สวัสดีครับ กระทู้นี้จะเป็นวันเดย์ทริปที่เมืองโกโลน ต้นทางและปลายทางจะกลับมาที่กรุงปานามาซิตีเหมือนเดิม เมืองโกโลนเป็นเมืองท่าที่ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลแคริบเบียน มหาสมุทรแอตแลนติก ถือเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับ 2 ของปานามา เมืองนี้มีความสำคัญทางด้านภูมิรัฐศาสตร์ต่อภูมิภาคอเมริกากลางอย่างยิ่ง เนื่องจากปากคลองปานามาฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกตั้งอยู่ที่เมืองแห่งนึ้
โบสถ์ในเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
การเดินทาง
พวกผมเริ่มต้นการเดินทางไปเมืองโกโลนจากกรุงปานามาซิตี เท่าที่พวกผมได้ลองหาข้อมูลวิธีการเดินทาง หลัก ๆ ก็จะมี 4 วิธี
1. รถยนต์ส่วนตัว
2. เครื่องบิน
3. รถไฟ
4. รถทัวร์
วิธีที่ 1 คือรถยนต์ส่วนตัว ซึ่งสำหรับพวกผมเป็นไปไม่ได้แน่นอน วิธีที่ 2 คือเครื่องบิน วิธีนี้พวกผมมองว่ามันไม่จำเป็นขนาดนั้น เพราะเส้นทางระหว่างกรุงปานามาซิตีและเมืองโกโลนมีระยะทางห่างกันประมาณ 80 กิโลเมตรเท่านั้น วิธีที่ 3 คือรถไฟ วิธีนี้เป็นอีกหนึ่งวิธีที่พวกผมสนใจ แต่เพราะเรื่องตารางเวลาทำให้พวกผมไม่ได้ใช้บริการ และวิธีที่ 4 คือรถทัวร์ ซึ่งสำหรับพวกผมถือเป็นวิธีที่สะดวกที่สุด ทั้งเวลาและค่าใช้จ่าย
ภายในรถทัวร์ที่จะเดินทางไปเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
สำหรับรถทัวร์ พวกผมเดินทางมาที่สถานีขนส่งหลักแห่งชาติ ตั้งอยู่ที่ย่านแอลบรูค สามารถเดินทางมาได้ทั้งรถยนต์ส่วนตัว แทกซี อูเบอร์ รถบัส และรถไฟฟ้าใต้ดิน พอถึงตัวสถานีจะได้ยินเสียงตะโกนคำว่าโกโลนก็ให้เดินตามเสียงนั้นได้เลย มาถึงพวกผมก็ถามพี่พนักงานอีกรอบให้ชัดเจนว่าปลายทางคือเมืองโกโลนใช่หรือไม่ พอใช่ก็เดินตามพี่พนักงานไปต่อที่ชานชาลา ส่วนราคาเท่าที่พวกผมดูมาแต่ละบริษัทก็จะไม่เท่ากัน ลองดูในอินเทอร์เน็ตก็บอกว่าไม่ควรเกิน 10 ดอลลาร์ต่อ 1 เที่ยว ซึ่งของพวกผมราคาคนละ 8.30 ดอลลาร์ จ่ายตอนได้ที่นั่งเรียบร้อยแล้วเดี๋ยวจะมีคนตามขึ้นมาเก็บทีหลัง (ราคารถทัวร์จริงคือ 7.30 ดอลลาร์ ส่วนอีก 1 ดอลลาร์เป็นค่าอะไรก็ไม่รู้ ไม่แน่ใจว่าเป็นค่าบัตรแสกนเข้าชานชาลา ค่าธรรมเนียม หรือพวกผมโดนหลอกก็ไม่รู้เหมือนกัน) นั่งรอสักพักรถก็ออก ไม่แน่ใจว่าออกตามรอบเวลาหรือรอคนเต็ม ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงที่หมาย
ทางเข้าสถานีขนส่งหลักแห่งชาติ, ปานามา - ตุลาคม 2566
