บทกลอน: ไปๆมาๆ

วันเวลา  ผ่านไป  ให้หวนคิด
ในชีวิต  พบกับใคร  อะไรบ้าง
มีสุขมาก  แล้วสุข  ก็จืดจาง
ทุกข์บางๆ  แล้วหนักกลับ  สลับไป

พบแล้วพราก  เจอแล้วจาก  ก็มากหน
มีหลายคน  ได้วนมา  หากันใหม่
แต่หลายคน  ที่ต้องจาก  พลัดพรากไกล
แล้วก็ไม่  ได้กลับมา  พบหน้ากัน

ทั้งจากตาย  จากเป็น  ไม่เห็นแล้ว
ถือเป็นแนว  ทางที่กรรม  นำจัดสรร
ช่วงเวลา  กำหนดมา  ให้พัวพัน
มีเท่านั้น  ได้แค่นี้  มีครั้งเดียว

เสียงหัวเราะ  รอยยิ้มคลาย  สลายหมด
น้ำตาหยด  ก็แห้งหาย  ไปหลายเที่ยว
สลับกัน  ไม่ห่างว่าง  ช่างกลมเกลียว
จิตปราดเปรียวปรุงแต่งทั้งแรงเบา

วันเวลา  ผ่านมา  ต้องหยุดคิด
ให้ตั้งจิต  นิ่งๆ  ทิ้งเราเขา
ปรุงน้อยลง  จนปล่อยพ้น  ตัวตนเรา
จิตที่เขลา  ถูกขัดเกลา  จะเงางาม

หวังสักวัน  จิตคมชัด  ประภัสสร
หยุดแรมรอน  ท่องไป  ในโลกสาม
ไม่ชาตินี้  ชาติหน้า  พยายาม
ไม่ต้องการ  ข้ามชาติภพ  จบเสียที

ภาพประกอบ ลูกสาววาดและเขียนไว้ เมื่อเดือนมีนาคม 2023
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่