บ้างก็บอกว่าเด็กไม่กล้าแสดงออก บ้างก็ว่าเด็กขี้อาย บ้างก็ว่าเด็กคิดไรไม่เป็น เห้อออ ก็นะ
ในฐานะเด็กคนนึงที่ก็เริ่มโตแล้วแหละ แค่อยากชี้แจงคำกล่าวหาต่างๆนาๆ ที่ผู้ใหญ่ชอบว่าเด็ก
เป็นอย่างนู้นเป็นอย่างนี้  
     อธิบายเลยนะคะ สาเหตุหลักๆที่เด็กไม่กล้าแสดงออก ไม่กล้าคิด ไม่กล้าถาม ไม่กล้าทำ
เพราะเขาเคยถาม เคยทำ เคยแสดงออกในสิ่งที่คิดแล้วโดนผู้ใหญ่ว่า ตำหนิ หรืออาจร้ายแรง
ถึงขั้น ด่า เลยก็มี แล้วเด็กที่ไหนจะชอบคะ ใครจะอยากโดนตำหนิบ่อยๆถูกมั้ย แล้วพอเงียบ
ไม่พูด ก็จะโดนข้อหาต่างๆข้างต้นที่พูดไว้แล้วแหละค่ะ
      ยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดที่สุดนะคะ และได้ยินมาบ่อยมากๆ คือเหตุการในห้องเรียน
ครู/อาจารย์ สอนและท้ายคาบถาม นักเรียน/นักศึกษา ว่าใครมีอะไรสงสัยถามครูได้นะ
แต่พอมีคนสงสัยและยกมือถามกลับโดนตำหนิ หรือทำให้เด็กเกิดความรู้สึกอายเพื่อน
ทั้งๆที่คุณเป็นคนพูดเองว่าสามารถถามได้  เพราะแบบนี้ไงคะเด็กจึงจำว่าไม่ควรถามในห้องเรียน
พอเด็กไม่เข้าใจ และไม่กล้าถาม ผลที่ได้คือทำงานที่ครูสั่งไม่ได้ ก็โดนตำหนิอีก
บางทีที่เขาไม่พูด อาจจะเกิดจากที่เขาเคยพูดแล้วคุณไม่เคยฟังก็ได้นะคะ