เราเป็นฝ่ายบอกเลิกและฝ่ายผิด กับความสัมพันธ์6ปี เรารู้สึกผูกพันธ์ไปถึงญาติพ่อแม่พี่นัองเขาไปแล้ว จริงๆเราก็จะแต่งงานกันปีนี้
ตลอดความสัมพันธ์ มันเหนื่อย เราไม่ค่อยคิดอะไรที่ตรงกันเลย สิ่งที่ได้ก็แค่การเลิกเป็นตัวเอง มันก็ไม่ได้แย่มากเท่าไหร่
แต่สิ่งที่เราเจอเรื่อง toxic มาตลอด ช่วง 2ปีแรก เราไม่ได้มีใครเลยจริงๆ ลักษณะจะเป็นคนนุ่มนวล ไม่ค่อยออกไปไหน ไม่ค่อยชอบเข้าหาสังคม ไม่ชอบสังสรรค์ เป็นเด็กเนิร์ดติดเกม ติดหนัง ส่วนแฟนเราจะผญสไตล์ผช พูดจาโพงพาง ปากร้ายแต่ใจดี ทำงานบ้านเก่ง แต่ติดนิสัยขี้ด่าจนเสียความดีไป(มั้ง)
เราโดนแฟนแกล้งเรื่องแอบคุยกับใครไหม ขู่แบบนี้ มาเป็นปี ทั้งที่ไม่เคยมีประวัติเรื่องนี้เลย เราบอกแฟนเสมอนะว่าการมีเราคนแรก อย่าไปขุดขุ่ยเรื่องราวเก่าๆที่เราเคยมีมาก่อน ไม่อย่างนั้นความสัมพันธ์เรามันคงจะเรื่องประสาท แต่ด้วยความที่เขารักเรามาก เขาก็หวงเราชนิดที่เราเริ่มอึดอัด เวลาเรามีปัญหากับที่บ้าน เราเครียดเรื่องเรียน จนเป็นซึมเศร้า แต่เขาตอกย้ำเหมือนจะไม่เชื่อ เขาจะแกลังเราจนกว่าเราจะเลิกเครียด จริงๆเราต้องการแค่กำลังใจ ไม่ใช่การหัวเราะ การเข้าใจของเขามันอาจจะไม่ใช่สไตล์โรแมนติกเท่าไหร่
แต่เราไม่ดีเอง ที่ไม่โอเคกับการเล่นแรงๆของเขาแล้วไม่บอกกัน จนเราไปคุยกับคนคุยเก่า จนรู้สึกว่าเราต้องบอกเลิกเขา แต่พอบอกเลิกไป เป็นเราเองที่ออกจาก comfort zone ไม่ได้ เราจึงขอคืนดี เพื่อจะปรับกันใหม่ แต่เรื่องนี้กลายเป็นว่าเราติดประวัติไปแล้ว เขาจ้องจับผิดมากขึ้น
แมัว่ายอมรับว่าผิดไปแลัว ลองไปขอเลิกใหม่เขาก็ไม่ให้ไป แต่ละวันมีทั้งทะเลาะเรื่องเล็กๆอย่างเช่นงานบ้าน เขากลับบ้านมา เขาจะเดินเข้ามาด่าเราทุกๆครั้ง เราบอกว่าถ้าอยากให้ทำตรงไหน ตรงไหนไม่พอใจ ก็หาวิธีบอกกันดีๆ แฟนเราเป็นคนปากแรงแต่ใจดี แต่คำพูดของเขามันไม่เข้าหูใครจริงๆ นี้ขนาดยังไม่ได้มีลูกด้วยกัน แม้ว่างานบ้านได้ดี
