นี้เกิดคำถามขึ้นมาค่ะ เพราะมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาจริงๆเลย
1.เรากับเพื่อนในกลุ่มมีกันอยู่5คน เวลาไม่ทะเลาะกันหรือไม่มีเรื่องอะไรกันจะเข้ากันดีมากๆเลยค่ะ แต่ถ้า มีคนใดคนหนึ่งในกลุ่ม มีการน้อยใจกันเเล้วเงียบไป เพื่อนก็จะถามตลอดว่าเป็นอะไรทำไมถึงไม่พูดไม่คุยกันเลย
ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ
สาเหตุเกิดจาก เมื่อตอนวันที่เรียน เรากับเพื่อนตกบ่ายมาคาบว่างเยอะ ไม่มีอะไรทำกันก็เลยพากันพูดเม้ามอยปกติ แต่พอทีนี้พูดเสร็จไรเสร็จเราก็ไม่มีไรจะพูดกันแล้ว เราเลยเอาโทรศัพท์ออกมาเล่น เพื่อนก็พูดเชิงว่า เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นทำไม มัวแต่เล่นโทรศัพท์อยู่นั้นแหละ มาพูดคุยกันดีกว่า แต่ตอนนั้นที่เราเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นนะ มันคือเรา เอางานกลุ่มขึ้นมาทำในโทรศัพท์มันจะมีแอฟไมโคซอฟต์เวิร์ตอยู่เราเลยจะเอาขึ้นมาเขียน งานบทที่2 ที่กลุ่ม เราต้องปริ้นส่งครูกัน แต่เพื่อนก็พูดมาว่า มัวเเต่เล่นโทรศัพท์อยู่นั้นแหละ เราเลยพูดขึ้นแทรกพวกมันว่า ก็กูกำลังทำงานกลุ่มบทที่2นี้ไง อิควายย (ขออภัยในคำหยาบค่ะ) เราก็พูดขึ้นไปด้วยน้ำเสียงกระแทก เพื่อนมันก็เลยพูดกันว่า อาซ่ำนี้กะด่าเนาะ เว่าบ่ม่วนเลยย เราก็เลยเงียบเพราะเราเริ่มรู้ละว่าเออเราพูดแรงเกินไปแล้ว หลังจากนั้นเราก็ทำๆๆๆ เพื่อนก็พูดเราก็ ไม่ตอบเพราะเดียวอารมณ์มันจะพูดแรงขึ้นเราเลยสงบสติอารมณ์ตอนนั่งเงียบๆทำไปคนเดียว พอเราทำผิดเพื่อนอีกคนก็มาบอกๆว่าอันนี้มันผิดเราไม่ได้เอารูปมาใส่นะ อะไรเเบบนี้ก็เริ่มกลับมาคุยกันเป็นปกติแล้ว แล้วทีนี้พอทำไปเรื่อยๆมันก็ ชวนว่าเล่นเกมเศรษฐีไหมเราก็เลยไม่ปฎิเสธเพื่อนเราก็เลยบอกว่าโอเคเล่นๆ พอเล่นไปสักพักก็สนุกคึกครื้นทีนี้เสียงออดคาบ่ายดังขึ้นเราก็เลยหยุดเล่นกัน แต่ก่อนหน้าเราก็งอแงบอกเพื่อนอยากเล่นแบบตัวหมาก ไม่อยากเป็นธนาคารก็งอแงๆ พอออดปุ๊ปครูขึ้นมาก็บอกว่าคาบนี้ครูไม่สอนนะ เพราะครูมีธุระที่ต้องไปครูก็ฝากงานฝากอะไรไว้อะค่ะ หลังจากนั้นมา ***นี้แหละสาเหตุที่มาจากหัวข้อ เราบอกว่าเราไม่เล่นแล้ว เพราะมันว่าง3คาบ เราเลยกลับใจบอกเพื่อนว่าไม่เล่นแล้ว จะลงไปขูดภาพพิมพ์วิชาศิลปะ เพื่อนอีกคนก็บอกจะไปด้วย เเล้วเพื่อนก็ทยอยพากันไม่เล่น ต่อจากนี้มา เพื่อนอีกคนก็พูดขึ้นมาแบบก็เเรงพออยู่อะค่ะแต่เราก็จำไม่ได้ว่าพูดอะไร