คือช่วงนี้เป็นช่วงที่ทะเลาะกับแฟนบ่อยมากๆ เป็นช่วงที่คบ4-5เดือน ช่วงแรกๆ เข้าใจว่ากำลังเห่อ ไม่มีทะเลาะกัน ไปมาหาสู่กันทุกวัน
แต่พอเข้าช่วง3-4เดือน ทะเลาะทุกวัน เขามีครั้งนึงขอห่างกันไป แต่ก็กลับมาภายในวันนั้น เราก็ไม่เข้าใจเป็นเพราะอะไร บางทีเราก้สุดจะทน เรื่องอารมณ์ร้อนของเขา เราก็ขอห่าง แต่ก้ไม่ถึงวันเหมือนกัน เลยคิดว่ายังรักอยู่
แต่พอมาหลังจากห่างเราคิดว่าจะรักกันมากขึ้น แต่เปล่าเลย ยังทะเลาะกันเหมือนเดิม ทุกครั้งที่ทะเลาะ เขาบอกขอโทษเรื่องอารมณ์ เรื่องการชอบอยู่คนเดียว เรื่องขี้เบื่อเราง่ายบางเวลา เราให้อภัยเขาตลอด เราคิดว่า คนเราเป็นแฟนกัน ผิดพลาดกันได้ แต่พอนานไป ขอโทษทุกครั้งๆ ก็ทำแบบเดิมทุกครั้ง จนเขาบอกเขาแก้ไม่ได้ ใช่คนเราเปลี่ยนนิสัยใครไม่ได้ แต่เราก็พยายามเข้าใจเขาเรื่องอารมณ์
จนมาครั้งนี้ ปกติเราจะไปกินข้าวกัน ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แค่อยู่ด้วยกันเสาร์อาทิตย์ แต่อาทิตย์นี้ไม่ได้ไป เพราะเราติดทำงาน เราอาศัยอยู่ใกล้กัน ไม่ไกลกันมาก เขาบอกกับเราว่า ต้องไปซักผ้ามาไม่ได้ เราเลยงงว่า แถวเราก็มีเครื่องสักผ้านะ ทำไมไม่มา เราเลยบอกไปว่า ก็ไปซักผ้าก่อน แล้วมากินข้าวด้วยกันไง เขาบอกว่าทำไมต้องไปกลับให้เหนื่อย เราสตั้นหอพักนึง ของเราก่อนเลยว่า วันจันทร์ถึงศุกร์ เขาทำงาน เราไม่เคยจี้ถาม ว่าทำอะไรอยู่ ไปกับใคร หรือไปเที่ยวไหน เราให้อิสระกันและกัน เพราะเราก็เรียน เขาทำงาน มีสังคมเพื่อน ขอแค่บอก จะไปกับเพื่อนก็ไปได้เลย กลับเข้าเรื่อง เราเลยบอกว่า ทำไมเมื่อก่อนมารับไปกินข้าวได้ทุกวัน คือถ้าเขาอยากมาหาเรา (เราก็จะพร้อมไปกับเขาเสมอถ้าไม่ติดธุระสำคัญ) ต่อ เราเลยบอกว่า แค่ซักผ้าเอง มาซักทีนี่ก็ได้ เขาก็บอกว่าไม่อยากขับไปกลับอยู่ดี เราเลยโอเค ใจเย็นๆ เพราะเราก็เป็นคนร้อน พอมาอีกเรื่อง คืออาทิตย์นี้ไม่ได้เจอกัน เพราะวันอาทิตย์เขามีธุระกับครอบครัวเราก็ไม่ติดอะไรครอบครัวสำคัญเสมอ เราเลยบอกว่าเจอแค่เสาร์ก็ได้ เขาบอกว่าวันเสาร์มีไปเที่ยวกับเพื่อน เราก็แบบ แล้วเค้าล่ะ? อาทิตย์นี้ไม่ได้เจอกัน อาทิตย์หน้าต้องไม่เจอกันอีกหรอ เขาบอกว่าถ้าคนในกลุ่มไปหาแฟน ก็อาจจะไม่ได้ไป เราก็แบบอ่าว เค้าที่เป็นแฟนเทอที่ควรมาหาล่ะ ทำไมกลับไม่เป็นแบบเพื่อนบ้าง ที่เอาแฟนมาก่อน เราเลยน้อยใจมากๆ ทะเลาะกันอีก แต่เขาก็ชวนเรานะ ว่าไปไหมล่ะ แต่เราไม่อยากไป เพราะว่าอยากอยู่กัน2คน
