พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
๙. เสลาสูตร
ว่าด้วยเสลาภิกษุณี

"เสลาภิกษุณี" ตือใคร?  เป็นพระพุทธเจ้าชาติหนึ่งหรือไม่ใช่ ครับ?  ถ้าไม่ใช่ ท่านผู้นี้มีบทบาททางพุทธศาสนาอย่างไร?

อยากทราบประวัติเรื่องราวของ "เสลาภิกษุณี" ที่ขยายความมากกว่านี้ ครับ ท่านผู้รู้กรุณาด้วยครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ [๑๗๐] เรื่องเกิดขึ้นที่กรุงสาวัตถี
             ครั้นเวลาเช้า เสลาภิกษุณีครองอันตรวาสก ฯลฯ จึงนั่งพักกลางวันที่โคน
ต้นไม้แห่งหนึ่ง ลำดับนั้น มารผู้มีบาปประสงค์จะให้เสลาภิกษุณีเกิดความกลัว
ความหวาดสะดุ้ง ความขนพองสยองเกล้า ฯลฯ ได้กล่าวกับเสลาภิกษุณีด้วย
คาถาว่า
                          ใครสร้างร่างกายนี้ ผู้สร้างร่างกายอยู่ที่ไหน
                          ร่างกายเกิดขึ้นที่ไหน ร่างกายดับที่ไหน
             ลำดับนั้น เสลาภิกษุณีได้มีความคิดดังนี้ว่า “นี่ใครหนอมากล่าวคาถา จะเป็น
มนุษย์หรืออมนุษย์กันแน่” ทันใดนั้น เสลาภิกษุณีได้มีความคิดดังนี้อีกว่า “นี่คือ
มารผู้มีบาป ประสงค์จะให้เราเกิดความกลัว ความหวาดสะดุ้ง ความขนพองสยองเกล้า
และประสงค์จะให้เคลื่อนจากสมาธิ จึงกล่าวคาถา”
             ครั้งนั้นแล เสลาภิกษุณีทราบว่า “นี่คือมารผู้มีบาป” จึงได้กล่าวกับมารผู้มี
บาปด้วยคาถาว่า
                          ร่างกายนี้ตนเองก็ไม่ได้สร้าง ผู้อื่นก็ไม่ได้สร้าง
                          อาศัยเหตุจึงเกิด เพราะเหตุดับจึงดับ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๒๒๖}
 

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๕. ภิกขุนีสังยุต]

                                                                 ๑๐. วชิราสูตร

                          พืชชนิดใดชนิดหนึ่งที่บุคคลหว่านลงในนา
                          อาศัยเหตุ ๒ ประการ คือรสดินและยางพืช
                          จึงงอกขึ้น ฉันใด
                          ขันธ์ ธาตุ และอายตนะ ๖ เหล่านี้
                          ก็ฉันนั้นเหมือนกัน อาศัยเหตุจึงเกิด เพราะเหตุดับจึงดับ
             ลำดับนั้น มารผู้มีบาปเป็นทุกข์เสียใจว่า “เสลาภิกษุณีรู้จักเรา” จึงหายตัวไป
ณ ที่นั้นเอง