เรากับสามีอยู่ด้วยกันมีลูกด้วยกัน2คนค่ะ เราแยกออกมาอยู่กันเองที่บ้านของเรา เราเป็นแม่บ้านดูแลลูก(เป็นความตั้งใจของเราเอง) ส่วนแฟนเป็นคนทำงานหาเงิน ชีวิตก็มีปัญหาบ้างทะเลาะบ้างโดยส่วนใหญ่ที่เรารู้สึกแย่คือการที่เค้าให้เวลากับลูกและครอบครัวไม่ดีเท่าไหร่เค้าจะชอบออกไปดื่มสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง ไปต่างจังหวัดบ้าง2คืนบ้าง 3-4คืนบ้าง เป็นกิจกรรมความชอบส่วนตัวของเค้านั่นแหละค่ะ แต่เค้าก็พาครอบครัวไปเที่ยวบ่อยนะคะ อาจจะเพื่อหักล้างที่เค้าไปกับเพื่อน แต่เรารู้สึกมันไม่แฟร์กับเราเลย และสามีเราปล่อยให้เราอยู่กับลูก3คนเสมอ เค้าจะมองว่าเราอยู่ได้ ใช่ค่ะมันอยู่ได้แต่มันไม่มีใครอยากอยู่แบบนี้ เพราะแบบนั้นลูกทั้งสองคนเลยกลายมาเป็นที่พักใจของเราเพราะส่วนใหญ่เราอยู่กันแค่3คนแม่ลูกจริงๆ เวลาที่เค้าเครียดจากงานเค้าจะเอามาลงที่ครอบครัวเสมอจะโมโห ตึงตัง ไม่พูดไม่จาทำให้บรรยากาศในบ้านไม่ดีเอามากๆ เราจะเป็นคนดึงลูกๆให้สนุกสนานเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเค้าจะเอามาลงที่เราตลอด เรื่องเล็กๆน้อยๆเราก็สามารถเป็นคนผิดได้ ไปเอาข้าว ไม่เปิดประตูให้ เรื่องเล็กจริงๆค่ะ เรายอมรับว่าเราหงุดหงิดใจมาก บวกกับเค้าเป็นคนtoxicมาก คิดลบตลอดไม่ว่าจะอะไร เค้าไม่เคยมองเรื่องที่เข้ามาหรือใครที่ทำอะไรเป็นเรื่องที่บวกได้เลย เราไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆเค้าถึงกลายเป็นคนแบบนี้ทั้งที่ตอนแรกเค้าเป็นคนดีมากๆ เราต้องอยู่กับเรื่องแบบนี้ตลอดเวลา เราพยายามไม่สนใจในสิ่งที่เค้าพูด บางทีทำเป็นฟังแต่ไม่ใส่ใจ ทุกวันนี้ลูกไม่เคยเข้าหาเค้า ไม่ดีใจที่เค้ากลับมาที่บ้านเราไม่ทราบว่าเพราะอะไร แต่เราไม่เคยพูดอะไรให้ลูกเกลียดพ่อของเค้าเลยเราพูดคุยกันลูกปกติ แต่จะมีบางพฤติกรรมที่พ่อเค้าแสดงออกมาไม่ดีไม่ว่าจะคำพูดหรือการกระทำ ลูกจะมาถามเราลับหลังเสมอว่าทำไม และลูกจะรู้ว่าการทำแบบนั้นคือสิ่งไม่ดี พอนานวันไปมันทำให้เราเฉยชาต่อเค้า ความรู้สึกมันเริ่มตายไปจากใจเราทีละนิด จนบางทีเราก็อยากให้เค้าตา_ยไปเลยจริงๆมันคงจะทำให้เราโล่งมาก เราจะได้ไม่ต้องมีปัญหาแบ่งลูกแย่งชิงกัน เรานึกชีวิตที่ไม่มีเค้าอยู่หลายครั้งมาก ทุกวันนี้เราไม่อยากเห็นหน้าเค้าเลยเราเหนื่อยอยู่ในใจบางทีก็ทำตัวไม่ถูกถ้าต้องอยู่กับสามี เราอยากออกมา แต่เราไม่สามารถไปจากเค้าได้เพราะลูกค่ะ ลูกยังเล็กมากทางครอบครัวฝั่งเราไม่มีปัญหาอะไรแต่เราไม่อยากสาร้างภาระให้พ่อแม่ เราไม่ได้ทำงานเค้าควบคุมเงินครอบครัว100% ตอนนี้เรากำลังหาช่องทางเพื่อหารายได้ให้ตัวเอง ถ้าขาสองข้างเราแข็งแรงแล้วเราสัญญาว่าเราจะพาลูกออกมาแน่นอน เราอยากให้ลูกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี เราไม่อยากให้ลูกมาเจออะแบบนี้เลย เราพยายามไม่ทะเลาะไม่ว่าเค้าจะพูดอะไรทำอะไรเราเลือกที่จะนิ่งให้มากที่สุด ค่อยๆเก็บเงินเพื่อหาช่องทางที่จะทำงาน ใครมีงานอะไรทำที่บ้านได้แนะนำเราได้นะคะ อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว ก็ขอกำลังใจในเราสามแม่ลูกด้วยนะคะ