วันก่อนเราทะเลาะกับแฟนเรื่องเงิน คือเราทั้งสองคนเป็นนักศึกษาอยู่ ส่วนใหญ่จะผลัดกันเลี้ยงหรือไม่ก็แชร์กัน แต่ก็มีบ้างที่เขาเลี้ยงเรา จนล่าสุดมานี้ออกไปทานข้าวด้วยกันแต่เราชาร์จโทรศัพท์ไว้ที่ห้อง ก็เลยไปตัวเปล่า กลับจากทานข้างข้าวเสร็จเขาก็แซวเราว่า "ลุกไปจ่ายเงินสิ" แต่เขาก็รู้นะคะ ว่าเราไม่ได้พกเงินมา แต่สุดท้ายเขาก็จ่ายให้ปกติคงจะแค่พูดหยอก หลังจากออกมาจากร้าน กำลังจะกลับหอพัก เราเห็นรถเข็นขายซาลาเปาพอดี เราจึงบอกแฟนว่า "อยากกินซาลาเปาอ่ะ" แต่เขาบอกว่าได้ยินว่า "อยากกินสลัดปลาอ่ะ" เขาก็เลยไม่จอด แต่เราก็บอกย้ำอีกครั้ง เขาก็กลับรถไปแวะให้ ตอนจะจ่ายเงินเขาก็พูดอีกครั้งประมาณว่า มีเงินจ่ายหรือเปล่า จ่ายเงินสิ ทำนองนี้ เรารู้สึกว่าเขาก็รู้ว่าเราไม่มีเงินนะ ทำไมต้องแซวแบบนี้ด้วย เหมือนเขาไม่อยากเลี้ยงเราหรือเปล่าเลยไม่แวะตั้งแต่แรก แต่เขาก็อธิบายนะคะว่าไม่ยินว่าอยากกินซาลาเปา แต่ถ้าเป็นช่วงที่ผ่านมาที่เรามีเงินจ่ายเอง ถึงแม้จะเป็นของถูกหรือแพงเขาก็จะพาไปซื้อ พาไปกิน
เราเป็นคนบอกเลิกแฟนเองค่ะ หลังจากถึงหอพัก เขาก็ไม่ได้รั้งไว้นะคะ อาจจะเป็นเพราะเราพูดไปว่า "ถ้ารักเราจริงก็ปล่อยเราไปเจอคนที่ดีกว่านี้เถอะ" ตอนนี้เรารู้สึกคิดถึงเขาค่ะ แต่เขาก็ดูนิ่งๆ เราควรง้อเขาดีไหมคะ หรือว่าทำใจแล้วเดินต่อไปดี
(ถ้าแท็กผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ พึ่งเคยตั้งกระทู้แรกค่ะ)
ทิ้งเขาไป แต่ลืมเขาไม่ได้ ควรไปง้อดีไหม
เราเป็นคนบอกเลิกแฟนเองค่ะ หลังจากถึงหอพัก เขาก็ไม่ได้รั้งไว้นะคะ อาจจะเป็นเพราะเราพูดไปว่า "ถ้ารักเราจริงก็ปล่อยเราไปเจอคนที่ดีกว่านี้เถอะ" ตอนนี้เรารู้สึกคิดถึงเขาค่ะ แต่เขาก็ดูนิ่งๆ เราควรง้อเขาดีไหมคะ หรือว่าทำใจแล้วเดินต่อไปดี
(ถ้าแท็กผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ พึ่งเคยตั้งกระทู้แรกค่ะ)