เสื้อเชิ๊ตสีขาวที่ร่างสูงสวมใส่ ถูกไล่ปลดกระดุมทีละเม็ดด้วยน้ำมือของอิงฟ้า จนแล้วจนรอดมันก็ถูกโยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ไยดี เนื้อตัวสายฝนเหลือเพียงบราสีดำตัดกับผิวขาว อวดกล้ามเนื้อเลขสิบเอ็ดบนหน้าท้อง
“มองขนาดนี้ กินเราเลยมั้ยคะ?”
“เราอยากถูกกินก่อนอะ ได้มั้ย~”
เคยคิดว่าคุณเขาสวยอย่างกับแองเจิลบนสวรรค์
แต่ไม่คิดเลยว่าจะพูดจาร้ายกาจได้ขนาดนี้
สายฝนกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งอยู่ในใจเมื่อคุณคนสวยตัวหอมแผลงฤทธิ์เข้าให้ ร่างอรชรคลี่ยิ้มชวนใจสั่นกำลังรูดเสื้อแขนกุดทิ้งไปด้วยน้ำมือตัวเอง จึงปรากฏบราลายลูกไม้สีดำตัดกับทรวงอกอวบอิ่มและผิวขาวเนียนนุ่มช่างเย้ายวนชวนสัมผัส
“เริ่มจากปลดตะขอน่าจะดีนะ ว่ามั้ย~”
เชื้อเชิญกันขนาดนี้มีหรือที่คนอย่างสายฝนจะปฏิเสธ ยิ้มร้ายแพร่งพรายประคองใบหน้าสวยขึ้นมาจูบอย่างห้ามใจไว้ไม่อยู่ อิงฟ้าทำให้สายฝนใจสั่นเกินควบคุม เธอสอดลิ้นอุ่นเข้าไปเพื่อหวังจะเป็นผู้นำในเดินเกมร้อนเร่า แต่คุณคนสวยตวัดเรียวลิ้นดูดดึงสู้กลับ มือไม้ที่พึ่งช่วยปลดตะขอบนหลังคล้ายว่าจะอ่อนแรงลงเสียอย่างนั้น
“ให้ตายเถอะ อย่าทำให้เราคลั่งไปมากกว่านี้ได้มั้ยคุณ” ปลายนิ้วโป้งทั้งสองข้างเกลี่ยแก้มเล่น ปรารถนาให้อิงฟ้าลดความยั่วจิตยั่วใจลงหน่อย ใจเธอเต้นจนจะระเบิดอยู่รอมร่อ
“แย่จัง~ ทำยากซะด้วยสิ คิคิ”
จูบสัมผัสที่มาจากปาก
แต่ดันละมุนไปทั่วร่างเมื่อทาบลงบนผิวเหนือเนินอก
นอกจากจูบอ้อยอิ่งป้อนเอาใจ อิงฟ้าส่งมือตัวเองลูบไล้ลงต่ำจากเอวเอสไปถึงขอบกางเกงยีนของสายฝน เธอเกาะเกี่ยวอยู่แถวนั้นระหว่างที่ริมฝีปากบางนัวเนียตามซอกคอ สายฝนเอียงคออำนวยความสะดวกหลับตาซึมซับความอุ่นชื้นช่วงไหปลาร้าและปล่อยให้มือของอิงฟ้าหายลงไปในกางเกงของเธอย่างตามใจ
“แฉะจัง~”
ปลายนิ้วชี้และนิ้วกลางฉ่ำน้ำสีใส คุณคนสวยเผยยิ้มล้อเลียนราวกับถูกใจที่ปลุกอารมณ์ของสายฝนได้สำเร็จ
“ร้ายมาก! คุณนี่ก็ลามกไม่เบานะคะเนี่ย ตัวเองเล่นมาเล้าโลมกันขนาดนี้ ไม่แฉะนี่ต้องรีบไปปรึกษาหมอแล้วนะ”
“เราเก่งเนอะ อิอิ”
“ค่าเก่งสุดๆ เลยค่า”
เจอแน่ สายฝนขอไม่อดทนต่อความน่ารักที่แสนเซ็กซี่ขยี้ใจอีกต่อไป เรียวแขนบางโชว์ความแข็งแรงโดยการโอบอุ้มร่างกึ่งเปลือยจากเคาน์เตอร์พื้นเย็นเฉียบโซนครัวมาใช้บริการโซฟาหนานุ่ม
