ตอนอยู่ ม.ปลาย เราเป็นคนที่คุยเก่งมาก สนิทกับคนง่าย ตลก คนใน รร.พี่ๆน้องๆแทบจะทุกคนรู้จักเรา ตอนม.ปลายมีความสุขมากมีเพื่อนที่ดี คอยซัพพอต
แต่พอขึ้นมหาลัยนิสัยเราก็เปลี่ยน ไม่รู้จะพูดกับคนอื่นยังไง ยิ่งคนในกลุ่ม (10 คน) ตัวเองยิ่งไม่อยากคุยด้วย อาจเป็นเพราะเราไม่ชอบ personality ของเพื่อนในกลุ่มตัวเอง เราไม่ชอบนินทา(นินทากันไปมาในกลุ่มบ้าง นินทาเพื่อนนอกกลุ่มบ้าง) ไม่ชอบฟัง ไม่ชอบพูดถึงเรื่องไม่ดีของคนอื่นทั้งที่ไม่จำเป็น ไม่ชอบดู ต๊อกๆ ไม่ชอบไปคอน ทุกวันนี้ เหมือนอยู่กับเพื่อนพวกนี้แค่ทำงานกลุ่ม แต่เราไม่ได้รู้สึกแย่กับตรงนี้ เพราะเหมือนจะชิน เพราะใช้ชีวิตมาจะ 3 ปี อีกปีเดียวก็จบแล้ว
แต่ปัญหาตอนนี้คือ เราติดนิสัยไม่คุยกับคนแปลกหน้า หรือคนไม่สนิท บางทีพยายามจะคุยแต่มันก็ดูฝืนๆ ตอนนี้เราคุยได้แค่กับเพื่อนมัธยม เพื่อนเก่าๆ
เพื่อน ช่วยแนะนำ บทชวนคนแปลกหน้าคุย หรือ topic สำหรับคุยกับคนอื่นหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้เครียดมาก เพราะจะจบแล้ว จะต้องไปฝึกงาน ไปทำงาน
ไม่อยากเป็นคนกะอักกะอ่วน อยากสบายใจที่จะอยู่กับคนอื่น อยากเมคเฟรนกับเพื่อนใหม่ๆค่ะ
รู้สึกกะอักกะอ่วนกับคนแปลกหน้า
แต่พอขึ้นมหาลัยนิสัยเราก็เปลี่ยน ไม่รู้จะพูดกับคนอื่นยังไง ยิ่งคนในกลุ่ม (10 คน) ตัวเองยิ่งไม่อยากคุยด้วย อาจเป็นเพราะเราไม่ชอบ personality ของเพื่อนในกลุ่มตัวเอง เราไม่ชอบนินทา(นินทากันไปมาในกลุ่มบ้าง นินทาเพื่อนนอกกลุ่มบ้าง) ไม่ชอบฟัง ไม่ชอบพูดถึงเรื่องไม่ดีของคนอื่นทั้งที่ไม่จำเป็น ไม่ชอบดู ต๊อกๆ ไม่ชอบไปคอน ทุกวันนี้ เหมือนอยู่กับเพื่อนพวกนี้แค่ทำงานกลุ่ม แต่เราไม่ได้รู้สึกแย่กับตรงนี้ เพราะเหมือนจะชิน เพราะใช้ชีวิตมาจะ 3 ปี อีกปีเดียวก็จบแล้ว
แต่ปัญหาตอนนี้คือ เราติดนิสัยไม่คุยกับคนแปลกหน้า หรือคนไม่สนิท บางทีพยายามจะคุยแต่มันก็ดูฝืนๆ ตอนนี้เราคุยได้แค่กับเพื่อนมัธยม เพื่อนเก่าๆ
เพื่อน ช่วยแนะนำ บทชวนคนแปลกหน้าคุย หรือ topic สำหรับคุยกับคนอื่นหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้เครียดมาก เพราะจะจบแล้ว จะต้องไปฝึกงาน ไปทำงาน
ไม่อยากเป็นคนกะอักกะอ่วน อยากสบายใจที่จะอยู่กับคนอื่น อยากเมคเฟรนกับเพื่อนใหม่ๆค่ะ