เวลาที่คุณทำอะไรไม่ดี หรือผิดพลาด ลักษณะการตำหนิแบบไหนที่คุณชอบ และเกลียดมากที่สุด ?
เราชอบการตำหนิประเภท 'คุณทำไม่ดี/ผิดพลาดอย่างโน้น อย่างนี้ วิธีแก้ไขคือ คุณควรจะ...' ด้วยเนื้อหาและน้ำเสียงที่สุภาพ ไม่ตวาด ไม่ใช่อารมณ์ ไม่พูดในที่สาธารณะ ไม่พูดให้คนอื่นได้ยิน และไม่ยกตัวอย่างคนอื่นมาเปรียบเทียบ
โดยส่วนตัวเรามองว่า คนที่ตำหนิลักษณะนี้เป็นคนฉลาด มีมารยาท ได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างดี และมีวุฒิภาวะทางอารมณ์อยู่ในขั้นสูง
มิหนำซ้ำการตำหนิของเขายังมีประโยชน์ ตรงที่ทำให้เรารู้ว่าตัวเองพลาดตรงไหน ควรแก้ไขยังไง ฟังการตำหนิประเภทนี้แล้ว เราไม่รู้สึกว่าตัวเองโดนตำหนิเลยแม้แต่น้อย
ส่วนการตำหนิที่เราเกลียด คือ การตำหนิแบบเสียงดัง ใช้คำหยาบคาย พูดในที่สาธารณะ/พูดให้คนอื่นได้ยิน มีการใช้อำนาจ เนื้อหาดูถูก คิดเองเออเอง มโนไปไกล โจมตีตัวบุคคล/บุคคลที่เกี่ยวข้องกับคนนั้น ๆ ยกตัวอย่างคนอื่นขึ้นมาเปรียบเทียบ ใช้อารมณ์อย่างเดียว ไม่มีเหตุผล ตำหนิเพียงเพื่อจะแสดงอำนาจ หรือระบายโทสะ
โดยส่วนตัวเรามองว่า คนที่ตำหนิลักษณะนี้ไม่ค่อยฉลาด ไม่มีมารยาท ไร้วุฒิภาวะทางอารมณ์ และไม่ได้รับการอบรบสั่งสอน จนหลายครั้งเราแอบดูถูกคนจำพวกนี้ว่า ไร้สติปัญญา ไม่มีสมอง มีชีวิตอยู่ไปก็รกโลก รีบ ๆ ตายไปซะน่าจะดีกว่า เพราะการตำหนิลักษณะนี้เราไม่ทำให้เราได้อะไรเลย นอกจากเป็นที่โชว์พาว อวดฉลาด หรือแสดงอำนาจของคนที่ตำหนิเราเท่านั้น
นอกจากนี้บางคนที่ตำหนิเรา ในลักษณะที่เราไม่ชอบ พอเราฟาด/ตอบโต้เขากลับบ้าง (ในลักษณะไม่มีถ้อยคำ/เนื้อหาหยาบคาย) เขาก็กล่าวหาว่าเราใช้ความรุนแรง/สนับสนุนความรุนแรง (ทั้งที่มันรุนแรงใส่เราก่อน และเราไม่ใช่นางฟ้า) หรือไม่ก็พูดประมาณว่า "ทำไมไม่โฟกัสที่เนื้อหา ไปโฟกัสที่ความเนกาทีฟทำไม ?" (ถ้าเนื้อหาที่คุณตำหนิเรามันดีจริง ทำไมคุณไม่พูดกับเราดี ๆ ? คุณพูดไม่ดีใส่เราก่อน และเราพูดไม่ดีใส่คุณกลับ มันก็เป็นเรื่องปรกติ)
การตำหนิแบบไหนที่คุณชอบ/เกลียดมากที่สุด ?
เราชอบการตำหนิประเภท 'คุณทำไม่ดี/ผิดพลาดอย่างโน้น อย่างนี้ วิธีแก้ไขคือ คุณควรจะ...' ด้วยเนื้อหาและน้ำเสียงที่สุภาพ ไม่ตวาด ไม่ใช่อารมณ์ ไม่พูดในที่สาธารณะ ไม่พูดให้คนอื่นได้ยิน และไม่ยกตัวอย่างคนอื่นมาเปรียบเทียบ
โดยส่วนตัวเรามองว่า คนที่ตำหนิลักษณะนี้เป็นคนฉลาด มีมารยาท ได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างดี และมีวุฒิภาวะทางอารมณ์อยู่ในขั้นสูง
มิหนำซ้ำการตำหนิของเขายังมีประโยชน์ ตรงที่ทำให้เรารู้ว่าตัวเองพลาดตรงไหน ควรแก้ไขยังไง ฟังการตำหนิประเภทนี้แล้ว เราไม่รู้สึกว่าตัวเองโดนตำหนิเลยแม้แต่น้อย
ส่วนการตำหนิที่เราเกลียด คือ การตำหนิแบบเสียงดัง ใช้คำหยาบคาย พูดในที่สาธารณะ/พูดให้คนอื่นได้ยิน มีการใช้อำนาจ เนื้อหาดูถูก คิดเองเออเอง มโนไปไกล โจมตีตัวบุคคล/บุคคลที่เกี่ยวข้องกับคนนั้น ๆ ยกตัวอย่างคนอื่นขึ้นมาเปรียบเทียบ ใช้อารมณ์อย่างเดียว ไม่มีเหตุผล ตำหนิเพียงเพื่อจะแสดงอำนาจ หรือระบายโทสะ
โดยส่วนตัวเรามองว่า คนที่ตำหนิลักษณะนี้ไม่ค่อยฉลาด ไม่มีมารยาท ไร้วุฒิภาวะทางอารมณ์ และไม่ได้รับการอบรบสั่งสอน จนหลายครั้งเราแอบดูถูกคนจำพวกนี้ว่า ไร้สติปัญญา ไม่มีสมอง มีชีวิตอยู่ไปก็รกโลก รีบ ๆ ตายไปซะน่าจะดีกว่า เพราะการตำหนิลักษณะนี้เราไม่ทำให้เราได้อะไรเลย นอกจากเป็นที่โชว์พาว อวดฉลาด หรือแสดงอำนาจของคนที่ตำหนิเราเท่านั้น
นอกจากนี้บางคนที่ตำหนิเรา ในลักษณะที่เราไม่ชอบ พอเราฟาด/ตอบโต้เขากลับบ้าง (ในลักษณะไม่มีถ้อยคำ/เนื้อหาหยาบคาย) เขาก็กล่าวหาว่าเราใช้ความรุนแรง/สนับสนุนความรุนแรง (ทั้งที่มันรุนแรงใส่เราก่อน และเราไม่ใช่นางฟ้า) หรือไม่ก็พูดประมาณว่า "ทำไมไม่โฟกัสที่เนื้อหา ไปโฟกัสที่ความเนกาทีฟทำไม ?" (ถ้าเนื้อหาที่คุณตำหนิเรามันดีจริง ทำไมคุณไม่พูดกับเราดี ๆ ? คุณพูดไม่ดีใส่เราก่อน และเราพูดไม่ดีใส่คุณกลับ มันก็เป็นเรื่องปรกติ)