สวัสดีค่ะคือกระทู้นี้เป็นเรื่องราวในบ้านของเราเองค่ะขอกล่าวไว้ตั้งเเต่ต้นเลยว่าเราเคยหาวิธีอื่นๆเเเล้วมันไม่มีวิธีไหนได้ผลเลยค่ะบอกดีๆก็เเล้วบอกไม่ดีก็เเล้ว งั้นเริ่มเข้าเรื่องเลยนะคะ
คือว่าที่บ้านของเราเขาค่อนข้างเคร่งค่ะยายเป็นคนที่มีอำนาจที่สุดของบ้านใครจะขัดอะไรแกก็ไม่ได้พูดอะไรนิดหน่อยก็โดนพล่ามยาวเป็นหางว่าวพ่วงมาด้วยอีกหลายๆเรื่องที่จริงบ้างไม่จริงบ้างยกตัวอย่างเช่นเราเป็นคนชอบเก็บตัวค่ะอยู่เเต่ในห้องแต่งานบ้านก็ยังออกไปทำนะคะไม่ได้เอาเเต่หมกขนาดนั้นบ้านเรามี5คนรวมยายก็จะเเบ่งงานบ้านกันเเต่ส่วนมากน้องจะไม่ช่วยทำค่ะยิ่งเวลายายไม่อยู่ยิ่งไม่ทำอะไรเลยเราต้องทำเองคนเดียวกวาดบ้านถูบ้านซักผ้าเก็บผ้าล้างจานทำกับข้าวสำหรับคนอื่นอาจจะไม่ได้หนักหนาอะไรเเต่สำหรับเรามันเหนื่อยมากค่ะเราเองก็เป็นคนสุขภาพไม่ดีตั้งเเต่เด็กบวกกับเราเองก็เหนื่อยง่ายยายแกก็ชอบมาว่าเราไม่ทำอะไรเลยวันๆเอาเเต่กินกับนอนถ้าแกไม่ปลุกเราก็ไม่ลุกเเล้วก็พล่ามยาวตั้งเเต่พระพุทธเจ้าประสูตยันปรินิพานกกรมเวรตามทันบลาๆเราพยายามไม่สนใจเเล้วค่ะเเต่ทำไม่ได้จริงๆยิ่งช่วงม.ปลายจะขึ้นมหาลัยยิ่งเรียนหนักเเถมยังต้องมาเจอที่บ้านแบบนี้อีกกับบางเรื่องบางคำเราไม่ได้พูดยายเราก็ไปเล่าให้เเม่ฟังว่าเราเป็นคนพูดอย่างงั้นอย่างงี้เรากลับบ้านช้าเพราะมัวทำงานส่งแกก็จะเอามีดมาแทงเราบอกว่าเราแอบไปอยู่กับผู้ชายเราอยากหนีมากค่ะเเต่ก็ไปไหนไม่ได้เพราะยังห่วงท่านทั้งที่ยังโกรธอยู่เราไม่เคยทำอะไรไม่ดีเลยนะคะไม่เคยนอกกรอบเลยเชื่อฟังยายตลอดเเต่พอเราอยากออกความคิดเห็นบ้างอยากพูดบ้างยายกลับบอกเราว่าไร้สาระเเล้วก็วกเข้าเรื่องธรรมะไม่แกก็บอกเราว่าเราเล่นเกมเยอะเกินไปเลยเป็นแบบนี้ทั้งๆที่เราไม่ได้เล่นด้วยซ้ำเราออกไปติวสอบหาที่เรียนทำกิจกรรมเก็บพอตต่อมหาลัยแกกลับบอกว่าเราจะออกไปหาผู้ชายเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาแม่เเล้วเเม่ก็บอกว่ายอมๆแกไปเถอะอย่างน้อยๆแกก็มีพระคุณเลี้ยงเรามาจนโตปรึกษาใครไม่ได้เลยค่ะมีเพื่อนเพื่อนก็ชอบหายตลอดเวลามีปัญหาคือเราอยากทราบว่าใครมีวิธีรับมือกับคนแบบนี้บ้างคะบางทีเราเองก็เหนื่อยอยากหนีไปให้ไกลๆ
(ปล.เราอายุ18นะคะกำลังจะจบม.6เป็นคนเก็บตัวไม่ชอบเเต่งตัวโป๊อะไรแบบนั้นเเล้วก็เป็นคนไม่เเต่งหน้าด้วย)
(น้องเราสองคนอยู่ป.3หนึ่งคนป.4หนึ่งคน ไม่ใช่น้องเเท้ๆนะคะเเต่น้องเขาไม่มีพ่อเเม่ตัวเเม่ของเราเลยส่งเสียเลี้ยงดู)
ฟังธรรมะมากไป ?