เสื้อผ้าเข้ารูป ชุดชั้นในปกปิดส่วนลับ แม้กระทั่งยางรัดผมจัดทรงผมสวยก็ถูกปลดโยนลงพื้นทิ้งทั้งหมด สายฝนบอกตัวเองเลยว่าจะไม่ออมมือให้กับคนตรงหน้าอีกแล้ว จูบละเมียดละไมขบเม้มบางเบาในคราแรกถูกเร่งเร้าสอดความเข้มข้นด้วยแรงปรารถนา
อืม~
เล็บสวยจิกลงบนแผ่นหลังระบายความใคร่ อ่าส์ อ่าส์~ เธอกัดปากครางเสียงสั่นเมื่อเนินดอกไม้กลางกายถูกบดขยี้ด้วยส่วนเดียวกัน ทั้งลุ่มหลงและเร่าร้อน สะโพกมนตอบรับจังหวะกระชั้นถี่ขึ้นเรื่อย ๆ สองมือกระชับเอวบางแล้วรัวบั้นท้ายจนหน้าอกของคุณคนสวยเบื้องล่างกระเพื่อมตาม
อื้มคุณ แรงอีก
อื้อ อีกนิด~
ร่างกายกระตุกเกร็งทะยานสู่จุดหมายปลายทางอย่างรวดเร็ว ทั้งคู่นอนกอดก่ายเนื้อแนบเนื้ออยู่บนโซฟาเพื่อใช้เวลาในการพักหายใจให้คล่องปอด แม้ว่ากิจกรรมร้อนเร่าที่พึ่งจบไปถูกใจมากพอ แต่การเสพสุขเพียงครั้งเดียวนั้นยังไม่เพียงพอกับความหิวโหย
ถึงเวลาที่ต้องยอมรับความจริงแล้วสินะ สายฝนไม่ได้ปลดปล่อยจนน้ำสีใสเปรอะเปื้อนแบบนี้มานานมาก ส่วนใหญ่เธอเป็นฝ่ายปรนเปรอคนอื่นจนหมดแรง เธอเลยมีอารมณ์เสร็จสมแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ มาโดยตลอด แต่กับอิงฟ้า เธอรู้สึกเหมือนเธอได้รับการเอาใจใส่ที่เท่าเทียมกัน
“คุณเสร็จมั้ย?” คุณคนสวยถาม
“อืมม เสร็จค่ะ”
“แหงสิ เล่นกระแทกแรงขนาดนี้”
“หืม คุณเจ็บหรือเปล่าคะ?” เสียงนุ่มเอ่ยถามพลางลูบไล้บริเวณเอวคอด
“ไม่ค่ะ… เสียวดี”
สาวคนอื่นมักยั่วให้อยาก พอเสร็จแล้วก็หลับคอพับทิ้งกันกลางทาง แต่กับคุณคนสวยที่ซบบนไหล่และกำลังซุกซนใช้นิ้วเกลี่ยแถวสะดือ สายฝนรู้สึกซู่ซ่าเพราะถูกกอดจูบลูบไล้ foreplay ตั้งแต่เริ่มต้นจนตลอดเส้นทางสวาท พอได้ร่วมด้วยช่วยกันแล้วมันรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจจนไม่สามารถบรรยายได้เลย
“ไปต่อในห้องกันนะ ตรงนี้มันเมื่อย”
คุณเจ้าของห้องจูงมือแขกคนพิเศษเข้าสู่พื้นที่อันหวงแหน เธอรักความสงบและไม่อนุญาตให้ใครต่อใครย่างกรายเข้ามาได้ง่าย ๆ แต่สำหรับอิงฟ้าเธอยกให้เป็นข้อยกเว้น คนที่ทำให้ใจเต้นอย่างบ้าคลั่งกำลังนำพาความสุขรูปแบบใหม่มาสู่เธอ
สายฝนดันอิงฟ้าราบไปบนเตียงแล้วคลานขึ้นไปคล่อมร่างบอบบางนี้ไว้ ดวงตาสอดประสานยกยิ้มมุมปากโดยบอกเป็นนัยถึงความต้องการที่มีร่วมกัน ซึ่งรอบนี้ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบอีกแล้ว
