เรื่องมีอยู่ว่าเรามีอาคนนึงนิสัยก็จะแบบว่าโลกหมุนรอบตัวเองคิดแต่ว่าตัวเองเป็นใหญ่ดูถูกคนไปทั่วทำเหมือนเราเป็นทาสรับใช้ไม่ใช่แค่เราที่โดนนะยายซึ่งเป็นแม่ของก็โดนเรียกว่าเค้าทำแบบนี้กับทุกคนแต่ทุกคนก็ยอมเพราะต้องใช้เงินของอาโดนมาเป็นปีๆเราทนไม่ไหวคือหมดความอดทนเลยร้องไห้ออกมาแต่ทุกคนกับเอามาพูดเป็นเรื่องสนุกแล้วบอกว่าเราเอาแต่ใจนิสัยเสียขนาดพ่อแท้ๆเรายังไม่เข้าค้างเราเลยเราอึดอัดมากขนาดญาติของเรายังมาพูดเรื่องไม่ดีใส่เราแล้วเอามานินทาสนุกปากตามความจริงคือญาติไม่มีสิทมาพูดด้วยซ้ำแต่เค้าเอาไปพูดจนเราเสียหายทุกวันนี้เรายังโดนใช้เหมือนทาสเพิ่มเติมเค้ากล้าเอยปากว่าเราเป็นคนใช้ของเค้า คือเค้ามักจะพูด เราเกิดมาไม่มีประโยชน์ขี้เกียจสั่งอะไรก็ต้องทำตามเค้า เค้ามองว่าเราไม่ใช่คนด้วยซ้ำ ขนาดกินข้าวเค้ายังฝห้เรากินกับหมาคือแบบหมาอยากกินเราต้องให้เค้าแทบไม่ทำอะไรเลยชี้มือสั่งคนอื่นไปวันๆครั้งนึงจะไปเที่ยวเค้าบอกจะให้เราไปเพราะจะให้ไปเลี้ยงหมาเราก็พูดเล่นๆว่าไม่เอาไม่อยากไปโดนใช้เค้าบอกว่าเราไปให้เค้าใช้เป็นแค่คนรับใช้เค้าไม่ต้องมาพูดเดี๋ยวไม่ส่งเรียนจะให้ลาออกเราก็กลัวเลยไม่พูดเค้าชอบล้อว่าเราเรียนไม่เก่งเรารู้ตัวดีว่าเราเรียนไม่เก่งแต่เราก็ด้านที่เก่งแต่เค้ามองว่ามันไร้ประโยชน์ล่าสุดทุกคนมารวมกันพูดกันปกติเราทำของหลุดมือแต่ทุกคนว่าเราไม่พอใจนิสัยเสียแล้วล้อว่าคนถนัดมือซ้ายอย่างเราอ่ะมันทำไรไม่ได้เลยเกิดมาใช้มือไม่เหมือนคนอื่นคงทำงานได้แค่ในโรงงานคงเป็นแค่แรงงานขั้นต่ำเราดิ่งจนร้องให้ทุกคนมองว่าเรียกร้องความสนใจเอาแต่ใจทั้งที่เราทำดีมาตลอดเค้ายังมองแค่เราเป็นทาสเค้าพ่อเราก็ไม่ช่วยอะไรเลยปล่อยให้เราโดนดูถูกถูกใช้เหมือนทาส เพื่อนบอกว่ากลัวเราเป็นโรคซึมเศร้าเราควรลองไปพบแพทดูดีมั้ย