ตัดสินใจ ออกจากงานแล้วนะ คิดไว้ในหัว รวยแน่ๆ งานนี้ ทำให้บริษัทยังเก่งขนาดนี้ ทำของตัวเอง รวยแน่
คิดแล้วก็ทำเลย คำว่านายตัวเอง ก็แค่ง่ายๆ  

ได้เวลา ก็เขียนใบลาออก เหตุผลง่าย ๆ ทำธุรกิจส่วนตัว ออกเดินทางได้.....
วันแรกมา บอกตัวเองว่าจะค้าส่ง พอไปดูงานจริง เริ่มจาก 0 เหนื่อยแน่เลย ต้องยกของขึ้นรถ ต้องหาลูกค้า ต้องทำรายรับรายจ่าย
พูดได้คำเดียวว่า เอาก็เอา แต่เรียนมาสูงนะ ปริญญา เลย ทำแบบนี้ไม่ได้ ต้องบริหารสิ 555
สปิริต สูงไปอีก อายทำกิน อีกแล้ว ประสบการณ์ ไม่มี 
สุดท้าย ก็มีคนเป่าหูจนได้ มาทำเครื่องหนังแบรด์ ตัวเองสิ เขาเป็นคนทำ เราบริหาร 
ฝันหวานเลยที่เดียว เรียนมาดี ต้องอย่างนี้สิ
เราก็เริ่มเลย ลงมือได้ ต้องการอะไร บอกมาเดียวจัดให้ 
คนทำงาน : เบิกก่อนล่วงหน้า เอาไปซื้อของ
เรา : Okay
คนทำงาน : เดียวรีบทำให้นะ 
แรกๆ ทำออกมาสักหน่อยหนึ่งก่อน ให้เรา เอะ ขายไหนละทีนี้ 
คนทำงาน : ขายไม่เป็น เดียวพาไปขาย ขอส่วนแบ่งด้วยนะ
เรา : ok (รู้เท่าไม่ถึงการณ์)
ก็ไปเลยตลาดนัด 555 พอมีกำไร ขายไม่ค่อยดีเลย ท้อไปเลย ครับ
ไม่เอาๆ อยู่แบบนี้เลื่อนลอยไปแล้ว ไปหาเปิดตลาดไหม่ 
มัดจำไปสิ 36000 ได้ล็อกประจำ
พอถึงเวลา คนทำงานบอกทำให้ไม่ได้ เนื่องจาก โดยตามทวงหนี้นอกระบบ
เอาแล้วตลาดก็จะเปิด ของก็ต้องเอา เลยตัดสิใจ ใช้หนี้ให้ก่อน 
เอาดีได้แน่ ๆ  
เราก็เร่งงาน ทำท่าเหมือนทำต่อ รู้เรื่อง 
สุดท้ายคนทำงานให้เรา หนี 
ตลาดก็เลื่อนเปิด แล้ว เลื่อนอีก จนเริ่มจมทุน แทนที่จะเปิดตรงเวลา จะได้ซื้อของมาขายแทน
ตลาดน้ำแห่งหนึ่ง ย  

บทเรียนอันมีค่า
อย่าเชื่อใครง่ายๆ ในการลงทุน
อย่ามั่นใจเกินไป ถ้ายังไม่คิดให้รอบคอบ
อย่าทนงตัวเกินไป 
การเริ่มจาก 0 คนอื่นอาจมองว่าเราไม่สมที่เรียนมา จงอย่าแคร ถ้าหากจะทำ
ความเสี่ยง เกินขึ้นทุกเวลา ที่เรามองข้าม