“อืม หอมจัง” สายฝนจูบแก้มนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า คล้ายกับคนติดหล่มอยู่ในวังวนของความรัก
“ชาแนลน่ะ”
“หรอคะ ฉีดกลิ่นนี้อีกนะ เราชอบ”
คนด้านบนโน้มลงมาขบต้นคออย่างอ่อนโยน กลิ่นฟีโรโมนบนผิวเนียนนุ่มนี้สายฝนอยากกักตุนไว้ให้เต็มปอด อืม~ มือหนึ่งยันกายอีกมือบีบคลึงหน้าอกคุณคนสวย ไต่ไปตามตัวลงต่ำเรื่อย ๆ ไล่ลงไปจนสามารถทักทายกลีบกุหลาบแสนสวยฉ่ำน้ำ อ๊ะ~ นิ้วเรียวรูดขึ้นรูดลงทำความคุ้นเคยอย่างเชื่องช้า
“คอแห้งจังเลยค่ะ”
“อ อืม ม งั้นกินสิ~”
เมื่อได้รับคำอนุญาต ใบหน้าคมคายของสายฝนจึงเผยรอยยิ้มประกายระยิบระยับราวกับถูกใจเป็นนักหนา
“กินมั้ย?”
อิงฟ้าชันขาเป็นรูปตัวเอ็มเชิญชวนให้สายฝนเข้ามาดื่มกินแก้กระหาย กลีบกุหลาบฉ่ำน้ำท่ามกลางทะเลทรายจะกลายเป็นโอเอซิสชุ่มชื่นที่หล่อเลี้ยงให้สายฝนมีเรี่ยวแรงตลอดค่ำคืนนี้
ผ้าปูที่นอนถูกจิกจนยับยู่ยี่ เมื่อสายฝนเกร็งเรียวลิ้นส่งเข้าไปจนสุดโคน ถอนเข้า ถอนออก สลับกับการโลมเลียจุดกระสันจนบั้นท้ายงามงอนขยับตาม อิงฟ้านอนกัดปากครางเสียงเครือเกร็งหน้าท้องหอบหายใจ
ดูเหมือนว่าไฟสวาทในค่ำคืนนี้จะไม่ดับมอดลงง่าย ๆ ทั้งคู่ผลัดกันตามใจในสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการ อิงฟ้ายอมปริปากร้องขอให้กระทำ ส่วนสายฝนพร้อมปรนเปรอมากเท่าที่คุณคนสวยต้องการเพราะเธอทั้งสองคนไม่รู้ว่าครั้งหน้าที่ได้เจอกันจะอีกนานไหม
be brave... ปลายนิ้วเรียวสัมผัสรอยสักตัวอักษรทีละตัวจนครบ ลายเส้นมีโครงสร้างเน้นเส้นตรงทึบแสดงถึงความเข้มแข็ง กระนั้นก็มีความโค้งมนให้ความรู้สึกผ่อนคลายเบา ๆ อิงฟ้าจ้องมองตัวอักษรบนเอวคอดและอดไม่ได้ที่จะเผลอเดาถึงความหมายที่แฝงอยู่ในนั้น
คนทะเล้นที่มักกวนประสาทกันเป็นประจำอย่างสายฝนทำไมถึงจารึกตัวอักษรที่ให้ความหมายเช่นนี้ได้ล่ะ เขาดูเป็นคนมุ่งมั่น เจิดจรัส มีเสน่ห์งดงามในแบบของเขาอยู่แล้วนี่นา
“ทำไมต้อง be brave ล่ะคุณ?”
สายฝนเจ้าของรอยสักพลิกร่างเปลือยมาหาอิงฟ้าด้วยรอยยิ้ม เธอใช้ศอกดันตัวขยับให้เข้าที่แล้วรวบร่างบางสมส่วนที่เธอหลงใหลเข้ามาสู่อ้อมกอด กลิ่นน้ำหอมผสมกับกลิ่นเหงื่อหลังกิจกรรมอันร้อนฉ่ายิ่งทำให้อิงฟ้าน่าหลงใหลเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว สายฝนฝังจมูกลงไปบนกระหม่อมสูดความหอมเต็มแรง
“คุณอยากรู้จริง ๆ หรอ?”
