สวัสดีค่ะเราเกิดในครอบครัวฐานะปานกลางพ่อแม่แยกทางกันเรามีน้องสาวหนึ่งคนที่อายุห่างกันประมาณ5ปีแม่เรามีครอบครัวใหม่ ส่วนพ่อก็กลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดเรากับน้องได้อยู่กับแม่เพราะพ่อค่อนข้างที่จะชอบใช้ความรุนแรงหลังจากที่พ่อแม่แยกทางกันเราก็เริ่มมีนิสัยที่เปลี่ยนไป  คนรอบข้างต่างบอกว่าเราก้าวร้าวแต่ว่าเราไม่ได้ตั้งใจที่เป็นแบบนั้นเราเป็นลูกคนกลางแม่มักจะสนใจน้องสาวมากกว่าเราก็เข้าใจว่าน้องยังเด็กแต่นับวัน มันก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยเรื่อยจากที่เคยได้เรียนโรงเรียนเอกชนเหมือนกันเราต้องมาเรียนโรงเรียนรัฐบาลน้องได้เรียนโรงเรียนอินเตอร์เราต้องทำงานส่งตัวเองเรียน มันยากมากสำหรับเด็กที่อายุแค่ 18 ที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้เราเริ่มมีปัญหาทางอารมณ์เราเริ่มอารมณ์ร้ายมากขึ้นเริ่มใช้ความรุนแรง จากเด็กที่ร่าเริงแจ่มใสกลายเป็นคนที่ต้องพบแพทย์ทุกทุกเดือนต้องกินยานอนหลับกลายเป็นเป็นโรคแพนิค ไม่สามารถที่จะอยู่ที่คนเยอะเยอะได้เราใช้ชีวิตลำบากมากเราแค่อจากให้แม่เข้าใจเราบ้างมันผิดมากเลยหรอเราก็ไม่ๆด้อยากที่จะเป็นแบบนี้ยาวทีเราก็คิดนะว่าถ้าไม่มีเราก็คงจะดีกว่านี้แต่ก็ต้องขอบคุณแมวของเราถ้าไม่มีเรามันก็คงลำบากถ้ามันอยู่กับคนอื่นได้ก็คงดีเราก็เหมือนกัน