"ฉันเริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น" ศรีจิตราสื่อสารทางจิตกับจักรภพ
"เข้าใจอะไรครับ"
"เข้าใจว่าทางอาณาจักรภวังค์กำลังมีปัญหา
และบางคนเตะฉันลงมาที่นี่"
"โห โหดจัง แล้วทำไมเขาจึงทำอย่างนั้นกับคุณ"
"ก็เขาคิดว่าฉันน่าจะขึ้นมามีอำนาจเหนือเขาได้"
"อาณาจักรสภาวะจิตยังคิดแย่งชิงอำนาจกันอีกเหรอ"
"ค่ะ เขาจึงสร้างร่างผู้หญิง แล้วส่งจิตฉันลงมาในร่างนี้
แค่นี้ก็ชี้ให้เห็นแล้วว่าเขาลอกแบบมาจากที่อื่น
และเขาคิดว่าพอยัดฉันลงในร่างผู้หญิงแล้ว ฉันจะหมดอำนาจ"
"อืม แผนสูงนะครับ"
"แต่อาณาจักรไดมัสคงเห็นใจฉัน เลยส่งคุณมา ... จักรภพ
ส่งมาเพื่อปกป้องฉัน
แต่ร่างของคุณก็ลอกแบบมาจากที่อื่นเหมือนกัน
ร่างของเราจึงไม่ใช่ร่างแรกในจักรวาล
แต่เขาพยายามทำให้เราคิดว่านี่คือหญิงชายคู่แรกในจักรวาล
แต่จริงๆแล้วไม่ใช่"
"น่าจะมีบางคนกำลังสื่อสารทางจิตกับคุณอยู่นะครับ"
"คุณฉลาดมากนะคะจักรภพ แต่สิ่งที่ฉันยังสงสัยอยู่คือท่อนลำของคุณ
มีประโยชน์ยังไงคะ มันอยู่กลางตัวพอดี
ทำไมร่างคุณมีและร่างฉันไม่มีหรือข้อมูลเรื่องชายหญิงในหัวของฉันมันมาไม่ครบ"
จักรภพก้มมองดูองคชาติของเขา
"ผมไม่แน่ใจครับ" แต่พอเขาเงยหน้ามองเรือนร่างของศรีจิตรา
องคชาติของเขากลับผงาดขึ้นมาจนกล้าแกร่ง
"มันเกิดอะไรขึ้นคะ"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ศรีจิตราเดินไปใกล้เขา แล้วจับท่อนลำของเขา
เธอแปลกใจมาก
"เกิดอะไรขึ้นคะ เมื่อกี้มันยังห้อยอยู่เลย
ทำไมตอนนี้มันถึงแข็งมากๆและยังชูชันมาขานกับพื้นอีก"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ"
เธอปล่อยมือจากท่อนลำของเขา
"แล้วเมื่อไหร่มันจะเลิกแข็งและห้อยลงมาเหมือนเดิมคะ"
"ผมรู้สึกแปลกๆครับ ผมขอเวลาส่วนตัวหน่อยนะครับ"
จักรภพหันหลังให้ศรีจิตรา
แล้วเขาก็ทำอะไรบางอย่าง
ศรีจิตราเดินมาดู เห็นจักรภพเขย่าท่อนลำนั้นอย่างบ้าคลั่ง
เขาหลับตา ดูหอบและหายใจถี่
"คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ ไม่เจ็บเหรอ" เธอสื่อสารกับเขาทางจิต
เพราะตอนนั้นทั้งคู่ยังพูดทางปากไม่ได้
ไม่นานนัก จักรภพส่งเสียงร้องด้วยความเสียว
มีน้ำขาวๆพุ่งออกมาจากท่อนลำนั้นในระยะที่ไกลพอสมควร
ศรีจิตราวิเคราะห์ถึงเหตุการณ์ที่เห็น
เธอคิดในใจว่า "มันคืออะไรกันแน่นะ"
ตอนดึก จักรภพนอนเปลือยอยู่ในจุดนึง
ส่วนศรีจิตราก็นอนเปลือยอยู่อีกจุดหนึ่ง
ดูเหมือนเธอจะคิดอะไรออก จึงเดินไปหาเขา
เธอไปนั่งข้างๆเขา
"ฉันพอจะนึกออกแล้วค่ะว่าอะไรมันเป็นอะไร"
"บอกมาได้เลยครับ"
"ตอนนี้ฉันคิดว่าบางคนในสองอาณาจักรสภาวะจิต
กำลังวางแผนทำลายเราสองคน
พวกเขาได้แบบจำลองบางอย่างมาคือร่างผู้ชายกับร่างผู้หญิง
ภวังค์ใส่ฉันมาในร่างผู้หญิง ไดมัสใส่คุณมาในร่างผู้ชาย
สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกลางวัน น้ำขาวๆที่พุ่งออกมาจากท่อนลำของคุณ
น่าจะคือน้ำเชื้อของชีวิต ซึ่งมันควรจะพุ่งใส่ช่องกลางลำตัวของฉัน
คำถามคือถ้าเราจะทำอย่างนั้นด้วยกัน
เราอาจจะต้องอยู่ที่นี่ไปเรื่อยๆ และสงครามบางอย่างอาจเกิดขึ้น
คำถามคือคุณพร้อมไหมที่จะก้าวไปกับฉัน"