“เอ้า! ถ้าไม่อยากรู้เราจะถามคุณไหมล่ะ พูดไม่คิดอีกละ” อิงฟ้าจีบนิ้วบิดที่เอวอย่างมันเขี้ยว เสียงร้องโอดโอยดังลั่นห้องช่างเสแสร้งสมเป็นสายฝนจริง ๆ อิงฟ้าไม่สนใจหรอกนะว่าเจ็บจริงหรือเปล่า เพราะนี่คือบทลงโทษของคนที่บังอาจผลักไสคำตอบที่เธออยากรู้ออกไปอีกเป็นนาที
“โถ่~ อย่าพึ่งขู่ฟ่อสิคะคนสวย รู้ไหมว่ามันโคตรน่ารัก”
สายฝนดึงร่างบางลงมาอยู่บนอกเปลือย อิงฟ้าทิ้งศีรษะบนไหล่ปล่อยให้สายฝนลูบผมเล่น “เราสักคำนี้ในตอนนี้เราอ่อนแอที่สุดน่ะคุณ ก็แค่หวังว่ามันจะช่วยเตือนให้เรากล้าขึ้นบ้าง”
“แล้วช่วยมั้ย”
“อืมม คงช่วยมั้งคะ แค่กับเรื่องหยุมหยิมล่ะนะ แต่กับเรื่องที่เราอยากฟันฝ่าให้ได้มากที่สุดกลับไม่ช่วยให้เรากล้าขึ้นมาเลย”
ด้วยความเหนื่อยล้าหลังจากเซ็กส์เร่าร้อน พอถูกความอุ่นจากกายใกล้ชิดและการลูบผมเบา ๆ ส่งผลให้อิงฟ้าผล็อยหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
พาความอบอุ่นอิ่มเอิบใจมาเสิร์ฟค่า
หวังว่าจะชอบกันนะคะ
นิยายยูริ Tangled Desires #ฟ้าพ่ายฝน ตอนที่ 7 : เสพติดเข้าแล้ว (์NC)
เสื้อเชิ๊ตสีขาวที่ร่างสูงสวมใส่ ถูกไล่ปลดกระดุมทีละเม็ดด้วยน้ำมือของอิงฟ้า จนแล้วจนรอดมันก็ถูกโยนทิ้งลงพื้นอย่างไม่ไยดี เนื้อตัวสายฝนเหลือเพียงบราสีดำตัดกับผิวขาว อวดกล้ามเนื้อเลขสิบเอ็ดบนหน้าท้อง
“มองขนาดนี้ กินเราเลยมั้ยคะ?”
“เราอยากถูกกินก่อนอะ ได้มั้ย~”
เคยคิดว่าคุณเขาสวยอย่างกับแองเจิลบนสวรรค์
แต่ไม่คิดเลยว่าจะพูดจาร้ายกาจได้ขนาดนี้
สายฝนกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งอยู่ในใจเมื่อคุณคนสวยตัวหอมแผลงฤทธิ์เข้าให้ ร่างอรชรคลี่ยิ้มชวนใจสั่นกำลังรูดเสื้อแขนกุดทิ้งไปด้วยน้ำมือตัวเอง จึงปรากฏบราลายลูกไม้สีดำตัดกับทรวงอกอวบอิ่มและผิวขาวเนียนนุ่มช่างเย้ายวนชวนสัมผัส
“เริ่มจากปลดตะขอน่าจะดีนะ ว่ามั้ย~”
เชื้อเชิญกันขนาดนี้มีหรือที่คนอย่างสายฝนจะปฏิเสธ ยิ้มร้ายแพร่งพรายประคองใบหน้าสวยขึ้นมาจูบอย่างห้ามใจไว้ไม่อยู่ อิงฟ้าทำให้สายฝนใจสั่นเกินควบคุม เธอสอดลิ้นอุ่นเข้าไปเพื่อหวังจะเป็นผู้นำในเดินเกมร้อนเร่า แต่คุณคนสวยตวัดเรียวลิ้นดูดดึงสู้กลับ มือไม้ที่พึ่งช่วยปลดตะขอบนหลังคล้ายว่าจะอ่อนแรงลงเสียอย่างนั้น