***ข้อเตือนระวัง***
ตอนแรกที่หาข้อมูล พวกผมเห็นว่ามีรถไฟจากกรุงปานามาซิตีไปเมืองโกโลนด้วย เป็นรถไฟท่องเที่ยวของการรถไฟแห่งคลองปานามา ผมก็เช็กตารางเวลาเรียบร้อย มีรถไฟออกทุกวันเวลา 07.15 น. พอถึงตอนเช้า พวกผมก็เรียกอูเบอร์จากโรงแรมไปที่สถานีรถไฟ พอไปถึงทางเข้าพวกผมก็สงสัยว่าทำไมไม่มีคนเลย พี่ยามตรงนั้นเลยบอกว่าวันนี้ไม่มีรถไฟวิ่งนะ พวกผมก็งงเลยเพราะตอนหาข้อมูลก็มีบอกว่าวิ่งทุกวัน
พี่ยามน่าจะเห็นพวกผมทำหน้าผิดหวังเลยอนุญาตให้เข้าไปถ่ายรูปเล่นที่หน้าสถานีได้ พวกผมก็ขอบคุณแล้วลองเดินเข้าไปที่หน้าสถานี พอไปถึงและเห็นประกาศถึงได้รู้ว่าตั้งแต่เกิดโควิดเป็นต้นมา ก็ไม่มีรถไฟวิ่งทุกวันเหมือนเดิม แต่ปรับไปเป็นจัดเฉพาะบางวันของเดือนเท่านั้น ซึ่งข้อมูลที่พวกผมหามาเป็นข้อมูลเก่า สุดท้ายผมเลยตัดสินใจเดินเล่นแถวนั้นสักพัก แล้วเรียกอูเบอร์ไปที่สถานีขนส่งหลักแห่งชาติแทน โชคดีที่อยู่ใกล้ ๆ กันเลยไม่เสียเวลามากเท่าไหร่ แต่คราวหน้าพวกผมก็สัญญากับตัวเองว่าจะหาข้อมูลให้เป๊ะกว่าเดิม เพราะไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก
ช่วงเช้าแบบงง ๆ ที่สถานีรถไฟโกโรซาล, ปานามา - ตุลาคม 2566
ย่านใจกลางเมืองโกโลน
พอรถทัวร์จอด พวกผมเห็นคนลงกันหมดเลยต้องลงตาม เปิดกูเกิลแผนที่เลยพอรู้ว่าตรงนี้คือย่านใจกลางเมืองโกโลน พวกผมเลยตัดสินใจเดินเล่นแถว ๆ นี้ก่อน โดยตั้งเป้าหมายหลักไว้ว่าจะเดินไปจนถึงสวนสาธารณะแห่งความอ่อนเยาว์ที่อยู่ตรงริมทะเล ระหว่างทางพวกผมก็เดินดูตึกรามบ้านช่องของเมืองโกโลนไปเรื่อย ๆ เท่าที่พวกผมเห็น ผู้คนที่นี่ต่างออกมาใช้ชีวิตกันคึกคักพอสมควร แต่ตัวอาคารตรงย่านใจกลางดูค่อนข้างเก่าระดับหนึ่ง ส่วนบรรยากาศของเมืองในความคิดของพวกผมคือไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่ เหมือนพร้อมที่จะโดนปล้นหรือโดนลักขโมยของตลอดเวลา พวกผมเลยพยายามเดินในบริเวณที่มีคนอยู่ ไม่ออกไปเดินที่เปลี่ยวเด็ดขาด
สภาพอาคารบ้านเรือนบริเวณย่านใจกลางเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
เดินเล่นในย่านใจกลางเมืองได้สักพักท้องไส้ก็เริ่มหิว พวกผมเลยเริ่มหาร้านอาหารบริเวณนี้ดู แต่ก็ค่อนข้างแปลกใจที่พวกผมหาร้านอาหารไม่เจอเลย โชคดีที่เจอแมคโดนัลด์เลยตัดสินใจฝากท้องที่นี่ รสชาติของแมคโดนัลด์ที่ปานามาก็ถือว่าใช้ได้เลย
มื้อเที่ยงที่แมคโดนัลด์ในย่านใจกลางเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
สวนสาธารณะ 100 ปี
บริเวณย่านใจกลางเมืองโกโลนจะมีสวนสาธารณะที่สำคัญแห่งหนึ่งคือสวนสาธารณะ 100 ปี ตั้งอยู่กึ่งกลางย่านใจกลางเมือง ลักษณะเหมือนเกาะกลางถนนแต่เป็นเวอร์ชันที่ใหญ่กว่านั้น สิ่งที่โดดเด่นของสวนสาธารณะแห่งนี้คือรูปปั้นของเหล่าบุคคลสำคัญของปานามาที่ตั้งอยู่ภายในนี้ ซึ่งพวกผมก็จำไม่ได้ว่ามีใครบ้าง รู้แต่ว่ามีเยอะมาก นอกจากนี้ที่แห่งนี้ยังเป็นสถานที่ที่ชาวเมืองออกมาทำกิจกรรมต่าง ๆ กัน ที่พวกผมเห็นก็จะมีทั้งนั่งเล่น มาพบปะพูดคุย รวมถึงการออกกำลังด้วย พวกผมโดนคุณน้าที่นั่งอยู่แถวนั้นทักด้วยว่าให้ระวังกล้อง พวกผมเลยขอบคุณแล้วรีบเก็บทันที
