หนูเป็นคนที่อยู่กับเพื่อนจะมีความสุขมากเลยเพื่อนจะขำตลอดชอบออกไปเดินเที่ยวคลองถมถนนคนเดินหาของกินกับเพื่อนนั่งคุยกันจนดึกบ่อยๆพอไม่ได้ออกไปเจอเพื่อนจะรู้สึกเบื่อๆหลับยากมาก แต่จะมีช่วงที่หนูมีความรักหรือชอบใครอะค่ะชอบคิดเล็กคิดน้อยแต่ไม่ได้เอาไปพูดให้ใครฟังคิดอยู่คนเดียวคิดอะไรที่มันยังไม่เกิดแล้วจะร้องไห้ ชอบคิดเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้นจริง รู้สึกแปลกมากว่าทำไมถึงคิดแล้วหยุดคิดไม่ได้ไม่ใช่แค่กับคนที่ชอบบางทีก็คิดเรื่องครอบครัวตัวเอง เช่นคนนู้นคนนี้ตุยทั้งที่เขาก็ปกติดีอะก็คิดไปเรื่อยแล้วจะร้องไห้ตลอดนอนๆอยู่ก็คิด คือหนูไม่เข้าใจตัวเองว่าจะคิดทำไมคิดอะไรที่มันเศร้าๆตลอดเลยบางทีร้องไห้หนักมากทั้งที่มันไม่จริงอะมันแค่ความคิดในหัว แล้วก็กลัวเวลาโดนทิ้งมากๆเช่นเลิกคบกับเพื่อนต้องแยกกับเพื่อนไม่ว่าเหตุผลอะไรจะชอบคิดว่าแยกทำไม อยู่ด้วยกันไม่ได้หรออะไรประมาณนี้
สงสัยว่าตัวเองเป็นโรคอะไรรึป่าวเกี่ยวกับทางจิตอะค่ะ