เราเป็นคนที่คิดมากคิดเล็กคิดน้อยกับแทบทุกเรื่องที่คิดได้ค่ะ บางอย่างไร้สาระมากๆเรารู้ตัวนะว่ามันไร้สาระแต่เราก็เครียดค่ะ ยกตัวอย่างเช่นเราเดินชนคนอื่นแต่ขอโทษไม่ทันเขาเดินไปแล้วก็จะคิดมากกลัวเขาจะเจ็บเขาจะว่าเรา ทั้งๆที่บางครั้งเขาไม่รู้สีกตัวเลยต่ะจากที่เคยขอโทษมา แล้วคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องที่ผ่านมาแล้วค่ะคือตอนเราเด็กๆ เราทำเรื่องน่าอับอายเยอะค่ะ เราเคยปรึกษาแม่ แม่ก็ว่าเราไร้สาระใครๆก็ทำกันเราคิดมากทำไม เช่นตอนเด็กเราร้องเพบงแหกปากเสียงดังหรือเราทำตัวน่าอายทำตัวออกแนวพิกมีเกิร์ลกับคนที่แอบชอบตอนประถม แล้วทุกครั้งที่นึกถึงก็จะคิดนานมากๆค่ะ ยังมีเรื่องอื่นๆ แต่เล่าไม่หมดจริงๆเยอะมากค่ะ เราชอบคิดว่าทุกอย่างเป็นเรื่องใหญ่ มีวิธีลืมๆ เรื่องน่าอายสมัยเด็กวิธีเลิกคิดมากหรือวิธีเลิกขอโทษสุรุ่นสุร่ายไหมคะ
เราเครียดมากค่ะกับเรื่องพวกนี้ ไม่รู้จะปรึกษาใครเคยบอกพ่อแม่แล้วเขาเหมือนคิดว่าเราเป็นบ้าเลยค่ะ เราชอบเผลอจินตนาการอะไรแปลกๆด้วยแฟนซีมากบางทีเป็นเรื่องดีแต่ถ้าเผลอคิดไม่ดีนี่เครียดมากค่ะ แบบว่าเป็นคนขี้กลัวด้วย กลัวต้องอยู่คนเดียวกลัวไม่มีใครรัก เราเลยพยายามทำตัวดีกับทุกๆคนในปัจจุบัน แต่บางครั้งเหมือนคนอื่นไม่เคารพเราเลย นานๆเข้าเราเผลอวีนเผลอเหวี่ยงก็มารู้สึกผิดอีกใจนึงก็แอบเข้าข้างตัวเองว่าเขาทำก่อนเราบอกอ้อมๆก็ไม่รู้เรื่องพูดบ้างจะเป็นไร แต่ก็คิดมมกว่าพูดแรงไปไหมกลัวเขาเครียดถ้าเขาเครียดมากๆก่อนหน้านี้แล้วพอมาฟังเราเลยดิ่งจนซึมเศร้าจะทำยังไงดี โอ้ยเครียดๆๆๆ แล้วเราเสพข่าวดร่าม่าไม่ได้เลยไม่ชอบด้วยเรากลัววันหนึ่งเราจะกลายเป็นเหยื่อในข่าว เรากลัวว่าเราจะสติคุ้มคลั่งแล้วเป็นคนร้ายในข่าวเราเลยเป็นคนไม่กินแอลกอฮอล์เลยกลัวเมาละสติไม่ดี หรือถ้าเราเป็นเหยื่อแบบเดินอยู่ดีๆโดนฉุดไปฆ่าจะทำยังไงดี หรือมีข่าวแย่เสียหายเสื่อมภาพลักษณ์เหมือนดาราบางคนแล้วเขาหมดอนาคตเลย แบบเคยบูลลี่เพื่อนเคยติดเหล้าไรงี้ค่ะ
เอาจริงๆเรารู้แหละค่ะว่ามันไม่มีหรอกเราไม่ได้ทำไรเสียหายหรือถึงมันมีเราก็ไม่ได้ดังใครจะมาสนใจ แต่หยุดคิดมากไม่ได้ค่ะมันวนตลอดเวลาเอาออกไม่ได้ หรืออันที่กลัวตัวเองเป็นคนร้ายก็รู้ว่าตัวเองห้ามตัวเองได้เรายังเป็นคนมีสติแต่ก็คิดว่าถ้าวันใดวันนึงสติเราหายล่ะเราจะทำร้ายใครไหม เราเลยพยายามเลี่ยงทุกอย่างค่ะ