มุมมองความคิดเรื่องการใช้เงินก็เหมือนกัน หลังๆมีแต่เราออกค่าใช้จ่ายให้ตลอด ต้องบอกต้องกล่าวเสมอว่าเงินเราไม่มีนะ รอบนี้ต้องช่วยเราบ้างนะ แต่ละเดือนเขายังขอเราอยู่เลย ทั้งที่เงินเดือนเขามากกว่าเรา เราอยากเก็บเงินไว้สักก้อนเพื่ออนาคต เขาก็ยังใช้จ่ายช็อปปิ้ง ซื้อครีม ซื้อของไม่จำเป็น เขากลับด่าเรากลับว่าทีตอนเราเป็นนักศึกษา เขาไม่เคยมาคิดค่าหอเขาสักบาท เขายังรับภาระเองได้เลย ทำไมเวลาเราอยู่ถึงมาทวงกัน มันถึงtoxic เพราะฐานะเราไม่ได้ดีเท่าไหร่ เขายังบอกด้วยซ้ำว่าเขาเลี้ยงเรามาตลอด แต่ทำไมเราแค่นี้มาทวง ทั้งที่ความจริงค่อหารครึ่งมาตลอด ยกเว้นห้อง แต่พอเราทำงานกลับเป็นเราที่เป็นคนจ่ายเองตลอด เขาก็ยังว่าเราเงินไปไหนหมด แม้จะแต่งงานก็เป็นฝ่ายให้เราออกทั้งวันเราบอกเสมอเราไม่ได้มีฐานะนะอยากให้ช่วยกันไม่ใช่ถือว่าเราเป็นราชการแล้วต้องให้เรากู้มาคนเดียว เขาบอกเราว่าเดียวเราก็ทุนค่าซองคืน ให้เราคิดยังไง
ทั้งหมดนี้เราเลยคิดไม่ยากเลยที่จะออกมา แต่ผญ.เขาไม่จบ เขาจะแก้แค้นคืน มีแฟนก็คงไม่ได้คบกันดีๆ
เมื่อวานเราไปหาห้องใหม่ให้เขาตกลงจ่ายให้ทุกอย่าง อยู่ๆเขาก็น้ำตาไหลออกมา เราเองก็ยังคงรู้สึกอยู่บ้างนะ แต่พอคิดว่าต้องแยกกันจริงๆ เราก็เสียใจเหมือนกัน ตอนนี้ยังกลัวที่จะเริ่มใหม่เลย กลัวจะเป็นห่วงเขา แต่เราต้องตัดสิ่งที่เราเสียสุขภาพจิตออกใช่ไหมครับ ครั้งนี้เราอยากมี comfort zone ที่ดีแล้วอะ
ควรมูฟออนจากความรู้สึกที่ต้องเลิกลา แต่ยังคงรู้สึกไดัยังไง
ตลอดความสัมพันธ์ มันเหนื่อย เราไม่ค่อยคิดอะไรที่ตรงกันเลย สิ่งที่ได้ก็แค่การเลิกเป็นตัวเอง มันก็ไม่ได้แย่มากเท่าไหร่
แต่สิ่งที่เราเจอเรื่อง toxic มาตลอด ช่วง 2ปีแรก เราไม่ได้มีใครเลยจริงๆ ลักษณะจะเป็นคนนุ่มนวล ไม่ค่อยออกไปไหน ไม่ค่อยชอบเข้าหาสังคม ไม่ชอบสังสรรค์ เป็นเด็กเนิร์ดติดเกม ติดหนัง ส่วนแฟนเราจะผญสไตล์ผช พูดจาโพงพาง ปากร้ายแต่ใจดี ทำงานบ้านเก่ง แต่ติดนิสัยขี้ด่าจนเสียความดีไป(มั้ง)
เราโดนแฟนแกล้งเรื่องแอบคุยกับใครไหม ขู่แบบนี้ มาเป็นปี ทั้งที่ไม่เคยมีประวัติเรื่องนี้เลย เราบอกแฟนเสมอนะว่าการมีเราคนแรก อย่าไปขุดขุ่ยเรื่องราวเก่าๆที่เราเคยมีมาก่อน ไม่อย่างนั้นความสัมพันธ์เรามันคงจะเรื่องประสาท แต่ด้วยความที่เขารักเรามาก เขาก็หวงเราชนิดที่เราเริ่มอึดอัด เวลาเรามีปัญหากับที่บ้าน เราเครียดเรื่องเรียน จนเป็นซึมเศร้า แต่เขาตอกย้ำเหมือนจะไม่เชื่อ เขาจะแกลังเราจนกว่าเราจะเลิกเครียด จริงๆเราต้องการแค่กำลังใจ ไม่ใช่การหัวเราะ การเข้าใจของเขามันอาจจะไม่ใช่สไตล์โรแมนติกเท่าไหร่
