ตอนนี้มีเรื่องที่กวนใจเรามากๆ มีเพื่อนอยู่คนหนึ่งในชั้นเรียนเขาสวยมากๆเรียนก็เก่ง ในไอจึเขามีผู้ติดตามหลายพันคน มีหน้ามีตาในสถานศึกษา
ตอนเทอมหนึ่งเขาเรียนได้เกรดเฉลี่ยสูงที่สุดในชั้นเรียนเลยค่ะ เก่งมากๆ
ในช่วงเทอมหนึ่งเราก็พอมีคุยกันบ้างในคาบกิจกรรมแต่พอเปิดมาเทอมสอง เราก็เข้าไปคุยปกติกับเค้าเหมือนกับตอนเทอมหนึ่งแต่โดนเขาเมินใส่ไม่ตอบ เราก็คิดว่าเขาคงไม่ได้ยินมั้งคะ เลยถามไปอีกรอบ เขาก็เมินเดินไปทางอื่น เราก็งง ยืนงง อยู่ตรงนั้นแบบงงๆ ว่าเป็นอะไรของเขา
พอมารอบสองเป็นเรื่องงานค่ะ เราถามเขาเกี่ยวกับงานเขาก็ไม่ตอบ
เรากับเขายืนจ้องหน้ากันสักพักนึงในใจตอนนั้นคือ ทำไมไม่พูดวะหรือเขาไม่ได้ยิน
อะงั้นพูดอีกรอบ เขาก็ไม่ตอบ แล้วก็ยืนจ้องหน้ากันอีกสักพัก
สภาพคนถามอย่างเราก็รู้สึกว่า มันต้องช่างแม่*แล้ว จังหวะนี้ ทำไปเลยแล้วกันไม่ต้องหาลือสิ่งใด สุดท้ายก็โดนจารย์สั่งแก้บานเบือก แบบกระอักเลือดตุย
พอกลับหอมาก็พึ่งมานึกได้ว่า
ทำไมเขาไม่คุยกับเราวะ?
ทำอะไรผิด?
หรือเผลอไปพูดจาลามปามใส่ตอนสมองมันดีด?
ก็ไม่หนิ คิดจนสมองถลกก็คิดไม่ออก
พอผ่านไปหลายๆวันคำถามนี้ก็ยังคงวนอยู่ในหัวเน่าๆของเรา พอสมองไม่มีอะไรให้คิดก็วนกลับมาคิดเรื่องนี้ หัวจะปวด
เพื่อนที่สวยๆไม่คุยด้วย?!
ตอนเทอมหนึ่งเขาเรียนได้เกรดเฉลี่ยสูงที่สุดในชั้นเรียนเลยค่ะ เก่งมากๆ
สภาพคนถามอย่างเราก็รู้สึกว่า มันต้องช่างแม่*แล้ว จังหวะนี้ ทำไปเลยแล้วกันไม่ต้องหาลือสิ่งใด สุดท้ายก็โดนจารย์สั่งแก้บานเบือก แบบกระอักเลือดตุย
พอกลับหอมาก็พึ่งมานึกได้ว่า
ทำไมเขาไม่คุยกับเราวะ?
ทำอะไรผิด?
หรือเผลอไปพูดจาลามปามใส่ตอนสมองมันดีด?
ก็ไม่หนิ คิดจนสมองถลกก็คิดไม่ออก
พอผ่านไปหลายๆวันคำถามนี้ก็ยังคงวนอยู่ในหัวเน่าๆของเรา พอสมองไม่มีอะไรให้คิดก็วนกลับมาคิดเรื่องนี้ หัวจะปวด