คือว่าที่บ้านของเราเขาค่อนข้างเคร่งค่ะยายเป็นคนที่มีอำนาจที่สุดของบ้านใครจะขัดอะไรแกก็ไม่ได้พูดอะไรนิดหน่อยก็โดนพล่ามยาวเป็นหางว่าวพ่วงมาด้วยอีกหลายๆเรื่องที่จริงบ้างไม่จริงบ้างยกตัวอย่างเช่นเราเป็นคนชอบเก็บตัวค่ะอยู่เเต่ในห้องแต่งานบ้านก็ยังออกไปทำนะคะไม่ได้เอาเเต่หมกขนาดนั้นบ้านเรามี5คนรวมยายก็จะเเบ่งงานบ้านกันเเต่ส่วนมากน้องจะไม่ช่วยทำค่ะยิ่งเวลายายไม่อยู่ยิ่งไม่ทำอะไรเลยเราต้องทำเองคนเดียวกวาดบ้านถูบ้านซักผ้าเก็บผ้าล้างจานทำกับข้าวสำหรับคนอื่นอาจจะไม่ได้หนักหนาอะไรเเต่สำหรับเรามันเหนื่อยมากค่ะเราเองก็เป็นคนสุขภาพไม่ดีตั้งเเต่เด็กบวกกับเราเองก็เหนื่อยง่ายยายแกก็ชอบมาว่าเราไม่ทำอะไรเลยวันๆเอาเเต่กินกับนอนถ้าแกไม่ปลุกเราก็ไม่ลุกเเล้วก็พล่ามยาวตั้งเเต่พระพุทธเจ้าประสูตยันปรินิพานกกรมเวรตามทันบลาๆเราพยายามไม่สนใจเเล้วค่ะเเต่ทำไม่ได้จริงๆยิ่งช่วงม.ปลายจะขึ้นมหาลัยยิ่งเรียนหนักเเถมยังต้องมาเจอที่บ้านแบบนี้อีกกับบางเรื่องบางคำเราไม่ได้พูดยายเราก็ไปเล่าให้เเม่ฟังว่าเราเป็นคนพูดอย่างงั้นอย่างงี้เรากลับบ้านช้าเพราะมัวทำงานส่งแกก็จะเอามีดมาแทงเราบอกว่าเราแอบไปอยู่กับผู้ชายเราอยากหนีมากค่ะเเต่ก็ไปไหนไม่ได้เพราะยังห่วงท่านทั้งที่ยังโกรธอยู่เราไม่เคยทำอะไรไม่ดีเลยนะคะไม่เคยนอกกรอบเลยเชื่อฟังยายตลอดเเต่พอเราอยากออกความคิดเห็นบ้างอยากพูดบ้างยายกลับบอกเราว่าไร้สาระเเล้วก็วกเข้าเรื่องธรรมะไม่แกก็บอกเราว่าเราเล่นเกมเยอะเกินไปเลยเป็นแบบนี้ทั้งๆที่เราไม่ได้เล่นด้วยซ้ำเราออกไปติวสอบหาที่เรียนทำกิจกรรมเก็บพอตต่อมหาลัยแกกลับบอกว่าเราจะออกไปหาผู้ชายเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาแม่เเล้วเเม่ก็บอกว่ายอมๆแกไปเถอะอย่างน้อยๆแกก็มีพระคุณเลี้ยงเรามาจนโตปรึกษาใครไม่ได้เลยค่ะมีเพื่อนเพื่อนก็ชอบหายตลอดเวลามีปัญหาคือเราอยากทราบว่าใครมีวิธีรับมือกับคนแบบนี้บ้างคะบางทีเราเองก็เหนื่อยอยากหนีไปให้ไกลๆ
(ปล.เราอายุ18นะคะกำลังจะจบม.6เป็นคนเก็บตัวไม่ชอบเเต่งตัวโป๊อะไรแบบนั้นเเล้วก็เป็นคนไม่เเต่งหน้าด้วย)
(น้องเราสองคนอยู่ป.3หนึ่งคนป.4หนึ่งคน ไม่ใช่น้องเเท้ๆนะคะเเต่น้องเขาไม่มีพ่อเเม่ตัวเเม่ของเราเลยส่งเสียเลี้ยงดู)