ก่อนหน้านี้เราคิดแบบไม่มีเหตุผลเลยค่ะกลัวๆๆๆกลัวอะไรก็เครียดเลยตอนนี้เริ่มมีเหตุผลแล้วว่าเออเราก็ไม่ใช่คนแย่ๆที่จะไปทำร้ายใครนะ แต่ตอนนั้นคือหนักมากค่ะร้องไห้แทบทุกวันเพราะกลัวเราเคยเผลอคิดภาพเราหยิบมีดไปแทงคนอื่นเราเครียดมากกลัวตัวเองจะทำตอนนี้เริ่มมีสติคิดได้แล้วว่าตัวเองยังเป็นคนดีอยู่ตอนนั้นคิดว่าตัวเองไม่ดีค่ะ กระทู้นี้ออกแนวระบายแต่อยากได้คำแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ
เครียดกับเรื่องไม่เป็นเรื่องไร้สาระ
เราเครียดมากค่ะกับเรื่องพวกนี้ ไม่รู้จะปรึกษาใครเคยบอกพ่อแม่แล้วเขาเหมือนคิดว่าเราเป็นบ้าเลยค่ะ เราชอบเผลอจินตนาการอะไรแปลกๆด้วยแฟนซีมากบางทีเป็นเรื่องดีแต่ถ้าเผลอคิดไม่ดีนี่เครียดมากค่ะ แบบว่าเป็นคนขี้กลัวด้วย กลัวต้องอยู่คนเดียวกลัวไม่มีใครรัก เราเลยพยายามทำตัวดีกับทุกๆคนในปัจจุบัน แต่บางครั้งเหมือนคนอื่นไม่เคารพเราเลย นานๆเข้าเราเผลอวีนเผลอเหวี่ยงก็มารู้สึกผิดอีกใจนึงก็แอบเข้าข้างตัวเองว่าเขาทำก่อนเราบอกอ้อมๆก็ไม่รู้เรื่องพูดบ้างจะเป็นไร แต่ก็คิดมมกว่าพูดแรงไปไหมกลัวเขาเครียดถ้าเขาเครียดมากๆก่อนหน้านี้แล้วพอมาฟังเราเลยดิ่งจนซึมเศร้าจะทำยังไงดี โอ้ยเครียดๆๆๆ แล้วเราเสพข่าวดร่าม่าไม่ได้เลยไม่ชอบด้วยเรากลัววันหนึ่งเราจะกลายเป็นเหยื่อในข่าว เรากลัวว่าเราจะสติคุ้มคลั่งแล้วเป็นคนร้ายในข่าวเราเลยเป็นคนไม่กินแอลกอฮอล์เลยกลัวเมาละสติไม่ดี หรือถ้าเราเป็นเหยื่อแบบเดินอยู่ดีๆโดนฉุดไปฆ่าจะทำยังไงดี หรือมีข่าวแย่เสียหายเสื่อมภาพลักษณ์เหมือนดาราบางคนแล้วเขาหมดอนาคตเลย แบบเคยบูลลี่เพื่อนเคยติดเหล้าไรงี้ค่ะ
เอาจริงๆเรารู้แหละค่ะว่ามันไม่มีหรอกเราไม่ได้ทำไรเสียหายหรือถึงมันมีเราก็ไม่ได้ดังใครจะมาสนใจ แต่หยุดคิดมากไม่ได้ค่ะมันวนตลอดเวลาเอาออกไม่ได้ หรืออันที่กลัวตัวเองเป็นคนร้ายก็รู้ว่าตัวเองห้ามตัวเองได้เรายังเป็นคนมีสติแต่ก็คิดว่าถ้าวันใดวันนึงสติเราหายล่ะเราจะทำร้ายใครไหม เราเลยพยายามเลี่ยงทุกอย่างค่ะ
ก่อนหน้านี้เราคิดแบบไม่มีเหตุผลเลยค่ะกลัวๆๆๆกลัวอะไรก็เครียดเลยตอนนี้เริ่มมีเหตุผลแล้วว่าเออเราก็ไม่ใช่คนแย่ๆที่จะไปทำร้ายใครนะ แต่ตอนนั้นคือหนักมากค่ะร้องไห้แทบทุกวันเพราะกลัวเราเคยเผลอคิดภาพเราหยิบมีดไปแทงคนอื่นเราเครียดมากกลัวตัวเองจะทำตอนนี้เริ่มมีสติคิดได้แล้วว่าตัวเองยังเป็นคนดีอยู่ตอนนั้นคิดว่าตัวเองไม่ดีค่ะ กระทู้นี้ออกแนวระบายแต่อยากได้คำแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