ก็คือพูดแรง แล้วเราก็แบบคิดว่าแค่จะไปขูดงานศิลปะ มันต้องพูดแรงขนาดนี้เลยหรอ เราเลยน้อยใจเพื่อนแบบมากๆๆ หลังจากนั้นบรรยากาศในกลุ่มจากที่ครึกครื้นก็เงียบลงเลยค่ะ เราก็เลยเดินไปแบบเงียบๆไม่พูดไม่จาอะไรกับใครเลย เพราะสถานการณ์ตอนนั้นมันอึดอัดนะคะ อึดอัดมากๆจนเราก็ต้องเงียบ เราก็เลยเดินไปห้องศิลปะแต่ดันนน ห้องอื่นมีเรียนก็เลยพากันไปนั่งตรงโต๊ะโรงอาหารรอ ทีนี้ก็นั้งรอจนห้องอื่นเค้าเรียนเสร็จ เราก็เลยเดินไปห้องศิลปะคนเดียวเลยเพราะเพื่อนมันก็ไม่ได้นั่งตรงโต๊ะกับเรา แต่ห่างกันแค่โต๊ะเดียว เราก็เลยเดินไปห้องศิลปะแล้วก็ขอไม้ขูดครูมาแกะภาพพิมพ์ให้เสร็จหลังจากนั้นเราก็นั่งขูดคนเดียว พอขูดไปเรื่อยๆเพื่อนมันก็พากันเดินมาห้องศิลปะแล้วก็พากันมานั่งข้างเรา เค้าก็ไม่อยากให้เราต้องรู้สึกโดดเดี่ยวหรือนั่งคนเดียวนั้นแหละค่ะ เพื่อนก็พยามจะพูดแต่เราก็ไม่พูด เพราะอีโก้สูงมั้งคะ จริงๆภาพพิมพ์นี้มันเป็นงานกลุ่มด้วยซ้ำค่ะ แต่เพื่อนอีกคนก็ไม่คืดจะช่วยเลยเพราะงานนี้มันแบ่งกัน3คนค่ะ เพื่อนมันก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนปกติแต่ก็ไม่คิดจะมาช่วยกันเลย ถ้าเอ่ยบอกว่าโอเคจะช่วยแกะตรงนี้ตรงนั้น ป่านนี้เราหายไปแล้ว แต่นี้ไม่คิดจะพูดหรือมาช่วยเราเลย พอตกเลิกเรียนมาเราก็กวาดเศษที่เราทำแล้วเราก็เดินกลับบ้านแบบไม่รอหรือไม่บอกอะไรพวกเค้าเลย พอหลังจากนั้นเราก็เดินกลับบ้านคนเดียว เราก็รู้สึกดีนะคะเพราะสถานการณ์ตรงนั้นมันก็อึดอัดนะเราจะบอกให้ค่ะ แล้วหลังจากที่กลับบ้านมา เพื่อนมันก็เลยทักมาบอกว่าเออ ทำไมถึงกลับบ้านไม่บอก ก็ทักมาถามเราก็บอกสาเหตุไปหลังจากนั้นก็พูดๆกันในแชท ก็เคลียร์กันเรียบร้อยแล้วนะคะ เพื่อนอีกคนเราก็พูดหรือคืนดีกันแล้ว แต่อีกคนเราก็พูดสาเหตุเเล้วเค้าก็พิมพ์ต่อมาแต่เราแค่อ่านไม่ได้ตอบอะไรเพราะตอนนั้นเราอ่านชีวะก็เลยอ่านอย่างเดียวไม่ตอบอะไร พอมารร.พน.กลุ่มก็เปลี่ยนไปเลยค่ะ จากที่คุยกันปกติก็ไม่คุยไม่อะไร แต่ในแชทกับบอกขอโทษอะไรคืนดีอะไรกัน แต่พอมารร.กลับไม่เห็นพูดคุยเหมือนในแชทเลย แล้วหลังจากนั้นก็พูดบ้าง ไม่พูดบ้างค่ะ แล้วแต่สถานการณ์มั้งคะ ก็เลยเกิดคำถามขึ้นมาว่าเออ เราก็น้อยใจเพื่อนแค่คนเดียวนะแต่ทำไมทั้งกลุ่มถึงต้องทำตัวแปลกๆหรือ ไม่พูดไม่คุยอะไรกับเราเลย เราก็เข้าใจแหละค่ะว่าเค้าอาจจะไม่ชอบที่เรามีนิสัยแบบนี้ค่ะ
ทำไมเรากับเพื่อนอีกคนน้อยใจกัน แต่เพื่อนทั้งกลุ่มถึงไม่คุยกับเรา?
