เรามีปัญหาเกี่ยวกับครแบครัวนะตอนนี้ เราทั้งโดนบลูลี่ โดนตอกย้ำ ซ้ำเติม แซวแรงๆ เจอคำพูดtoxicทุกๆวันตั้งแต่ลืมตาตื่น ทุกๆวันตั้งแต่เราจำความได้ตั้งแต่เรารู้ว่าอะไรเป็นอะไร เกิน10กว่าปีแล้วมั้ง เราทนอยู่แบบนี้มาทั้งชีวิต จนมันมากขึ้นๆๆ จนตอนนี้เราสภาพแย่มากๆ พึ่งมารู้ตัวก็ตอนส่องกระจกแล้วดูตัวเองดีๆ เราพยายามหลอกตัวเองมาตลอดว่าเราโอเคเราทนได้แน่ แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย เราไม่โอเคมากๆ เขาบอกถ้าเจอคนtoxicให้รีบออกมาจากตรงนั้นเลย แล้วเราก็ออกมาจากที่หนึ่งได้แล้วก็คือรร.และก็เกลียดรร.และกลัว เกลียดคนที่ทำเราจนมีสภาพแบบนี้ เพราะเราโดนแกล้งแต่เด็ก ทั้งครูทั้งเพื่อนรุ่นพั่รุ่นน้อง แต่เรากลับเป็นคนผิด ทุกคนโทษเรา แล้วมันก็หลุดพ้นออกมาได้เพราะเราไม่ไหวมากๆ จนฆตต.ตัวเองจนต้องแอดมิดรพ.อยู่สักพัก (ไม่ต าย) แล้วเวลาที่เราทนไม่ไหวกับที่บ้าน เราก็พยายามทำแบบเดิม เป็น3รอบที่ทรมานที่สุดเพราะเราไม่
ต าย  

แล้วเราก็หลอกตัวเองมาตลอดว่าโอเคแล้ว
แต่พอลาออกมาอยู่ที่บ้านเป็นเวลา1ปี ที่แรกที่บ้านก็เปลี่ยนไปมากๆ พูดดี ไม่เคยพูดทำร้ายจริงใจเลย จนเกือบ3เดือน เขาก็กลับไปทำแบบเดิมกับเรา เราก็พยายามหลอกตัวเองเหมือนเดิมว่าไหวๆ ทนได้ ทนต่อไป อีกไม่นานหรอก แต่เมื่อคืนนี้ดราเห็นสภาพตัวเองในกระจกคือมันไม่ไหวแล้วจริงๆ เราหลอกตัวเองมาตลอด1ปี แล้วก็คงแกล้งรักและให้อภัยพวกเขามาตลอดเหมือนกัน แต่เราไม่รู้ว่าหมดความรักที่มีให้คนในครอบครัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ มันรู้สึกแย่มากๆ และไม่อยากให้เกิดขึ้นเหมือนตอนที่รร.ทั้งเกลียดและกลัว


ปล...ถ้าพิมพ์งงหรือไม่เข้าใจขอโทษด้วยนะคะ เเต่เราอยากหาทางออก แต่ว่างเปล่ามากๆ