เราเป็นนศ.มหาลัยปีค่ะ อยู่ต่างจังหวัด ได้เงินเดือน10,000บาท เป็นค่ากิน+shoppingล้วนๆ  เบื่อก็กลับบ้านได้ บ้านอยู่ห่างจากที่เรียน10นาที มีรถใช้ มีหอฟรี ค่าน้ำมัน ค่าเรียนอื่นๆขอเพิ่มได้ แต่รู้สึกวินัยการเงินตัวเองล้มเหลวยังไงก็ไม่รู้ ไม่มีเงินเก็บเลย ไม่เคยได้เงินก้อนใหญ่ๆเป็นขวัญถุงเก็บในบัญชีเลย
เราเปรียบเทียบตัวเองกับเพื่อนในคณะเดียวกันก็สถานการณ์เหมือนๆกัน เพราะเรียนเสร็จเครียดๆก็ไปหาของอร่อยกิน เงินส่วนใหญ่หมดไปกับมื้อเย็น  
นึกเปรียบเทียบกับเพื่อนคนอื่นที่เค้าดูเริ่มลงทุน มีเงินซื้อของชิ้นใหญ่ๆ  บางครั้งก็คิดว่าตัวเองใช้เงินสิ้นเปลือง บางครั้งก็รู้สึก พ่อแม่ยังsupportเราได้มากกว่านี้กับรายรับของเค้า แม่ชอบบอกว่า เงินไม่พอ ต้องกู้มาให้ใช้นะ  แต่ไลฟ์สไตล์+รายรับที่บอกเราของเค้ามันไม่ใช่อะ  มีเงินซื้อของฟุ่มเฟือยทุกเดือน แบบทำไมต้องพูดให้เราเครียดกับการใช้เงินอะไรแบบนี้

ฟุ้งซ่านบ่อย เพื่อนๆมีสถานการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