1.เรากับเพื่อนในกลุ่มมีกันอยู่5คน เวลาไม่ทะเลาะกันหรือไม่มีเรื่องอะไรกันจะเข้ากันดีมากๆเลยค่ะ แต่ถ้า มีคนใดคนหนึ่งในกลุ่ม มีการน้อยใจกันเเล้วเงียบไป เพื่อนก็จะถามตลอดว่าเป็นอะไรทำไมถึงไม่พูดไม่คุยกันเลย
ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ
สาเหตุเกิดจาก เมื่อตอนวันที่เรียน เรากับเพื่อนตกบ่ายมาคาบว่างเยอะ ไม่มีอะไรทำกันก็เลยพากันพูดเม้ามอยปกติ แต่พอทีนี้พูดเสร็จไรเสร็จเราก็ไม่มีไรจะพูดกันแล้ว เราเลยเอาโทรศัพท์ออกมาเล่น เพื่อนก็พูดเชิงว่า เอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นทำไม มัวแต่เล่นโทรศัพท์อยู่นั้นแหละ มาพูดคุยกันดีกว่า แต่ตอนนั้นที่เราเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นนะ มันคือเรา เอางานกลุ่มขึ้นมาทำในโทรศัพท์มันจะมีแอฟไมโคซอฟต์เวิร์ตอยู่เราเลยจะเอาขึ้นมาเขียน งานบทที่2 ที่กลุ่ม เราต้องปริ้นส่งครูกัน แต่เพื่อนก็พูดมาว่า มัวเเต่เล่นโทรศัพท์อยู่นั้นแหละ เราเลยพูดขึ้นแทรกพวกมันว่า ก็กูกำลังทำงานกลุ่มบทที่2นี้ไง อิควายย (ขออภัยในคำหยาบค่ะ) เราก็พูดขึ้นไปด้วยน้ำเสียงกระแทก เพื่อนมันก็เลยพูดกันว่า อาซ่ำนี้กะด่าเนาะ เว่าบ่ม่วนเลยย เราก็เลยเงียบเพราะเราเริ่มรู้ละว่าเออเราพูดแรงเกินไปแล้ว หลังจากนั้นเราก็ทำๆๆๆ เพื่อนก็พูดเราก็ ไม่ตอบเพราะเดียวอารมณ์มันจะพูดแรงขึ้นเราเลยสงบสติอารมณ์ตอนนั่งเงียบๆทำไปคนเดียว พอเราทำผิดเพื่อนอีกคนก็มาบอกๆว่าอันนี้มันผิดเราไม่ได้เอารูปมาใส่นะ อะไรเเบบนี้ก็เริ่มกลับมาคุยกันเป็นปกติแล้ว แล้วทีนี้พอทำไปเรื่อยๆมันก็ ชวนว่าเล่นเกมเศรษฐีไหมเราก็เลยไม่ปฎิเสธเพื่อนเราก็เลยบอกว่าโอเคเล่นๆ พอเล่นไปสักพักก็สนุกคึกครื้นทีนี้เสียงออดคาบ่ายดังขึ้นเราก็เลยหยุดเล่นกัน แต่ก่อนหน้าเราก็งอแงบอกเพื่อนอยากเล่นแบบตัวหมาก ไม่อยากเป็นธนาคารก็งอแงๆ พอออดปุ๊ปครูขึ้นมาก็บอกว่าคาบนี้ครูไม่สอนนะ เพราะครูมีธุระที่ต้องไปครูก็ฝากงานฝากอะไรไว้อะค่ะ หลังจากนั้นมา ***นี้แหละสาเหตุที่มาจากหัวข้อ เราบอกว่าเราไม่เล่นแล้ว เพราะมันว่าง3คาบ เราเลยกลับใจบอกเพื่อนว่าไม่เล่นแล้ว จะลงไปขูดภาพพิมพ์วิชาศิลปะ เพื่อนอีกคนก็บอกจะไปด้วย เเล้วเพื่อนก็ทยอยพากันไม่เล่น ต่อจากนี้มา เพื่อนอีกคนก็พูดขึ้นมาแบบก็เเรงพออยู่อะค่ะแต่เราก็จำไม่ได้ว่าพูดอะไร ก็คือพูดแรง