วิมานมายา โดย ซาตานและปีศาจร้าย ตอนที่ 305 สงครามกับองคชาติ
"เข้าใจอะไรครับ"
"เข้าใจว่าทางอาณาจักรภวังค์กำลังมีปัญหา
และบางคนเตะฉันลงมาที่นี่"
"โห โหดจัง แล้วทำไมเขาจึงทำอย่างนั้นกับคุณ"
"ก็เขาคิดว่าฉันน่าจะขึ้นมามีอำนาจเหนือเขาได้"
"อาณาจักรสภาวะจิตยังคิดแย่งชิงอำนาจกันอีกเหรอ"
"ค่ะ เขาจึงสร้างร่างผู้หญิง แล้วส่งจิตฉันลงมาในร่างนี้
แค่นี้ก็ชี้ให้เห็นแล้วว่าเขาลอกแบบมาจากที่อื่น
และเขาคิดว่าพอยัดฉันลงในร่างผู้หญิงแล้ว ฉันจะหมดอำนาจ"
"อืม แผนสูงนะครับ"
"แต่อาณาจักรไดมัสคงเห็นใจฉัน เลยส่งคุณมา ... จักรภพ
ส่งมาเพื่อปกป้องฉัน
แต่ร่างของคุณก็ลอกแบบมาจากที่อื่นเหมือนกัน
ร่างของเราจึงไม่ใช่ร่างแรกในจักรวาล
แต่เขาพยายามทำให้เราคิดว่านี่คือหญิงชายคู่แรกในจักรวาล
แต่จริงๆแล้วไม่ใช่"
"น่าจะมีบางคนกำลังสื่อสารทางจิตกับคุณอยู่นะครับ"
"คุณฉลาดมากนะคะจักรภพ แต่สิ่งที่ฉันยังสงสัยอยู่คือท่อนลำของคุณ
มีประโยชน์ยังไงคะ มันอยู่กลางตัวพอดี
ทำไมร่างคุณมีและร่างฉันไม่มีหรือข้อมูลเรื่องชายหญิงในหัวของฉันมันมาไม่ครบ"
จักรภพก้มมองดูองคชาติของเขา
"ผมไม่แน่ใจครับ" แต่พอเขาเงยหน้ามองเรือนร่างของศรีจิตรา
องคชาติของเขากลับผงาดขึ้นมาจนกล้าแกร่ง
"มันเกิดอะไรขึ้นคะ"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ศรีจิตราเดินไปใกล้เขา แล้วจับท่อนลำของเขา
เธอแปลกใจมาก
"เกิดอะไรขึ้นคะ เมื่อกี้มันยังห้อยอยู่เลย
ทำไมตอนนี้มันถึงแข็งมากๆและยังชูชันมาขานกับพื้นอีก"
"ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ"
เธอปล่อยมือจากท่อนลำของเขา
"แล้วเมื่อไหร่มันจะเลิกแข็งและห้อยลงมาเหมือนเดิมคะ"
"ผมรู้สึกแปลกๆครับ ผมขอเวลาส่วนตัวหน่อยนะครับ"
จักรภพหันหลังให้ศรีจิตรา
แล้วเขาก็ทำอะไรบางอย่าง
ศรีจิตราเดินมาดู เห็นจักรภพเขย่าท่อนลำนั้นอย่างบ้าคลั่ง
เขาหลับตา ดูหอบและหายใจถี่
"คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ ไม่เจ็บเหรอ" เธอสื่อสารกับเขาทางจิต
เพราะตอนนั้นทั้งคู่ยังพูดทางปากไม่ได้
ไม่นานนัก จักรภพส่งเสียงร้องด้วยความเสียว
มีน้ำขาวๆพุ่งออกมาจากท่อนลำนั้นในระยะที่ไกลพอสมควร
ศรีจิตราวิเคราะห์ถึงเหตุการณ์ที่เห็น
เธอคิดในใจว่า "มันคืออะไรกันแน่นะ"
ตอนดึก จักรภพนอนเปลือยอยู่ในจุดนึง
ส่วนศรีจิตราก็นอนเปลือยอยู่อีกจุดหนึ่ง
ดูเหมือนเธอจะคิดอะไรออก จึงเดินไปหาเขา
เธอไปนั่งข้างๆเขา
"ฉันพอจะนึกออกแล้วค่ะว่าอะไรมันเป็นอะไร"
"บอกมาได้เลยครับ"
"ตอนนี้ฉันคิดว่าบางคนในสองอาณาจักรสภาวะจิต
กำลังวางแผนทำลายเราสองคน
พวกเขาได้แบบจำลองบางอย่างมาคือร่างผู้ชายกับร่างผู้หญิง
ภวังค์ใส่ฉันมาในร่างผู้หญิง ไดมัสใส่คุณมาในร่างผู้ชาย
สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกลางวัน น้ำขาวๆที่พุ่งออกมาจากท่อนลำของคุณ
น่าจะคือน้ำเชื้อของชีวิต ซึ่งมันควรจะพุ่งใส่ช่องกลางลำตัวของฉัน
คำถามคือถ้าเราจะทำอย่างนั้นด้วยกัน
เราอาจจะต้องอยู่ที่นี่ไปเรื่อยๆ และสงครามบางอย่างอาจเกิดขึ้น
คำถามคือคุณพร้อมไหมที่จะก้าวไปกับฉัน"