คือหนูทะเลาะกับลูกพี่ลูกน้องที่เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ทะเลาะกันเรื่องห้องส่วนตัว ในตอนแรกมันขอห้องหนู หนูก็จะให้เพราะคิดว่าตอนหนูย้ายไปอยู่อีกที่หนึ่ง ห้องนี้ก็จะไม่มีใครอยู่ แต่ในตอนนี้หนูยังไม่ได้ย้าย มันก็เลยต้องมานอนกับหนู ต่อจากนี้ก็เริ่มมีปัญหาเข้ามาเพราะว่าตอนที่หนูไม่อยู่ห้องก็มักจะสกปรก เลอะ ไม่เป็นระเบียบ จริงๆหนูโมโหมากค่ะ แต่ทนไว้ก่อนคิดว่าครั้งต่อไปคงไม่มีแล้วมั้ง แต่ก็มีมาอยู่ตลอดค่ะ มีวันหนึ่งหนูกับมาจากการเข้าค่ายพบว่าห้องเลอะมากค่ะจนทนไม่ไว้ก็เลยสวดมันไปค่ะ ที่หนูโมโหห้องไม่สะอาดก็เพราะว่าหนูต้องเป็นคนเก็บตลอดเลยค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่คุยกันมาอาทิตย์สองอาทิตย์ แล้วก็มีวันหนึ่งค่ะ รรมันหยุดค่ะ แต่หนูไม่หยุด เวลาทาครีมอะไรหนูก็เปิดไฟไว้แต่วันนั้นหนูลืมปิด มันก็ฝากข้อความมา "ไม่มีปัญญาปิดก็ไม่ต้องเปิด" วันต่อมามันมันก็พูดกับหนูว่าไม่มีปัญญาปิดก็ไม่ต้องเปิด หนูโมโหก็เลยพูดกับไปว่า ถ้าทำห้องรกอีกก็เตรียมตัวออกจากห้องไปได้เลย ตกเย็นมันก็พิมว่า "ไล่กูออกจากห้อง ก็ทุบบ้านแล้วสร้างใหม่สิ ปัญญาอ่อน" หนูก็เลยขอโทษที่ไล่มันออกจากห้อง แต่ถามว่ามันก็ขอโทษหนูก็ต้องตอบว่าไม่ ทั้งๆที่มันด่าหนู
ทำห้องรก ย้อนนิดนึงนะคะกลับจากเข้าค่ายที่ชาร์ตแบตหนูก็หาย ทักถามมันก็เอาไปหยิบผิด ทั้งที่ของหนูเอาเชือกมัดแต่ของมันสายขาด แค่นี้ก็รู้แล้วว่าของใครเป็นของใคร พอบอกมันเอามาคืนไม่เกิน21:30มันก็ว่า รีบมากก็มาเอาเอง
ต่อมาแม่มันก็มาถามหนูว่าทะเลาะอะไรกับมันหนูก็เล่า แม่มันก็บอกว่ามันเป็นผู้ชายมันไม่กล้าขอโทษหรอก อย่างหนูเป็นผู้หญิงกล้าอยู่แล้ว
เกลียดมากอะไรแบบนี้ มันไม่เกี่ยวหรอก ผู้ชายบางคนทำผิดก็กล้ายอมรับผิด หนูโกรธที่มันไม่ยอมขอโทษแล้วแม่มันก็บอกว่ามันเป็นผู้ชายไม่กล้าขอโทษหรอก
ปล.หนู12มัน16
ผู้ชายทุกคนไหมคะที่ไม่กล้าขอโทษ
ทำห้องรก ย้อนนิดนึงนะคะกลับจากเข้าค่ายที่ชาร์ตแบตหนูก็หาย ทักถามมันก็เอาไปหยิบผิด ทั้งที่ของหนูเอาเชือกมัดแต่ของมันสายขาด แค่นี้ก็รู้แล้วว่าของใครเป็นของใคร พอบอกมันเอามาคืนไม่เกิน21:30มันก็ว่า รีบมากก็มาเอาเอง
ต่อมาแม่มันก็มาถามหนูว่าทะเลาะอะไรกับมันหนูก็เล่า แม่มันก็บอกว่ามันเป็นผู้ชายมันไม่กล้าขอโทษหรอก อย่างหนูเป็นผู้หญิงกล้าอยู่แล้ว
เกลียดมากอะไรแบบนี้ มันไม่เกี่ยวหรอก ผู้ชายบางคนทำผิดก็กล้ายอมรับผิด หนูโกรธที่มันไม่ยอมขอโทษแล้วแม่มันก็บอกว่ามันเป็นผู้ชายไม่กล้าขอโทษหรอก
ปล.หนู12มัน16