คือวันนี้อะค่ะ กลับบ้านมาจะเข้าไปดูอีกัวน่าที่เลี้ยงไว้สักหน่อย แต่กลับพบว่ากรงที่อีกัวน่าอยู่หายไปพร้อมกับมันเลย จากนั้นเลยสอบถามป้ากับยายเค้าบอกว่าเค้าไม่รู้ เห็นลุงเอากรงไปอยู่ในสวน เราก็เลยเดินไปดู ทีแรกแค่คิดว่าลุงเค้าย้ายน้องไปไว้ในสวนเฉยๆ แต่เราก็ห่วงว่าจะย้ายไปทำไมในสวนมีทั้งงูเหลือมและตัวเงินตัวทองที่ผ่านทางไปมา ไปเดินไปถึงกรงก็พบว่าประตูกรงเปิดอ่าอยู่ มองไปข้างในก็ไม่มีน้องอีกัวน่าอยู่เลยตอนนั้นใจหายแบบ เฮ้ยยยยย พอหายตกใจก็เฟลมาก เราคิดว่าลุงเค้าอาจปิดกรงไม่ดี หรือมีตัวเงินตัวทองมาเปิดกรงน้อง หรืออะไรก็แล้วแต่.. 
    แต่ก็มีความคิดที่โทษลุงไปเรื่อยอยู่ เช่น ลุงเค้าก็รู้ว่าเราเป็นเจ้าของน้องอีกัวน่าตัวนั้น เลี้ยงเองไม่พึ่งใคร แล้วลุงเค้ามีสิทอะไรมาขนย้ายกรงน้องอะ แล้วคือลุงเค้าก็ไม่คิดจะพูดขอก่อนหรืออะไรเลยนะ แล้วมาทำแบบนี้มันได้เหรอ  

    ตอนหลังน้องหายก็รีบมองหาน้องเลยนะ แต่มันเย็นแล้วอันตราย ก็เลยได้แต่นั่งร้องไห้เงียบๆอยู่ในห้อง...
    ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะกลับไปคุยกับลุงเค้ายังไงดีเลยค่ะ เคืองเค้ามาก แต่เศร้ากว่า รู้สึกไว้ใจเค้าไม่ได้เลย สัตว์เลี้ยงของใคร ใครก็รักใช่ไหมละคะ 
<!--/data/user/0/com.samsung.android.app.notes/files/clipdata/clipdata_bodytext_240123_155719_333.sdocx-->

  คือความคิดเราอาจจะอคติกับลุงเค้าบ้าง แต่มันเป็นเพราะความเสียใจค่ะ เลยทำให้เราหยุดคิดแบบนั้นไม่ได้. 
    ผิดพลาดหรือไม่ถูกใจใครก็ขออภัยด้วยนะคะ เราเล่าระบายเรื่องนี้ด้วยความเฟลอารมณ์ติดลบค่ะ