ฉันได้มีโอกาสมาทำงานที่โรงงานแห่งหนึ่งย่านสมุทรปราการ ในตำแหน่งธุรการค่ะ โรงงานนี้จะแบ่งโซนทำงานกันชัดเจนระหว่างพนง.อ๊อฟฟิศ และพนง.ฝ่ายผลิต ฉันอยู่ชั้น3 โซนผลิต แต่ก็อยู่ในห้องแอร์ค่ะ แบบเย็นเจี๊ยบ ส่วนชั้น1,ชั้น2 เป็นที่ทำงานของเจ้าของ และพนง.อ๊อฟฟิศแผนกอื่น และชั้น 1 แบ่งโซนเป็นผลิตด้วย ทุกเช้าเวลาฉันมาทำงาน ก่อนเข้าโรงงานฉันจะยกมือไว้ศาลเจ้าทุกครั้ง ทำนองคนไทยไปลามาไหว้ ใครจะว่าฉันงมงายก็แล้วแต่ เพื่อความสบายใจฉันหาแคร์คำพูดคนอื่นไม่ 

บรรยากาศชั้น3 ที่ฉันทำงานอยู่ในโซนเครื่องจักร ค่อนข้างมืด แต่ถ้ามีการผลิตเขาก็จะเปิดไฟกันไม่น่ากลัวอะไร พี่ที่ทำงานอยู่ด้วยกันกับฉันเล่าว่ายังไม่ถึงหน้างานใหญ่ ระยะเวลาทำการผลิตประมาณ 4-5 เดือน ข้างบนจะครึกครื้นมาก เดี๋ยวฉันก็คงเห็น ทำงานแบบ 24 ชั่วโมง แบ่งกะ เป็นโอทีก็ว่ากันไป ฉันก็รับฟังและพยักหน้าอืออ ออ ไปกับเขาด้วย

ในส่วนงานปกติของฉัน ทุกวันจันทร์จะต้องมีการรันข้อมูลในระบบของโรงงานก่อนจะผลิต ซึ่งข้อมูลที่นำมารันก็เซฟมาจากลูกค้า คือเอาง่ายๆใช้เวลารันทั้งวัน รวมกลางคืนไปด้วย ตอนฉันมาทำแรกๆก็มีการอยู่เย็น ค่ำกัน เพื่อรอรันข้อมูล เสร็จจะได้ส่งเมล์แจ้งลูกค้าให้ยืนยันการผลิตในรอบสัปดาห์นั้นๆ แต่ตอนนี้ไม่อยู่เย็นแล้ว แต่เปิดเครื่องรันไว้ ตอนเช้าค่อยมาส่งเมล์ 

ขอเล่าบรรยากาศที่ฉันอยู่เย็น จะเงียบและวังเวงมาก ฉันไม่ได้คิดไปเอง มันเงียบจริงๆ ฉันต้องออกมาจากห้องไปโซนเครื่องจักร ฉันเดินเปิดไฟ หน้าห้องฉันก็เปิดไฟ ในห้องน้ำฉันก็เปิดไฟ ถ้าเจ้าของเปิดกล้องดูคงเห็น ฉันเอาแสงสว่างจากดวงไฟเป็นเพื่อนค่ะ 

ตอนอยู่เย็น ฉันแย๊บๆถามพี่ที่ทำงานอยู่ด้วยกัน ว่าเคยมีใครเจอมั่งเปล่า? เขามองหน้าฉันแล้วยิ้มน้อยๆ บอกว่าหน้างานเขาเจอกันเยอะ ชั้น3 นี่แหละ พอฟังปุ๊บขนแขนฉันสแตนอัพทันที ฉันบอกให้พี่เขาเล่าให้ฟังหน่อย เอาที่ฉันพอจะฟังได้ 

