มาต่อนะครับ (ขออภัยพอดีผมทำงานประจำเลยไม่ค่อยมีเวลาเขียน แต่เรื่องที่เขียนเป็นเรื่องจริงทั้งหมดครับ ไม่ได้บังคับให้เชื่อนะครับ โปรดใช้วิจารนญานในการอ่านนะครับ)
หลังจากผมย้ายมา ผมก็ได้มาเรียนวิทยาลัยอาชีวะ ผมเรียนสายบริหาร ทั้งห้องผมมีผู้ชายแค่ 3 คน ผมเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพื่อนใหม่ สังคมใหม่ๆ และก็ย้ายมาอยู่กับครอบครัวญาติ โดยไม่ได้มีการย้ายไปไหนต่อไหนกับพ่อแม่แล้ว ชีวิตผมจะเหมือนไปได้อย่างสวยงาม มาเรียนต่างจังหวัด พ่อแม่ทำงานอยู่กรุงเทพฯ ส่งเงินให้ผมเรียน จนผมกำลังจะขึ้นชั้นปีที่ 2 ก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิด แม่ผมล้มป่วยหนักมาก นอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่รพ. 3 เดือน ไม่รู้สึกตัว ผมเสียใจมาก ค่อยไปเฝ้าเกือบทุกๆ เสาร์ อาทิตย์ และสุดท้ายก็จากไปอย่างสงบ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเลย ผมเสียใจมาก เพราะผมถูกเลี้ยงดูส่วนใหญ่โดยแม่ ผมรับอิทธิพลมาจากแม่มาเป็นมาก ทั้งเรี่องการทำงานบ้าน หรือทำอาหาร แม่สอนผมเหมือนผมเป็นผู้หญิง นี้แหละเป็นเปลี่ยนของชีวิต ความรู้สึกรัก ชอบ เรื่องเพศของผมเริ่มเปลี่ยนไป ผมมีความรู้สึกชอบทั้ง 2 เพศ แต่ตอนนั้นผมก็ยังมีแฟนเป็นผู้หญิง แต่เราคบได้ไม่ถึง 3 เดือนก็เลิกกัน เพราะผมแทบไม่มีเวลาให้เขา เพราะตั้งแต่แม่จากไป พ่อก็เปลี่ยนไปคนละคน กินเหล้า ไม่สนใจลูก ไม่ส่งเงินให้ ผมเลยต้องดิ้นร้นด้วยตัวเอง ทั้งขอทุนเรียนฟรี ทำงานหาเงินเพื่อใช้จ่ายแต่งละวัน แต่โชคดีที่มีเพื่อนเช่าหอ อยู่ใกล้ๆ วิทยาลัย เพื่อนเลยชวนไปพักด้วย เพื่อลดค่าใช้จ่ายในการเดินทาง จากนั้นผมก็ได้ลองคุยกับผู้หญิงอีกหลายๆ คน จนกระทั่ง โซเชียลมีเดียเริ่มบูม การติดต่อสื่อสารกับคนทางไกลเริ่มงานขึ้น สมัยนั้นที่เราเริ่มเล่นคือ MSN HI5 และแคมฟอร์ค ผมก็เล่นตามปกติของคนทั่วไป จนไปเจอผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเราคุยกันดีมาก เราอยู่คนละจังหวัดกับผม เราคุยติดต่อสื่อสารกันอยู่ประมาณ 3 เดือน ผมเลยตัดสินใจไปหาเขา แต่สุดท้ายเขาก็มารับครึ่งทาง เราได้เจอกัน เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ผมได้คุยและคบด้วย ตอนแรกเราดูรักกันมาก ผมตามใจเขาทุกอย่าง ไม่ว่าจะอยากไปไหน กินอะไร หรือได้อะไร เงินที่ทำงานมาก็ซื้อให้หมด เขาไม่สบายก็นอนเฝ้าเขา ทุกคนอาจสงสัยว่าแล้วที่บ้านเขาไม่รู้หรอ คือตอนที่ผมไปอยู่กับเขา บ้านเขามี 2 หลัง มีบ้านติดถนนใหญ่ กับบ้านในสวน ซึ่งบ้านในสวนเป็นบ้านเขาอยู่คนเดียวน่ากลัวมาก เขาบอกครอบครัวเขาว่า เป็นเพื่อนของเพื่อนมาเที่ยวเล่นกัน ผมใช้ชีวิตอยู่กับเขาไป-กลับ แบบนี้อยู่ 3-4 เดือน จากนั้นเราก็ได้ชวนกันไปเที่ยวต่างจังหวัดแบบค้างคืน กับเพื่อนๆ ในกลุ่ม เพื่อนๆ ในกลุ่มเขา มีคนรู้ว่าเราเป็นอะไรกันแค่เพียง 2 คน ที่เหลือไม่มีใครรู้ เราก็เที่ยวกันปกติ มีความสุข ผมก็นอนกับเขา เพราะเพื่อนสนิทเขาที่เหลือพาแฟนไปด้วย ผมเลยต้องนอนกับเขา คุณเชื่อปะ ผมอยู่กับเขามา3-4 เดือนเราไม่เคยมีอะไรกันเลย