เรื่องคือพอเราทำไรไม่ดีก็ด่าก็บ่นแต่พอทำแบ้วก็ไม่เคยพูดถึงและชอบสังเกตพฤติกรรมลูกมากแต่พอไม่ทำจะบ่นยาวทั้งๆที่บ้างเรื่องก็ทำแต่ไม่พูดนอยมากค่ะละก็ชอบตั้งกฎที่ตัวเองไม่ค่อยทำอะค่ะคือเหมือนแบบจะตั้งประมาณ จานใครใครกินก็ล้างของตัวเองไปเลยแต่บ้างครั้งแม่แกก็ตั้งจานไว้เฉยๆเราก็คิด
ว่าสักพักเดี๋ยวก็มาล้างเองมั้งแต่คิดผิดพอตั้งไว้นานๆแกกะมาพูดกับเราและพี่ทำไมไม่ช่วยล้างแค่นี้เอง คือเราคิดว่าแม่ตั้งกฎมาแบบนี้แล้วทำไมไม่ทำเป็นตัวอย่างบ้างจริงๆแม่เป็นคนที่สามารถพูดคุยปรึกษาได้เกือบทุกเรื่องเลยค่ะเพื่อนบางคนยังชอบแม่เราเลย แต่แกไม่ชอบชมไม่ชอบขอบคุณอะไรเลยเรารู้สึกนอยมากค่ะเห็นคริปในที่ต่างๆพ่อแม่เขาชมลูกกันละรู้สึกดีแทนมากๆเลยค่ะ แล้วเรายังได้รู้จักกับเพื่อนที่น่ารักมากๆเลยค่ะเขาขอบคุณเราที่ทำเรื่องเล็กๆให้ตลอดรู้สึกดีเหมือนกันค่ะ
กระทู้นี้เป็นกระทู้เเรกของเราเลยค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบกันนะคะ🤍