เราผิดมากเลยหรอ ที่ยังให้อิสระไม่พอ ปกติเขาจะไปเที่ยวกับเพื่อนอยู่แล้วหลังเลิกงาน เราก็ไม่ได้อ่ะไร แต่วันที่ต้องเจอกัน กลับยังไปกับเพื่อน คือจริงๆ เราให้ไปได้นะวันเสาร์ที่เขาบอก แต่ทำไมเขาไม่ถามความคิดเห็นเราเลยสักครั้ง เราแค่อยากให้เขารู้ตัวว่าควรที่จะบอกหรือถามเรานะ เพราะเขาผิดนัดที่ต้องมาหาเรา คือถ้าเขารู้ตัวว่าเขาผิดนัดที่ต้องมาเจอกัน แล้วมาถามเราว่าขอไปได้ไหม เราให้ไปได้ แต่อันนี้ไม่ถามกันเลย เขาบอกว่าจะไปด้วยกันไหมละ ปกติก็ไปด้วยกัน คือเราก็รู้จักกับเพื่อนเขานะ บางทีก็ไปกับเพื่อนเขา แต่ครั้งนี้เราไม่อยากไป อยากนอนอยู่กับแฟน คือถ้าเขาปล่อยเราทิ้งใว้คนเดียวในห้อง แล้วรอเขากลับมา เรารอได้นะ แต่ที่เราน้อยใจคือ เขาไม่บอกเราเลยว่าจะไม่อยู่ ถ้าเราไม่ถามเขาว่าเสาร์นี้ว่างไหม คือถ้าสมมุติเราห้ามเขาไม่ให้ไปละ มันจะดูแย่ใช่ไหม เพราะเราคิดว่า เพื่อนของเขายังทำได้ ที่ว่าถ้าเพื่อนเขาไปหาแฟน ก็อาจจะไม่ได้ไป แล้วถ้าเราไม่ให้ไปละ เขาก็บอกว่าเรางี้เง่า เรานี่แบบ โอโห หรือบางทีเราควรที่จะพอ ที่จะปรับความเข้าใจกันแล้ว เขาเป็นคนไม่ยื้อ อยากห่างก็ห่าง แล้วแต่เรา แต่ยังอยากมีกัน งงไหม เขาบอกว่า งั้นเดี๋ยวค่อยเจออาทิตย์ต่อไป ยังไงก็ต้องเจอกัน เรานี้แบบ ห้าา อย่างนี้ก็ได้หรอ ใช่ต้องเจอกัน แต่ทำไมเรารู้สึกเจ็บทุกครั้งที่บอกว่า ยังไงก็ต้องเจอกัน คือ มันอยู่กันนานมากขนาดที่ว่า ปล่อยให้เรารอ หรือ เราสำคัญรองลงมา หรือเราผิด เราควรเข้าใจเขามากว่านี้ใช่ไหม
ควรไปต่อหรือพอแค่นี้กับแฟน
แต่พอเข้าช่วง3-4เดือน ทะเลาะทุกวัน เขามีครั้งนึงขอห่างกันไป แต่ก็กลับมาภายในวันนั้น เราก็ไม่เข้าใจเป็นเพราะอะไร บางทีเราก้สุดจะทน เรื่องอารมณ์ร้อนของเขา เราก็ขอห่าง แต่ก้ไม่ถึงวันเหมือนกัน เลยคิดว่ายังรักอยู่
แต่พอมาหลังจากห่างเราคิดว่าจะรักกันมากขึ้น แต่เปล่าเลย ยังทะเลาะกันเหมือนเดิม ทุกครั้งที่ทะเลาะ เขาบอกขอโทษเรื่องอารมณ์ เรื่องการชอบอยู่คนเดียว เรื่องขี้เบื่อเราง่ายบางเวลา เราให้อภัยเขาตลอด เราคิดว่า คนเราเป็นแฟนกัน ผิดพลาดกันได้ แต่พอนานไป ขอโทษทุกครั้งๆ ก็ทำแบบเดิมทุกครั้ง จนเขาบอกเขาแก้ไม่ได้ ใช่คนเราเปลี่ยนนิสัยใครไม่ได้ แต่เราก็พยายามเข้าใจเขาเรื่องอารมณ์
จนมาครั้งนี้ ปกติเราจะไปกินข้าวกัน ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แค่อยู่ด้วยกันเสาร์อาทิตย์ แต่อาทิตย์นี้ไม่ได้ไป เพราะเราติดทำงาน เราอาศัยอยู่ใกล้กัน ไม่ไกลกันมาก เขาบอกกับเราว่า ต้องไปซักผ้ามาไม่ได้ เราเลยงงว่า แถวเราก็มีเครื่องสักผ้านะ ทำไมไม่มา เราเลยบอกไปว่า ก็ไปซักผ้าก่อน แล้วมากินข้าวด้วยกันไง เขาบอกว่าทำไมต้องไปกลับให้เหนื่อย เราสตั้นหอพักนึง ของเราก่อนเลยว่า วันจันทร์ถึงศุกร์ เขาทำงาน