แล้วเราก็แบบคิดว่าแค่จะไปขูดงานศิลปะ มันต้องพูดแรงขนาดนี้เลยหรอ เราเลยน้อยใจเพื่อนแบบมากๆๆ หลังจากนั้นบรรยากาศในกลุ่มจากที่ครึกครื้นก็เงียบลงเลยค่ะ เราก็เลยเดินไปแบบเงียบๆไม่พูดไม่จาอะไรกับใครเลย เพราะสถานการณ์ตอนนั้นมันอึดอัดนะคะ อึดอัดมากๆจนเราก็ต้องเงียบ เราก็เลยเดินไปห้องศิลปะแต่ดันนน ห้องอื่นมีเรียนก็เลยพากันไปนั่งตรงโต๊ะโรงอาหารรอ ทีนี้ก็นั้งรอจนห้องอื่นเค้าเรียนเสร็จ เราก็เลยเดินไปห้องศิลปะคนเดียวเลยเพราะเพื่อนมันก็ไม่ได้นั่งตรงโต๊ะกับเรา แต่ห่างกันแค่โต๊ะเดียว เราก็เลยเดินไปห้องศิลปะแล้วก็ขอไม้ขูดครูมาแกะภาพพิมพ์ให้เสร็จหลังจากนั้นเราก็นั่งขูดคนเดียว พอขูดไปเรื่อยๆเพื่อนมันก็พากันเดินมาห้องศิลปะแล้วก็พากันมานั่งข้างเรา เค้าก็ไม่อยากให้เราต้องรู้สึกโดดเดี่ยวหรือนั่งคนเดียวนั้นแหละค่ะ เพื่อนก็พยามจะพูดแต่เราก็ไม่พูด เพราะอีโก้สูงมั้งคะ จริงๆภาพพิมพ์นี้มันเป็นงานกลุ่มด้วยซ้ำค่ะ แต่เพื่อนอีกคนก็ไม่คืดจะช่วยเลยเพราะงานนี้มันแบ่งกัน3คนค่ะ เพื่อนมันก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนปกติแต่ก็ไม่คิดจะมาช่วยกันเลย ถ้าเอ่ยบอกว่าโอเคจะช่วยแกะตรงนี้ตรงนั้น ป่านนี้เราหายไปแล้ว แต่นี้ไม่คิดจะพูดหรือมาช่วยเราเลย พอตกเลิกเรียนมาเราก็กวาดเศษที่เราทำแล้วเราก็เดินกลับบ้านแบบไม่รอหรือไม่บอกอะไรพวกเค้าเลย พอหลังจากนั้นเราก็เดินกลับบ้านคนเดียว เราก็รู้สึกดีนะคะเพราะสถานการณ์ตรงนั้นมันก็อึดอัดนะเราจะบอกให้ค่ะ แล้วหลังจากที่กลับบ้านมา เพื่อนมันก็เลยทักมาบอกว่าเออ ทำไมถึงกลับบ้านไม่บอก ก็ทักมาถามเราก็บอกสาเหตุไปหลังจากนั้นก็พูดๆกันในแชท ก็เคลียร์กันเรียบร้อยแล้วนะคะ เพื่อนอีกคนเราก็พูดหรือคืนดีกันแล้ว แต่อีกคนเราก็พูดสาเหตุเเล้วเค้าก็พิมพ์ต่อมาแต่เราแค่อ่านไม่ได้ตอบอะไรเพราะตอนนั้นเราอ่านชีวะก็เลยอ่านอย่างเดียวไม่ตอบอะไร พอมารร.พน.กลุ่มก็เปลี่ยนไปเลยค่ะ จากที่คุยกันปกติก็ไม่คุยไม่อะไร แต่ในแชทกับบอกขอโทษอะไรคืนดีอะไรกัน แต่พอมารร.กลับไม่เห็นพูดคุยเหมือนในแชทเลย แล้วหลังจากนั้นก็พูดบ้าง ไม่พูดบ้างค่ะ แล้วแต่สถานการณ์มั้งคะ ก็เลยเกิดคำถามขึ้นมาว่าเออ เราก็น้อยใจเพื่อนแค่คนเดียวนะแต่ทำไมทั้งกลุ่มถึงต้องทำตัวแปลกๆหรือ ไม่พูดไม่คุยอะไรกับเราเลย เราก็เข้าใจแหละค่ะว่าเค้าอาจจะไม่ชอบที่เรามีนิสัยแบบนี้ค่ะ