ว่า จิตของผมมันวิปลาส ฟุ้งซ่าน เป็นปกติ เหมือนคนทั่วไปไหมครับ?
เมื่อจิตไหล ก็ให้ดูรู้ที่จิต หลงครุ่นคิด ก็ให้รู้ดูเอาไว้
1. ตอนอยู่มอสี่ ระหว่างที่ผมนั่งรถเมล์ร้อนกลับบ้าน นั่งริมหน้าต่างมองวิวไป คิดเรื่องโน้นนี่นั้นไปเรื่อยๆ
อยู่ดีดี ผมก็หยุดหายใจไปสัก 0.01 วินาที แล้วก็เริ่มหายใจใหม่ แบบช้าๆ หายใจเข้าเต็มปอด หายใจออกจนสุดลม
จิตมันหยุดคิดทุกอย่าง ไปกำหนดที่ลมหายใจเข้าออก แบบช้าๆเป็นจังหวะ (แน่นอนผมไม่รู้ว่าอะไรและไม่เคยทำมาก่อน)
ทำแบบนี้อยู่ สี่ห้ารอบ ก็ถามตัวเองในใจว่า อะไรว่ะ เมิงจะไปจับลมหายใจทำไม กุรำคาญ
แล้วก็เลิกทำ จะเป็นแบบนี้อยู่ช่วงหนึ่งประมาณเดือนหนึ่ง แต่ไม่ทุกวัน วันละ 1-2 ครั้ง
แล้วอยู่ดีๆมันก็หายไปเลย ไม่เป็นอีกเลย (ตอนนั้นไม่สนใจธรรมะ ท่องศีลห้ายังไม่ได้เลย)
2. แน่นอนคนเรา นอนแล้วฝันทุกคืน ฝันแล้วรู้เรื่องบ้างไม่รู้บ้าง จำได้บ้างจำไม่ได้บ้าง
แต่มีอยู่สองครั้งที่ผมจำได้แม่นยำ ครั้งแรกนอนหลับแล้วฝัน ว่าอยู่ไหนไม่รู้ แต่ในกรุงเทพนี่แหละ
แล้วมีทหาร ไม่รู้ชาติไหน กำลังบุกเข้ามา มองเห็นควันไฟ ได้ยินเสียงปืนกล เห็นคนวิ่งหนีหน้าตื่น
ผมก็วิ่งหนีบ้าง วิ่งไม่รู้ทิศทาง ตอนนั้นก็กลัว คิดว่าถ้าทหารมาเจอ กุตายแน่ เลยวิ่งไปมั่วๆหลงทิศทาง
ระหว่างวิ่งหนี ตามผู้คนมากมาย อยู่ดีดีผมก็นึกขึ้นมาว่า "นี่เราฝันอยู่ใช่ไหม?" "เออ ใช่ๆกำลังฝันอยู่" ถามเองตอบเอง
ผมเลยหยุดวิ่ง แล้วนึกว่าฝันนี่หว่า งั้นมา ฉันจะสู้กับพวกแก ผมก็เดินสวนทางกับพวกที่วิ่งหนี พอเจอทหารผมวิ่งเข้าใส่เลย
เพราะรู้ว่าฝันอยู่ อย่างไงก็ไม่ตาย แต่ๆๆ ทหารมันวิ่งสวนผมไปหมด เหมือนว่าไม่เห็นผม ผมก็งง แล้วหน้าแตกเลยเรา
ถึงตรงนี่ ผมก็จำอะไรไม่ได้แล้ว ยังไม่ตื่นนะ เหมือนๆมันดับวูบหายไป หมดสนุกเลยเรา
2.1 ผมเคยฝันว่า ได้เจอสาวคนหนึ่ง ผมชอบมาก ถูกใจที่สูด แล้วเราก็วันเวย์ชิเก้นกัน
ผมเห็นใต้ร่มผ้าของเธอ ตรงใต้เนินอก มีดวงๆสีแดงบางๆขนาดประมาณครึ่งกำมือ เห็นไม่ชัด ยังงงว่าอะไรฟ่ะ?
ฝันนี้มีแค่นี้ แต่สามปีกว่าผ่านไป ผมเจอแฟนครบหากันแล้วก็นั้นแหละท่านผู้อ่าน
ผมแทบตกเตียง เมื่อใต้ร่มผ้าของแฟนตรงนั้นๆ ข้างเดียวกัน เค้ามีรอยปานแดงบางๆขนาดเท่ากัน แต่รอยแดงชัดเจนกว่า
ผมเห็นครั้งแรกก็ต๊กใจ เพราะจำได้ ฉันเคยฝันแบบนี้ แต่ผมไม่เล่าให้แฟนฟังนะ กลัวโดนฝ่ามือพิฆาต
อ่านมาเนิ่นนาน อยากรู้แค่ว่า จิตของผมมันวิปลาส ฟุ้งซ่าน เป็นปกติ เหมือนคนทั่วไปไหมครับ?