“ให้ตายเถอะ อย่าทำให้เราคลั่งไปมากกว่านี้ได้มั้ยคุณ” ปลายนิ้วโป้งทั้งสองข้างเกลี่ยแก้มเล่น ปรารถนาให้อิงฟ้าลดความยั่วจิตยั่วใจลงหน่อย ใจเธอเต้นจนจะระเบิดอยู่รอมร่อ
“แย่จัง~ ทำยากซะด้วยสิ คิคิ”
จูบสัมผัสที่มาจากปาก
แต่ดันละมุนไปทั่วร่างเมื่อทาบลงบนผิวเหนือเนินอก
นอกจากจูบอ้อยอิ่งป้อนเอาใจ อิงฟ้าส่งมือตัวเองลูบไล้ลงต่ำจากเอวเอสไปถึงขอบกางเกงยีนของสายฝน เธอเกาะเกี่ยวอยู่แถวนั้นระหว่างที่ริมฝีปากบางนัวเนียตามซอกคอ สายฝนเอียงคออำนวยความสะดวกหลับตาซึมซับความอุ่นชื้นช่วงไหปลาร้าและปล่อยให้มือของอิงฟ้าหายลงไปในกางเกงของเธอย่างตามใจ
“แฉะจัง~”
ปลายนิ้วชี้และนิ้วกลางฉ่ำน้ำสีใส คุณคนสวยเผยยิ้มล้อเลียนราวกับถูกใจที่ปลุกอารมณ์ของสายฝนได้สำเร็จ
“ร้ายมาก! คุณนี่ก็ลามกไม่เบานะคะเนี่ย ตัวเองเล่นมาเล้าโลมกันขนาดนี้ ไม่แฉะนี่ต้องรีบไปปรึกษาหมอแล้วนะ”
“เราเก่งเนอะ อิอิ”
“ค่าเก่งสุดๆ เลยค่า”
เจอแน่ สายฝนขอไม่อดทนต่อความน่ารักที่แสนเซ็กซี่ขยี้ใจอีกต่อไป เรียวแขนบางโชว์ความแข็งแรงโดยการโอบอุ้มร่างกึ่งเปลือยจากเคาน์เตอร์พื้นเย็นเฉียบโซนครัวมาใช้บริการโซฟาหนานุ่ม
เสื้อผ้าเข้ารูป ชุดชั้นในปกปิดส่วนลับ แม้กระทั่งยางรัดผมจัดทรงผมสวยก็ถูกปลดโยนลงพื้นทิ้งทั้งหมด สายฝนบอกตัวเองเลยว่าจะไม่ออมมือให้กับคนตรงหน้าอีกแล้ว จูบละเมียดละไมขบเม้มบางเบาในคราแรกถูกเร่งเร้าสอดความเข้มข้นด้วยแรงปรารถนา
อืม~
เล็บสวยจิกลงบนแผ่นหลังระบายความใคร่ อ่าส์ อ่าส์~ เธอกัดปากครางเสียงสั่นเมื่อเนินดอกไม้กลางกายถูกบดขยี้ด้วยส่วนเดียวกัน ทั้งลุ่มหลงและเร่าร้อน สะโพกมนตอบรับจังหวะกระชั้นถี่ขึ้นเรื่อย ๆ สองมือกระชับเอวบางแล้วรัวบั้นท้ายจนหน้าอกของคุณคนสวยเบื้องล่างกระเพื่อมตาม
อื้มคุณ แรงอีก
อื้อ อีกนิด~
ร่างกายกระตุกเกร็งทะยานสู่จุดหมายปลายทางอย่างรวดเร็ว ทั้งคู่นอนกอดก่ายเนื้อแนบเนื้ออยู่บนโซฟาเพื่อใช้เวลาในการพักหายใจให้คล่องปอด แม้ว่ากิจกรรมร้อนเร่าที่พึ่งจบไปถูกใจมากพอ แต่การเสพสุขเพียงครั้งเดียวนั้นยังไม่เพียงพอกับความหิวโหย