เพราะของผู้ชายคนนั้นเวลาจะมีอะไร เขากลับไม่แข็งตัว เลยไม่ได้มีอะไรกัน ได้แค่ช่วยกันจนเสร็จ แค่นั้น กลับมาต่อเรื่องไปเที่ยวนะครับ เราไปเที่ยวดูดาว ดูท้องฟ้าดื่มเหล้าร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน แล้วคืนนั้นเราก็หลับกันไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั้งขากลับ ผมอยากกินขนมชนิดหนึ่ง ซึ่งเขาบอกว่ามันไม่ดี ผมเลยงอนเขา บอกเขาว่าไร้สาระ สุดท้ายเราทะเลาะกันหนักมาก ผมไม่นั่งรถกลับกับเขา แต่กลับกับเพื่อนเขาแทน และพอกลับถึงบ้านเขาก็ปล่อยให้ผมอยู่บ้านคนเดียว ไม่สนใจอะไร มีแต่เพื่อนเขาที่คอยมาดูแลกัน จนกระทั่ง เขาพาคนใหม่ที่เขาแอบคุยมานานแล้ว มาที่ได้บ้าน มามีอะไรกันที่ห้องนอนที่เราเคยนอน โดยไม่ได้สนใจอะไรเรา ไม่ได้แคร์ความรู้สึกเราว่าเราจะเป็นยังไง ผมทนอยู่นั้นทั้งคืน โดยมีเพื่อนเขาคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ใจอยากจะกลับบ้านมากเพราะ แต่มันดึกแล้ว รถก็หมด เงินก็หมด เพราะให้เขาหมด เลยต้องทนอยู่ต่อไป พอเช้าวันรุ่งขึ้น ผมรู้สึกไม่สบาย เขาไม่ได้แม้แต่จะสนใจผม มีแต่เพื่อนที่คอยหาข้าว หาน้ำให้กิน จนผมมีแรง ผมจึงตัดสินใจโทรหาคนรู้จักคนหนึ่งเพื่อขอยืมเงิน และสุดท้ายผมก็ค่ารถกลับบ้าน ผมกลับโดยไม่ได้มีการบอกลาจากเขา มันเป็นความรู้สึกที่แย่มาก และฝั่งใจผมมาตลอด ผมกลับมารู้สึกโดดเดี่ยวอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นผมก็ได้เข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง และคิดว่าจะไม่กลับไปคบกลับผู้ชายอีกแล้ว จะเริ่มต้นใหม่ในสังคมใหม่ๆ เพื่อจะทำให้เรื่องร้ายๆ มันหายไป
(เด๋วมาต่ออีกนะครับ)
รักแท้ หรือแค่นิยาย 2
หลังจากผมย้ายมา ผมก็ได้มาเรียนวิทยาลัยอาชีวะ ผมเรียนสายบริหาร ทั้งห้องผมมีผู้ชายแค่ 3 คน ผมเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพื่อนใหม่ สังคมใหม่ๆ และก็ย้ายมาอยู่กับครอบครัวญาติ โดยไม่ได้มีการย้ายไปไหนต่อไหนกับพ่อแม่แล้ว ชีวิตผมจะเหมือนไปได้อย่างสวยงาม มาเรียนต่างจังหวัด พ่อแม่ทำงานอยู่กรุงเทพฯ ส่งเงินให้ผมเรียน จนผมกำลังจะขึ้นชั้นปีที่ 2 ก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิด แม่ผมล้มป่วยหนักมาก นอนเป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่รพ. 3 เดือน ไม่รู้สึกตัว ผมเสียใจมาก ค่อยไปเฝ้าเกือบทุกๆ เสาร์ อาทิตย์ และสุดท้ายก็จากไปอย่างสงบ ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ถูกเลย ผมเสียใจมาก เพราะผมถูกเลี้ยงดูส่วนใหญ่โดยแม่ ผมรับอิทธิพลมาจากแม่มาเป็นมาก ทั้งเรี่องการทำงานบ้าน หรือทำอาหาร แม่สอนผมเหมือนผมเป็นผู้หญิง นี้แหละเป็นเปลี่ยนของชีวิต ความรู้สึกรัก ชอบ เรื่องเพศของผมเริ่มเปลี่ยนไป ผมมีความรู้สึกชอบทั้ง 2 เพศ แต่ตอนนั้นผมก็ยังมีแฟนเป็นผู้หญิง แต่เราคบได้ไม่ถึง 3 เดือนก็เลิกกัน เพราะผมแทบไม่มีเวลาให้เขา เพราะตั้งแต่แม่จากไป พ่อก็เปลี่ยนไปคนละคน กินเหล้า ไม่สนใจลูก ไม่ส่งเงินให้ ผมเลยต้องดิ้นร้นด้วยตัวเอง ทั้งขอทุนเรียนฟรี ทำงานหาเงินเพื่อใช้จ่ายแต่งละวัน แต่โชคดีที่มีเพื่อนเช่าหอ อยู่ใกล้ๆ วิทยาลัย เพื่อนเลยชวนไปพักด้วย เพื่อลดค่าใช้จ่ายในการเดินทาง จากนั้นผมก็ได้ลองคุยกับผู้หญิงอีกหลายๆ คน จนกระทั่ง โซเชียลมีเดียเริ่มบูม การติดต่อสื่อสารกับคนทางไกลเริ่มงานขึ้น สมัยนั้นที่เราเริ่มเล่นคือ MSN HI5 และแคมฟอร์ค ผมก็เล่นตามปกติของคนทั่วไป จนไปเจอผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเราคุยกันดีมาก เราอยู่คนละจังหวัดกับผม เราคุยติดต่อสื่อสารกันอยู่ประมาณ 3 เดือน ผมเลยตัดสินใจไปหาเขา แต่สุดท้ายเขาก็มารับครึ่งทาง เราได้เจอกัน เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ผมได้คุยและคบด้วย ตอนแรกเราดูรักกันมาก ผมตามใจเขาทุกอย่าง ไม่ว่าจะอยากไปไหน กินอะไร หรือได้อะไร เงินที่ทำงานมาก็ซื้อให้หมด เขาไม่สบายก็นอนเฝ้าเขา ทุกคนอาจสงสัยว่าแล้วที่บ้านเขาไม่รู้หรอ คือตอนที่ผมไปอยู่กับเขา บ้านเขามี 2 หลัง มีบ้านติดถนนใหญ่ กับบ้านในสวน ซึ่งบ้านในสวนเป็นบ้านเขาอยู่คนเดียวน่ากลัวมาก เขาบอกครอบครัวเขาว่า เป็นเพื่อนของเพื่อนมาเที่ยวเล่นกัน ผมใช้ชีวิตอยู่กับเขาไป-กลับ แบบนี้อยู่ 3-4 เดือน จากนั้นเราก็ได้ชวนกันไปเที่ยวต่างจังหวัดแบบค้างคืน กับเพื่อนๆ ในกลุ่ม เพื่อนๆ ในกลุ่มเขา มีคนรู้ว่าเราเป็นอะไรกันแค่เพียง 2 คน ที่เหลือไม่มีใครรู้ เราก็เที่ยวกันปกติ มีความสุข ผมก็นอนกับเขา เพราะเพื่อนสนิทเขาที่เหลือพาแฟนไปด้วย ผมเลยต้องนอนกับเขา คุณเชื่อปะ ผมอยู่กับเขามา3-4 เดือนเราไม่เคยมีอะไรกันเลย เพราะของผู้ชายคนนั้นเวลาจะมีอะไร เขากลับไม่แข็งตัว เลยไม่ได้มีอะไรกัน ได้แค่ช่วยกันจนเสร็จ แค่นั้น กลับมาต่อเรื่องไปเที่ยวนะครับ เราไปเที่ยวดูดาว ดูท้องฟ้าดื่มเหล้าร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน แล้วคืนนั้นเราก็หลับกันไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั้งขากลับ ผมอยากกินขนมชนิดหนึ่ง ซึ่งเขาบอกว่ามันไม่ดี ผมเลยงอนเขา บอกเขาว่าไร้สาระ สุดท้ายเราทะเลาะกันหนักมาก ผมไม่นั่งรถกลับกับเขา แต่กลับกับเพื่อนเขาแทน และพอกลับถึงบ้านเขาก็ปล่อยให้ผมอยู่บ้านคนเดียว ไม่สนใจอะไร มีแต่เพื่อนเขาที่คอยมาดูแลกัน จนกระทั่ง เขาพาคนใหม่ที่เขาแอบคุยมานานแล้ว มาที่ได้บ้าน มามีอะไรกันที่ห้องนอนที่เราเคยนอน โดยไม่ได้สนใจอะไรเรา ไม่ได้แคร์ความรู้สึกเราว่าเราจะเป็นยังไง ผมทนอยู่นั้นทั้งคืน โดยมีเพื่อนเขาคอยดูแลอยู่ไม่ห่าง ใจอยากจะกลับบ้านมากเพราะ แต่มันดึกแล้ว รถก็หมด เงินก็หมด เพราะให้เขาหมด เลยต้องทนอยู่ต่อไป พอเช้าวันรุ่งขึ้น ผมรู้สึกไม่สบาย เขาไม่ได้แม้แต่จะสนใจผม มีแต่เพื่อนที่คอยหาข้าว หาน้ำให้กิน จนผมมีแรง ผมจึงตัดสินใจโทรหาคนรู้จักคนหนึ่งเพื่อขอยืมเงิน และสุดท้ายผมก็ค่ารถกลับบ้าน ผมกลับโดยไม่ได้มีการบอกลาจากเขา มันเป็นความรู้สึกที่แย่มาก และฝั่งใจผมมาตลอด ผมกลับมารู้สึกโดดเดี่ยวอีกครั้งหนึ่ง จากนั้นผมก็ได้เข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง และคิดว่าจะไม่กลับไปคบกลับผู้ชายอีกแล้ว จะเริ่มต้นใหม่ในสังคมใหม่ๆ เพื่อจะทำให้เรื่องร้ายๆ มันหายไป
(เด๋วมาต่ออีกนะครับ)