"ฉันรู้ว่าพวกคุณโกหกฉัน แต่ฉันไม่โกรธหรอกนะ
ฉันเข้าใจ"
"อืม"
"ตอนนี้ปัญหาของฉันคือเมื่อฉันหิว ฉันควรทำอย่างไร"
"แล้ว"
"ที่คุณให้คำตอบฉันไม่ได้เพราะสภาวะจิตที่มายุ่งกับ
เรื่องพวกนี้มันมีจำนวนมากใช่ไหม"
"เธอรู้?"

"พวกคุณทำให้ฉันรู้เอง"
"อืม"
"ปัญหาของฉันตอนนี้คือเมื่อฉันหิว 
ฉันต้องหาอะไรกินใช่ไหม
แต่ฉันกินอะไรได้บ้าง"
"ลองสำรวจดูสิ"
"ฉันคงจะต้องทำอย่างนั้น"

ศรีจิตราเดินไปเรื่อยๆ เธอพบสิ่งแปลกๆมากมาย
เธอต้องค่อยๆคิดว่าเธอสามารถกินอะไรได้บ้าง
หรือไม่ต้องกินดี

ศรีจิตรารู้สึกว่าการหายใจกับการหิวมันสัมพันธ์กัน
เธอสงสัยว่าการมีร่างนี้ ใครคิดกันแน่
เธอรู้สึกว่าอาณาจักรภวังค์ไม่ได้คิดเรื่องร่าง แต่ใช้การลอกแบบ
แต่ตอนนี้เธอหิวมาก เธอไม่แน่ใจว่าเธอกินอะไรได้บ้าง
เมื่อหิวมากและเจอพืชแถวนั้น เธอจึงกินมันไปเลย

หลังจากนั้น เธอก็รู้สึกอิ่ม

หลังจากนั้น เธอจึงเดินเล่น
เดินแบบเปลือยๆ ตอนนั้นเธอไม่รู้สึกหนาว
เธอชอบเดินสำรวจแบบเปลือยๆ
หลังจากนั้น เธอจึงถามใครบางคนในอาณาจักรภวังค์

"ฉันอยู่ที่นี่ได้นานแค่ไหน"
"นานเท่าที่เธอต้องการ"
"ขึ้นอยู่กับฉันเหรอ โกหกรึเปล่า"
"ขอไม่ตอบนะ"
"พวกคุณชอบโกหก การให้กำเนิดร่างกับการโกหก
มันเหมือนมาด้วยกันเลยนะคะ"
"ขอไม่ตอบนะ"
"ใจร้ายจัง"

"ใจไม่ร้ายหรอก"
"ฉันมีข้อสงสัย"
"อะไรเหรอ"
"ทำไมฉันเหาะไม่ได้"
"เธอไปเอาความคิดที่ว่าเธอต้องเหาะได้มาจากไหน"
"คือว่า"
"ฉันรู้แล้ว ฉันไม่ใช่คนเดียวที่ติดต่อเธอได้ กำลังมีบางสิ่ง
สื่อสารกับเธอได้ใช่ไหม"

"ใช่ ฉันไม่โกหกหรอก"
"แล้วใครที่ลอบติดต่อเธอ เขาเป็นคนของภวังค์เหรอ"
"ถึงรู้ ฉันก็ไม่บอกหรอก"
"ศรีจิตรา เธอมันแน่มาก"
"ฉันไม่แน่หรอก เพียงแต่ฉันเป็นร่างเปลือยที่มีคนสนใจ"

ขณะที่เธอกำลังเดินสำรวจโลกใบเล็กของเธออยู่
เธอดันพบกับร่างแปลกๆที่เธอตกใจมาก

เธอสื่อสารทางจิตกับเขา
"คุณมีชื่อไหม"
"ผมชื่อจักรภพครับศรีจิตรา"
"คุณรู้จักฉัน?"
"พูดอย่างนั้นก็ไม่ถูก"
"แต่ไม่ยุติธรรมเลยนะคะที่คุณรู้จักฉัน แต่ฉันไม่รู้จักคุณ"

"แล้วแต่ครับ"
"มีคนสร้างร่างแล้วจับคุณเข้าร่างเหมือนกันใช่ไหมคะ"
"ครับ"
"ร่างของคุณตรงข้ามกับฉันทุกอย่างเลย
ความต่างมากกว่าความเหมือนนะคะ"

"ผมไม่แน่ใจนะ"
"ใครสร้างร่างคุณคะ"
"อาณาจักรไดมัสครับ"
"เขาได้ต้นแบบมาจากไหนคะ"
"ทำไมถามอย่างนั้นละครับ"
"มันต้องมีต้นแบบแน่ แต่ต่างกับฉัน"

"คุณสรุปว่าภวังค์กับไดมัสได้ต้นแบบมาคนละที่เหรอครับ"
"ประมาณนั้นค่ะ"
"ครับ"
"ทำไมร่างคุณถึงมีท่อยาวๆนั้นคะ ร่างฉันไม่มี"
"ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ"
"มันไม่หนักเหรอคะ ดูเหมือนเป็นส่วนเกินนะคะ"
"ผมก็ยังตอบไม่ได้ครับ แต่เอ ช่วงบนของคุณ มันมีก้อนอะไรอ่ะครับ"
"ฉันไม่เคยสงสัยเลยนะคะถ้าคุณไม่ปรากฏตัวขึ้น"
"ผมก็ไม่เคยสงสัยเจ้าท่อนั่นเลยถ้าผมไม่เจอคุณ"