ถึงเวลาที่ต้องยอมรับความจริงแล้วสินะ สายฝนไม่ได้ปลดปล่อยจนน้ำสีใสเปรอะเปื้อนแบบนี้มานานมาก ส่วนใหญ่เธอเป็นฝ่ายปรนเปรอคนอื่นจนหมดแรง เธอเลยมีอารมณ์เสร็จสมแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ มาโดยตลอด แต่กับอิงฟ้า เธอรู้สึกเหมือนเธอได้รับการเอาใจใส่ที่เท่าเทียมกัน
“คุณเสร็จมั้ย?” คุณคนสวยถาม
“อืมม เสร็จค่ะ”
“แหงสิ เล่นกระแทกแรงขนาดนี้”
“หืม คุณเจ็บหรือเปล่าคะ?” เสียงนุ่มเอ่ยถามพลางลูบไล้บริเวณเอวคอด
“ไม่ค่ะ… เสียวดี”
สาวคนอื่นมักยั่วให้อยาก พอเสร็จแล้วก็หลับคอพับทิ้งกันกลางทาง แต่กับคุณคนสวยที่ซบบนไหล่และกำลังซุกซนใช้นิ้วเกลี่ยแถวสะดือ สายฝนรู้สึกซู่ซ่าเพราะถูกกอดจูบลูบไล้ foreplay ตั้งแต่เริ่มต้นจนตลอดเส้นทางสวาท พอได้ร่วมด้วยช่วยกันแล้วมันรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจจนไม่สามารถบรรยายได้เลย
“ไปต่อในห้องกันนะ ตรงนี้มันเมื่อย”
คุณเจ้าของห้องจูงมือแขกคนพิเศษเข้าสู่พื้นที่อันหวงแหน เธอรักความสงบและไม่อนุญาตให้ใครต่อใครย่างกรายเข้ามาได้ง่าย ๆ แต่สำหรับอิงฟ้าเธอยกให้เป็นข้อยกเว้น คนที่ทำให้ใจเต้นอย่างบ้าคลั่งกำลังนำพาความสุขรูปแบบใหม่มาสู่เธอ
สายฝนดันอิงฟ้าราบไปบนเตียงแล้วคลานขึ้นไปคล่อมร่างบอบบางนี้ไว้ ดวงตาสอดประสานยกยิ้มมุมปากโดยบอกเป็นนัยถึงความต้องการที่มีร่วมกัน ซึ่งรอบนี้ไม่จำเป็นต้องเร่งรีบอีกแล้ว
“อืม หอมจัง” สายฝนจูบแก้มนุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า คล้ายกับคนติดหล่มอยู่ในวังวนของความรัก
“ชาแนลน่ะ”
“หรอคะ ฉีดกลิ่นนี้อีกนะ เราชอบ”
คนด้านบนโน้มลงมาขบต้นคออย่างอ่อนโยน กลิ่นฟีโรโมนบนผิวเนียนนุ่มนี้สายฝนอยากกักตุนไว้ให้เต็มปอด อืม~ มือหนึ่งยันกายอีกมือบีบคลึงหน้าอกคุณคนสวย ไต่ไปตามตัวลงต่ำเรื่อย ๆ ไล่ลงไปจนสามารถทักทายกลีบกุหลาบแสนสวยฉ่ำน้ำ อ๊ะ~ นิ้วเรียวรูดขึ้นรูดลงทำความคุ้นเคยอย่างเชื่องช้า
“คอแห้งจังเลยค่ะ”
“อ อืม ม งั้นกินสิ~”
เมื่อได้รับคำอนุญาต ใบหน้าคมคายของสายฝนจึงเผยรอยยิ้มประกายระยิบระยับราวกับถูกใจเป็นนักหนา
“กินมั้ย?”