แต่เราไม่ดีเอง ที่ไม่โอเคกับการเล่นแรงๆของเขาแล้วไม่บอกกัน จนเราไปคุยกับคนคุยเก่า จนรู้สึกว่าเราต้องบอกเลิกเขา แต่พอบอกเลิกไป เป็นเราเองที่ออกจาก comfort zone ไม่ได้ เราจึงขอคืนดี เพื่อจะปรับกันใหม่ แต่เรื่องนี้กลายเป็นว่าเราติดประวัติไปแล้ว เขาจ้องจับผิดมากขึ้น
แมัว่ายอมรับว่าผิดไปแลัว ลองไปขอเลิกใหม่เขาก็ไม่ให้ไป แต่ละวันมีทั้งทะเลาะเรื่องเล็กๆอย่างเช่นงานบ้าน เขากลับบ้านมา เขาจะเดินเข้ามาด่าเราทุกๆครั้ง เราบอกว่าถ้าอยากให้ทำตรงไหน ตรงไหนไม่พอใจ ก็หาวิธีบอกกันดีๆ แฟนเราเป็นคนปากแรงแต่ใจดี แต่คำพูดของเขามันไม่เข้าหูใครจริงๆ นี้ขนาดยังไม่ได้มีลูกด้วยกัน แม้ว่างานบ้านได้ดี
มุมมองความคิดเรื่องการใช้เงินก็เหมือนกัน หลังๆมีแต่เราออกค่าใช้จ่ายให้ตลอด ต้องบอกต้องกล่าวเสมอว่าเงินเราไม่มีนะ รอบนี้ต้องช่วยเราบ้างนะ แต่ละเดือนเขายังขอเราอยู่เลย ทั้งที่เงินเดือนเขามากกว่าเรา เราอยากเก็บเงินไว้สักก้อนเพื่ออนาคต เขาก็ยังใช้จ่ายช็อปปิ้ง ซื้อครีม ซื้อของไม่จำเป็น เขากลับด่าเรากลับว่าทีตอนเราเป็นนักศึกษา เขาไม่เคยมาคิดค่าหอเขาสักบาท เขายังรับภาระเองได้เลย ทำไมเวลาเราอยู่ถึงมาทวงกัน มันถึงtoxic เพราะฐานะเราไม่ได้ดีเท่าไหร่ เขายังบอกด้วยซ้ำว่าเขาเลี้ยงเรามาตลอด แต่ทำไมเราแค่นี้มาทวง ทั้งที่ความจริงค่อหารครึ่งมาตลอด ยกเว้นห้อง แต่พอเราทำงานกลับเป็นเราที่เป็นคนจ่ายเองตลอด เขาก็ยังว่าเราเงินไปไหนหมด แม้จะแต่งงานก็เป็นฝ่ายให้เราออกทั้งวันเราบอกเสมอเราไม่ได้มีฐานะนะอยากให้ช่วยกันไม่ใช่ถือว่าเราเป็นราชการแล้วต้องให้เรากู้มาคนเดียว เขาบอกเราว่าเดียวเราก็ทุนค่าซองคืน ให้เราคิดยังไง
ทั้งหมดนี้เราเลยคิดไม่ยากเลยที่จะออกมา แต่ผญ.เขาไม่จบ เขาจะแก้แค้นคืน มีแฟนก็คงไม่ได้คบกันดีๆ
เมื่อวานเราไปหาห้องใหม่ให้เขาตกลงจ่ายให้ทุกอย่าง อยู่ๆเขาก็น้ำตาไหลออกมา เราเองก็ยังคงรู้สึกอยู่บ้างนะ แต่พอคิดว่าต้องแยกกันจริงๆ เราก็เสียใจเหมือนกัน ตอนนี้ยังกลัวที่จะเริ่มใหม่เลย กลัวจะเป็นห่วงเขา แต่เราต้องตัดสิ่งที่เราเสียสุขภาพจิตออกใช่ไหมครับ ครั้งนี้เราอยากมี comfort zone ที่ดีแล้วอะ