บรรยากาศของสวนสาธารณะ 100 ปี, ปานามา - ตุลาคม 2566
สวนสาธารณะแห่งความอ่อนเยาว์
เมื่อเดินมาจนสุดปลายถนนก็จะเจอกับสวนสาธารณะแห่งความอ่อนเยาว์ สวนสาธารณะแห่งนี้ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลแคริบเบียน มองออกไปก็จะเห็นเรือลอยอยู่เต็มไปหมด พวกผมมาถึงที่นี่ตอนประมาณเที่ยง อากาศก็คือร้อนมาก ไม่ค่อยมีต้นไม้ให้หลบแดดสักเท่าไหร่ ดีที่ยังพอมีศาลาให้ร่มอยู่บ้าง ส่วนคนคือไม่มีเลย แต่ก็พอเข้าใจได้ ก็ร้อนขนาดนี้
รูปปั้นพระเยซูที่สวนสาธารณะแห่งความเยาว์วัย, ปานามา - ตุลาคม 2566
สำหรับเมืองโกโลนในความคิดเห็นของพวกผมก็ถือเป็นเมืองที่มาเที่ยวเล่นได้ แต่ก็ดูอันตรายระดับหนึ่งด้วยเช่นกัน ถ้ามาเที่ยวก็ต้องระมัดระวังตัว ห้ามประมาทเด็ดขาด หากพอมีเวลาว่าง เมืองโกโลนก็เป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่น่าสนใจ เพราะอยู่ไม่ไกลจากกรุงปานามาซิตี เดินทางง่าย สามารถมาแบบไปเช้าเย็นกลับได้ ซึ่งต่อจากนี้ พวกผมก็จะไปเที่ยวดูคลองปานามา รายละเอียดจะอยู่ในกระทู้ถัดไปนะครับ สุดท้ายนี้พวกผมขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องราวของผมนะครับ
ครั้งแรกของพวกผมครับที่ทะเลแคริบเบียน, ปานามา - ตุลาคม 2566
[CR] (คิวริว QyuRyu) 9 ประเทศ 99 วัน - ปานามา 2/3 : เยือนเมืองโกโลน เมืองเล็ก ๆ ริมชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกของปานามา
โบสถ์ในเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
การเดินทาง
พวกผมเริ่มต้นการเดินทางไปเมืองโกโลนจากกรุงปานามาซิตี เท่าที่พวกผมได้ลองหาข้อมูลวิธีการเดินทาง หลัก ๆ ก็จะมี 4 วิธี
1. รถยนต์ส่วนตัว
2. เครื่องบิน
3. รถไฟ
4. รถทัวร์
วิธีที่ 1 คือรถยนต์ส่วนตัว ซึ่งสำหรับพวกผมเป็นไปไม่ได้แน่นอน วิธีที่ 2 คือเครื่องบิน วิธีนี้พวกผมมองว่ามันไม่จำเป็นขนาดนั้น เพราะเส้นทางระหว่างกรุงปานามาซิตีและเมืองโกโลนมีระยะทางห่างกันประมาณ 80 กิโลเมตรเท่านั้น วิธีที่ 3 คือรถไฟ วิธีนี้เป็นอีกหนึ่งวิธีที่พวกผมสนใจ แต่เพราะเรื่องตารางเวลาทำให้พวกผมไม่ได้ใช้บริการ และวิธีที่ 4 คือรถทัวร์ ซึ่งสำหรับพวกผมถือเป็นวิธีที่สะดวกที่สุด ทั้งเวลาและค่าใช้จ่าย
ภายในรถทัวร์ที่จะเดินทางไปเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