อิงฟ้าชันขาเป็นรูปตัวเอ็มเชิญชวนให้สายฝนเข้ามาดื่มกินแก้กระหาย กลีบกุหลาบฉ่ำน้ำท่ามกลางทะเลทรายจะกลายเป็นโอเอซิสชุ่มชื่นที่หล่อเลี้ยงให้สายฝนมีเรี่ยวแรงตลอดค่ำคืนนี้
ผ้าปูที่นอนถูกจิกจนยับยู่ยี่ เมื่อสายฝนเกร็งเรียวลิ้นส่งเข้าไปจนสุดโคน ถอนเข้า ถอนออก สลับกับการโลมเลียจุดกระสันจนบั้นท้ายงามงอนขยับตาม อิงฟ้านอนกัดปากครางเสียงเครือเกร็งหน้าท้องหอบหายใจ
ดูเหมือนว่าไฟสวาทในค่ำคืนนี้จะไม่ดับมอดลงง่าย ๆ ทั้งคู่ผลัดกันตามใจในสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการ อิงฟ้ายอมปริปากร้องขอให้กระทำ ส่วนสายฝนพร้อมปรนเปรอมากเท่าที่คุณคนสวยต้องการเพราะเธอทั้งสองคนไม่รู้ว่าครั้งหน้าที่ได้เจอกันจะอีกนานไหม
be brave... ปลายนิ้วเรียวสัมผัสรอยสักตัวอักษรทีละตัวจนครบ ลายเส้นมีโครงสร้างเน้นเส้นตรงทึบแสดงถึงความเข้มแข็ง กระนั้นก็มีความโค้งมนให้ความรู้สึกผ่อนคลายเบา ๆ อิงฟ้าจ้องมองตัวอักษรบนเอวคอดและอดไม่ได้ที่จะเผลอเดาถึงความหมายที่แฝงอยู่ในนั้น
คนทะเล้นที่มักกวนประสาทกันเป็นประจำอย่างสายฝนทำไมถึงจารึกตัวอักษรที่ให้ความหมายเช่นนี้ได้ล่ะ เขาดูเป็นคนมุ่งมั่น เจิดจรัส มีเสน่ห์งดงามในแบบของเขาอยู่แล้วนี่นา
“ทำไมต้อง be brave ล่ะคุณ?”
สายฝนเจ้าของรอยสักพลิกร่างเปลือยมาหาอิงฟ้าด้วยรอยยิ้ม เธอใช้ศอกดันตัวขยับให้เข้าที่แล้วรวบร่างบางสมส่วนที่เธอหลงใหลเข้ามาสู่อ้อมกอด กลิ่นน้ำหอมผสมกับกลิ่นเหงื่อหลังกิจกรรมอันร้อนฉ่ายิ่งทำให้อิงฟ้าน่าหลงใหลเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว สายฝนฝังจมูกลงไปบนกระหม่อมสูดความหอมเต็มแรง
“คุณอยากรู้จริง ๆ หรอ?”
“เอ้า! ถ้าไม่อยากรู้เราจะถามคุณไหมล่ะ พูดไม่คิดอีกละ” อิงฟ้าจีบนิ้วบิดที่เอวอย่างมันเขี้ยว เสียงร้องโอดโอยดังลั่นห้องช่างเสแสร้งสมเป็นสายฝนจริง ๆ อิงฟ้าไม่สนใจหรอกนะว่าเจ็บจริงหรือเปล่า เพราะนี่คือบทลงโทษของคนที่บังอาจผลักไสคำตอบที่เธออยากรู้ออกไปอีกเป็นนาที
“โถ่~ อย่าพึ่งขู่ฟ่อสิคะคนสวย รู้ไหมว่ามันโคตรน่ารัก”
สายฝนดึงร่างบางลงมาอยู่บนอกเปลือย อิงฟ้าทิ้งศีรษะบนไหล่ปล่อยให้สายฝนลูบผมเล่น “เราสักคำนี้ในตอนนี้เราอ่อนแอที่สุดน่ะคุณ ก็แค่หวังว่ามันจะช่วยเตือนให้เรากล้าขึ้นบ้าง”
“แล้วช่วยมั้ย”
“อืมม คงช่วยมั้งคะ แค่กับเรื่องหยุมหยิมล่ะนะ แต่กับเรื่องที่เราอยากฟันฝ่าให้ได้มากที่สุดกลับไม่ช่วยให้เรากล้าขึ้นมาเลย”
ด้วยความเหนื่อยล้าหลังจากเซ็กส์เร่าร้อน พอถูกความอุ่นจากกายใกล้ชิดและการลูบผมเบา ๆ ส่งผลให้อิงฟ้าผล็อยหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
พาความอบอุ่นอิ่มเอิบใจมาเสิร์ฟค่า
หวังว่าจะชอบกันนะคะ
28 มกราคม 2567 เวลา 13:02 น.