เราไม่เคยจี้ถาม ว่าทำอะไรอยู่ ไปกับใคร หรือไปเที่ยวไหน เราให้อิสระกันและกัน เพราะเราก็เรียน เขาทำงาน มีสังคมเพื่อน ขอแค่บอก จะไปกับเพื่อนก็ไปได้เลย กลับเข้าเรื่อง เราเลยบอกว่า ทำไมเมื่อก่อนมารับไปกินข้าวได้ทุกวัน คือถ้าเขาอยากมาหาเรา (เราก็จะพร้อมไปกับเขาเสมอถ้าไม่ติดธุระสำคัญ) ต่อ เราเลยบอกว่า แค่ซักผ้าเอง มาซักทีนี่ก็ได้ เขาก็บอกว่าไม่อยากขับไปกลับอยู่ดี เราเลยโอเค ใจเย็นๆ เพราะเราก็เป็นคนร้อน พอมาอีกเรื่อง คืออาทิตย์นี้ไม่ได้เจอกัน เพราะวันอาทิตย์เขามีธุระกับครอบครัวเราก็ไม่ติดอะไรครอบครัวสำคัญเสมอ เราเลยบอกว่าเจอแค่เสาร์ก็ได้ เขาบอกว่าวันเสาร์มีไปเที่ยวกับเพื่อน เราก็แบบ แล้วเค้าล่ะ? อาทิตย์นี้ไม่ได้เจอกัน อาทิตย์หน้าต้องไม่เจอกันอีกหรอ เขาบอกว่าถ้าคนในกลุ่มไปหาแฟน ก็อาจจะไม่ได้ไป เราก็แบบอ่าว เค้าที่เป็นแฟนเทอที่ควรมาหาล่ะ ทำไมกลับไม่เป็นแบบเพื่อนบ้าง ที่เอาแฟนมาก่อน เราเลยน้อยใจมากๆ ทะเลาะกันอีก แต่เขาก็ชวนเรานะ ว่าไปไหมล่ะ แต่เราไม่อยากไป เพราะว่าอยากอยู่กัน2คน
เราผิดมากเลยหรอ ที่ยังให้อิสระไม่พอ ปกติเขาจะไปเที่ยวกับเพื่อนอยู่แล้วหลังเลิกงาน เราก็ไม่ได้อ่ะไร แต่วันที่ต้องเจอกัน กลับยังไปกับเพื่อน คือจริงๆ เราให้ไปได้นะวันเสาร์ที่เขาบอก แต่ทำไมเขาไม่ถามความคิดเห็นเราเลยสักครั้ง เราแค่อยากให้เขารู้ตัวว่าควรที่จะบอกหรือถามเรานะ เพราะเขาผิดนัดที่ต้องมาหาเรา คือถ้าเขารู้ตัวว่าเขาผิดนัดที่ต้องมาเจอกัน แล้วมาถามเราว่าขอไปได้ไหม เราให้ไปได้ แต่อันนี้ไม่ถามกันเลย เขาบอกว่าจะไปด้วยกันไหมละ ปกติก็ไปด้วยกัน คือเราก็รู้จักกับเพื่อนเขานะ บางทีก็ไปกับเพื่อนเขา แต่ครั้งนี้เราไม่อยากไป อยากนอนอยู่กับแฟน คือถ้าเขาปล่อยเราทิ้งใว้คนเดียวในห้อง แล้วรอเขากลับมา เรารอได้นะ แต่ที่เราน้อยใจคือ เขาไม่บอกเราเลยว่าจะไม่อยู่ ถ้าเราไม่ถามเขาว่าเสาร์นี้ว่างไหม คือถ้าสมมุติเราห้ามเขาไม่ให้ไปละ มันจะดูแย่ใช่ไหม เพราะเราคิดว่า เพื่อนของเขายังทำได้ ที่ว่าถ้าเพื่อนเขาไปหาแฟน ก็อาจจะไม่ได้ไป แล้วถ้าเราไม่ให้ไปละ เขาก็บอกว่าเรางี้เง่า เรานี่แบบ โอโห หรือบางทีเราควรที่จะพอ ที่จะปรับความเข้าใจกันแล้ว เขาเป็นคนไม่ยื้อ อยากห่างก็ห่าง แล้วแต่เรา แต่ยังอยากมีกัน งงไหม เขาบอกว่า งั้นเดี๋ยวค่อยเจออาทิตย์ต่อไป ยังไงก็ต้องเจอกัน เรานี้แบบ ห้าา อย่างนี้ก็ได้หรอ ใช่ต้องเจอกัน แต่ทำไมเรารู้สึกเจ็บทุกครั้งที่บอกว่า ยังไงก็ต้องเจอกัน คือ มันอยู่กันนานมากขนาดที่ว่า ปล่อยให้เรารอ หรือ เราสำคัญรองลงมา หรือเราผิด เราควรเข้าใจเขามากว่านี้ใช่ไหม