สำหรับรถทัวร์ พวกผมเดินทางมาที่สถานีขนส่งหลักแห่งชาติ ตั้งอยู่ที่ย่านแอลบรูค สามารถเดินทางมาได้ทั้งรถยนต์ส่วนตัว แทกซี อูเบอร์ รถบัส และรถไฟฟ้าใต้ดิน พอถึงตัวสถานีจะได้ยินเสียงตะโกนคำว่าโกโลนก็ให้เดินตามเสียงนั้นได้เลย มาถึงพวกผมก็ถามพี่พนักงานอีกรอบให้ชัดเจนว่าปลายทางคือเมืองโกโลนใช่หรือไม่ พอใช่ก็เดินตามพี่พนักงานไปต่อที่ชานชาลา ส่วนราคาเท่าที่พวกผมดูมาแต่ละบริษัทก็จะไม่เท่ากัน ลองดูในอินเทอร์เน็ตก็บอกว่าไม่ควรเกิน 10 ดอลลาร์ต่อ 1 เที่ยว ซึ่งของพวกผมราคาคนละ 8.30 ดอลลาร์ จ่ายตอนได้ที่นั่งเรียบร้อยแล้วเดี๋ยวจะมีคนตามขึ้นมาเก็บทีหลัง (ราคารถทัวร์จริงคือ 7.30 ดอลลาร์ ส่วนอีก 1 ดอลลาร์เป็นค่าอะไรก็ไม่รู้ ไม่แน่ใจว่าเป็นค่าบัตรแสกนเข้าชานชาลา ค่าธรรมเนียม หรือพวกผมโดนหลอกก็ไม่รู้เหมือนกัน) นั่งรอสักพักรถก็ออก ไม่แน่ใจว่าออกตามรอบเวลาหรือรอคนเต็ม ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงก็ถึงที่หมาย
ทางเข้าสถานีขนส่งหลักแห่งชาติ, ปานามา - ตุลาคม 2566
***ข้อเตือนระวัง***
ตอนแรกที่หาข้อมูล พวกผมเห็นว่ามีรถไฟจากกรุงปานามาซิตีไปเมืองโกโลนด้วย เป็นรถไฟท่องเที่ยวของการรถไฟแห่งคลองปานามา ผมก็เช็กตารางเวลาเรียบร้อย มีรถไฟออกทุกวันเวลา 07.15 น. พอถึงตอนเช้า พวกผมก็เรียกอูเบอร์จากโรงแรมไปที่สถานีรถไฟ พอไปถึงทางเข้าพวกผมก็สงสัยว่าทำไมไม่มีคนเลย พี่ยามตรงนั้นเลยบอกว่าวันนี้ไม่มีรถไฟวิ่งนะ พวกผมก็งงเลยเพราะตอนหาข้อมูลก็มีบอกว่าวิ่งทุกวัน
พี่ยามน่าจะเห็นพวกผมทำหน้าผิดหวังเลยอนุญาตให้เข้าไปถ่ายรูปเล่นที่หน้าสถานีได้ พวกผมก็ขอบคุณแล้วลองเดินเข้าไปที่หน้าสถานี พอไปถึงและเห็นประกาศถึงได้รู้ว่าตั้งแต่เกิดโควิดเป็นต้นมา ก็ไม่มีรถไฟวิ่งทุกวันเหมือนเดิม แต่ปรับไปเป็นจัดเฉพาะบางวันของเดือนเท่านั้น ซึ่งข้อมูลที่พวกผมหามาเป็นข้อมูลเก่า สุดท้ายผมเลยตัดสินใจเดินเล่นแถวนั้นสักพัก แล้วเรียกอูเบอร์ไปที่สถานีขนส่งหลักแห่งชาติแทน โชคดีที่อยู่ใกล้ ๆ กันเลยไม่เสียเวลามากเท่าไหร่ แต่คราวหน้าพวกผมก็สัญญากับตัวเองว่าจะหาข้อมูลให้เป๊ะกว่าเดิม เพราะไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก
ช่วงเช้าแบบงง ๆ ที่สถานีรถไฟโกโรซาล, ปานามา - ตุลาคม 2566
ย่านใจกลางเมืองโกโลน
พอรถทัวร์จอด พวกผมเห็นคนลงกันหมดเลยต้องลงตาม เปิดกูเกิลแผนที่เลยพอรู้ว่าตรงนี้คือย่านใจกลางเมืองโกโลน พวกผมเลยตัดสินใจเดินเล่นแถว ๆ นี้ก่อน โดยตั้งเป้าหมายหลักไว้ว่าจะเดินไปจนถึงสวนสาธารณะแห่งความอ่อนเยาว์ที่อยู่ตรงริมทะเล ระหว่างทางพวกผมก็เดินดูตึกรามบ้านช่องของเมืองโกโลนไปเรื่อย ๆ เท่าที่พวกผมเห็น ผู้คนที่นี่ต่างออกมาใช้ชีวิตกันคึกคักพอสมควร แต่ตัวอาคารตรงย่านใจกลางดูค่อนข้างเก่าระดับหนึ่ง ส่วนบรรยากาศของเมืองในความคิดของพวกผมคือไม่ค่อยปลอดภัยเท่าไหร่ เหมือนพร้อมที่จะโดนปล้นหรือโดนลักขโมยของตลอดเวลา พวกผมเลยพยายามเดินในบริเวณที่มีคนอยู่ ไม่ออกไปเดินที่เปลี่ยวเด็ดขาด
