สวัสดีค่ะอยากขอความเห็นเพื่อนหน่อยค่ะว่าเราควรทำยังไงต่อไปดี ขอเล่าก่อนนะเราคบกันมา1ปี เราเป็นคนกทม แฟนทำงานอยู่อยุธยาแฟนเราติดEM อยู่ค่ะเลยออกนอกจังหวัดไม่ได้โดนปกติแล้วบ้านแฟนอยู่นครปฐม ขอบอกก่อนนะว่าเราพึ่งคบกันหลังจากที่เค้าติดEMแล้วเรารับเรื่องนี้เค้าได้ เราตกลงย้ายมาอยู่ด้วยกันที่อยุธยา แต่ตัวเราทำงานกรุงเทพนั่งรถไฟไปกลับทุกวัน แฟนเราก็ตกลงว่าค่าห้อง ค่าของใช้ ค่าอะไรหารครึ่งกัน ซึ่งเราโอเคเพราะเราไม่อยากให้เค้าแบกภาระคนเดียวเงินเดือนก็ไม่ได้เยอะ แรกๆก็ผ่านไปได้ด้วยดี ครึ่งปีหลังเรารับถาระค่าใช้จ่ายทุกอย่างเยอะมาก ค่าของใช้จุกจิก ค่ากิน ซึ่งโดยรวมบางทีเราเป็นคนออกและมันก็เยอะ บางครั้งก็ต้องทวงบางครั้งเราก็ปล่อยผ่านไปเพราะกินใช้ด้วยกันแต่ครั้งไหนที่เค้าเป็นคนซื้อเราจะจ่ายให้ทันที บางเดือนก็ขอยืมเงินเราซึ่งเราก็ไม่ได้เงินเดือนเยอะเหมือนกัน ไปซื้อของที่ห้างถ้าเราไม่พูดว่าเราเงินจะหมดนางก็ไม่ค่อยจะสแกนจ่ายให้ส่วนใหญ่คือเรา แล้วส่วนตัวนางชอบซื้อ รองเท้า เสื้อผ้า โทรศัพท์ แบรนด์ นางซื้อนางก็จะยืมเงินแม่นางมาแล้วผ่อนกับแม่นางซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรเงินเค้า แต่มันมาตกอยู่ที่เราที่เค้าเงินใช้จ่ายไม่พอต้องมายืมเรา ให้เราจ่ายหลายๆอย่าง อยากได้อะไรก็จะขอยืมเราแต่เราก็ไม่ได้ให้ จากเงินเก็บที่เรามีก็หมด ส่วนตัวเค้ามีเงินเค้าจะนึกถึงแต่สิ่งที่เค้าอยากได้ไม่เคยถามเราว่าอยากได้อะไรต้องการอะไร ทุกครั้งที่ถามเรื่องอนาคตเค้าจะพูดแต่เรื่องครอบครัวเค้าไม่ได้นึกถึงเรา วันครบรอบเราก็ไม่มี วาเลนไทน์ เราไม่ได้ต้องการของแพงแค่ต้องการให้เห็นถึงความสำคัญบ้าง ตั้งแต่เราคบกันมาเราเป็นคนซื้อเสื้อผ้าทุกอย่างให้เพราะเราอยากให้เค้า ทุกครั้งที่เราซื้ออะไรเราจะซื้อเผื่อเค้าตลอด ข้อดีของเค้าคือไม่มีเรื่องผู้หญิง ทุกครั้งที่นางมีนางไม่ได้นึกถึงเราเป็นคนแรกแต่วันที่นางหมดนางนึกถึงแต่เรา บั่นทอนมากค่ะบางที จนบางทีเราคิดว่าเราควรแยกกันเหมือนเดิมดีกว่า สุดท้ายแล้วนางปลดemมานางก็ต้องกลับไปอยู่บ้านไม่ได้อยู่กับเรา นางยังมีความคิดเด็กติดเล่นติดเที่ยวติดเพื่อน ซึ่งเราพยามเข้าใจ จริงๆเรื่องเยอะมากๆแต่เล่าไว้เท่านี้ก่อนนะคะ 
อยากขอความคิดเห็นเพื่อนๆในกระทู้หน่อยค่ะว่าเราต้องทำยังไงต่อ
นี่เป็นกระทู้แรกผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