เขาบอกคนงานพม่าไปเข้าห้องน้ำ อุ้มลูกเข้าไปด้วยกัน ตอนนั้นประมาณเที่ยงคืน ทำธุระเสร็จแล้วกำลังล้างมือ ลูกแกร้องชี้มือไปบนฝ้าข้างบน แกก็เลยเงยหน้าขึ้นไปมองเห็นผู้หญิงผมยาวห้อยหัวลงมาดูแกกับลูก เท่านั้นแหละแกร้องเสียงหลง รีบอุ้มลูกออกมาจากห้องน้ำอย่างเร็ว อีกเคสช่วงหน้างานนี่แหละ คนงานนั่งอยู่ช่วงดึก พักกันแหละ ปรากฏเข็มกิโลชั่งงานขยับทั้งๆที่ไม่มีใครชั่งอะไร คนงานมองหน้ากันเลิ่กลั่ก อันนี้เขาเห็นกันหลายคน กระจกแตกก็มีชั้น3 ประมาณ 5 ทุ่มเกือบเที่ยงคืนกระจกหน้าต่างแตก ก็ให้เหตุผลกับตัวเองกันว่าน่าจะเก่าแล้วหมดอายุ เลยแตก แต่ลักษณะการแตกเหมือนโดนก้อนหินขว้าง ใครมันจะขว้างขึ้นมาถึงชั้น3 บ้าแล้ว 

ในห้องแอร์ชั้น3 ที่ฉันทำงานอยู่ก็มีคนเคยเจอ แต่ฉันบอกพี่ที่ทำงานด้วยกันว่าไม่ต้องเล่า ถ้าฉันอยากฟังค่อยเล่าให้ฟังนะ 
ฉันใช้ชีวิตทำงานอยู่โรงงานนี้อย่างปกติ จนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เป็นสัปดาห์ที่ฉันค่อนข้างเครียดจากงานปกติระหว่างสัปดาห์ และงานเสริม (ฉันเรียกเอง) เพราะมาชนกัน แพลนก็มี ยอดสต๊อกก็รู้ จะรีบทำ ทำไม? ฉันโวยวายให้พี่ที่อยู่ด้วย แต่พี่บอกว่าพนง.จะไม่มีงานทำ จะว่างงาน เพราะต้องรองานจากเรา ฉันจึงสงบปากสงบคำหลังจากเหวี่ยงคนในห้องแล้ว จากนั้นฉันก็ทำงานปกติและพนง.ก็พากันลงไปทำงานข้างล่าง ชั้น1ข้างบนชั้น3 เหลือฉันและพี่ที่อยู่ด้วยกัน 

ประมาณบ่าย3 โมง ฉันไปเข้าห้องน้ำ และลักษณะข้างหน้าห้องน้ำจะเป็นพาเลทสต็อกงาน ถ้ามีการเบิกของก็จะมีคนมาเตรียมของเสียงดังก๊อกแก๊ก เสียงลากของ อะไรอย่างนี้ให้คนในห้องน้ำพอจะได้ยิน ปรากฏตอนฉันเดินเข้าห้องน้ำ ฉันมองแล้วไม่มีใครอยู่ เขาปิดไฟลงไปข้างล่างกันหมดแล้ว ฉันกำลังนั่งทำธุระส่วนตัวอยู่ ทันใดนั้น! ฉันได้ยินเสียงเคาะประตูห้องน้ำ 2ที พร้อมเสียงลากของให้ได้ยิน ฉันชะงัก รีบออกมาจากห้องน้ำทันที ชะเง้อมอง ซ้าย-ขวา ไม่เห็นใคร มืดหมดค่ะ ฉันขนลุกรีบวิ่งกลับไปยังห้องทำงานอย่างเร็ว พี่ที่อยู่ด้วยถาม เป็นไรหน้าตาเลิ่กลั่ก? ฉันเลยเล่าให้ฟัง พี่เขาบอกไม่น่าจะมีใครขึ้นมาเขาอยู่ข้างล่างกันหมด แกเจอดีแล้ว! กลางวันแสกๆ!! บรื๋ออ!!!!