สภาพอาคารบ้านเรือนบริเวณย่านใจกลางเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
เดินเล่นในย่านใจกลางเมืองได้สักพักท้องไส้ก็เริ่มหิว พวกผมเลยเริ่มหาร้านอาหารบริเวณนี้ดู แต่ก็ค่อนข้างแปลกใจที่พวกผมหาร้านอาหารไม่เจอเลย โชคดีที่เจอแมคโดนัลด์เลยตัดสินใจฝากท้องที่นี่ รสชาติของแมคโดนัลด์ที่ปานามาก็ถือว่าใช้ได้เลย
มื้อเที่ยงที่แมคโดนัลด์ในย่านใจกลางเมืองโกโลน, ปานามา - ตุลาคม 2566
สวนสาธารณะ 100 ปี
บริเวณย่านใจกลางเมืองโกโลนจะมีสวนสาธารณะที่สำคัญแห่งหนึ่งคือสวนสาธารณะ 100 ปี ตั้งอยู่กึ่งกลางย่านใจกลางเมือง ลักษณะเหมือนเกาะกลางถนนแต่เป็นเวอร์ชันที่ใหญ่กว่านั้น สิ่งที่โดดเด่นของสวนสาธารณะแห่งนี้คือรูปปั้นของเหล่าบุคคลสำคัญของปานามาที่ตั้งอยู่ภายในนี้ ซึ่งพวกผมก็จำไม่ได้ว่ามีใครบ้าง รู้แต่ว่ามีเยอะมาก นอกจากนี้ที่แห่งนี้ยังเป็นสถานที่ที่ชาวเมืองออกมาทำกิจกรรมต่าง ๆ กัน ที่พวกผมเห็นก็จะมีทั้งนั่งเล่น มาพบปะพูดคุย รวมถึงการออกกำลังด้วย พวกผมโดนคุณน้าที่นั่งอยู่แถวนั้นทักด้วยว่าให้ระวังกล้อง พวกผมเลยขอบคุณแล้วรีบเก็บทันที
บรรยากาศของสวนสาธารณะ 100 ปี, ปานามา - ตุลาคม 2566
สวนสาธารณะแห่งความอ่อนเยาว์
เมื่อเดินมาจนสุดปลายถนนก็จะเจอกับสวนสาธารณะแห่งความอ่อนเยาว์ สวนสาธารณะแห่งนี้ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลแคริบเบียน มองออกไปก็จะเห็นเรือลอยอยู่เต็มไปหมด พวกผมมาถึงที่นี่ตอนประมาณเที่ยง อากาศก็คือร้อนมาก ไม่ค่อยมีต้นไม้ให้หลบแดดสักเท่าไหร่ ดีที่ยังพอมีศาลาให้ร่มอยู่บ้าง ส่วนคนคือไม่มีเลย แต่ก็พอเข้าใจได้ ก็ร้อนขนาดนี้
รูปปั้นพระเยซูที่สวนสาธารณะแห่งความเยาว์วัย, ปานามา - ตุลาคม 2566
สำหรับเมืองโกโลนในความคิดเห็นของพวกผมก็ถือเป็นเมืองที่มาเที่ยวเล่นได้ แต่ก็ดูอันตรายระดับหนึ่งด้วยเช่นกัน ถ้ามาเที่ยวก็ต้องระมัดระวังตัว ห้ามประมาทเด็ดขาด หากพอมีเวลาว่าง เมืองโกโลนก็เป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่น่าสนใจ เพราะอยู่ไม่ไกลจากกรุงปานามาซิตี เดินทางง่าย สามารถมาแบบไปเช้าเย็นกลับได้ ซึ่งต่อจากนี้ พวกผมก็จะไปเที่ยวดูคลองปานามา รายละเอียดจะอยู่ในกระทู้ถัดไปนะครับ สุดท้ายนี้พวกผมขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องราวของผมนะครับ
ครั้งแรกของพวกผมครับที่ทะเลแคริบเบียน, ปานามา - ตุลาคม 2566
CR - Consumer Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ CR โดยที่เจ้าของกระทู้